laat het erfrecht tegenwoordig de kinderen in de steek?

[wirwar]

gewist

[wolf2]

Ik deel uw kritiek niet.

Kinderen erven bij het overlijden van een gehuwde ouder enkel blote eigendom; dat is altijd zo. Of de echtgenoot van hun ouder dan ook hun moeder/vader is of hun stiefmoeder/stiefvader, maakt niets uit.

Dergelijk erfrecht is volgens mij minstens 30 jaar oud.

Toch worden kinderen met een "stiefouder" ernstig beschermd door hetzelfde Belgisch erfrecht: hun ouder kan de gemeenschap niet vullen met eigen dingen, noch kan die méér dan de 1/2 van de gemeenschap aan de andere geven zonder dat art. 1465 BW komt helpen. Men gaat dan immers de genoemde voordelen aanzien als een schenking zodanig dat de kinderen hun voorbehouden erfdeel kunnen afdwingen.

Vrouw eist alles op.
Ze kan inderdaad het volledige vruchtgebruik van de eigen goederen opeisen, maar niet méér dan dat.


Hoe kan de vrouw de eigen rekeningen van de man waarvan ze niet meer mee samenleefde laten meerekenen in de huwgemeenschap? Normaal is het geld op deze rekeningen toch een eigen goed, gezien ze reeds jaren niet meer samenwoonden en geen gemeenschappelijk huishouden meer hadden?
Zolang men gehuwd is met een gemeenschap, vallen de inkomsten (loon, interesten, huur) in de gemeenschap.
Feitelijke scheiding verandert daar niets aan.

[wirwar]

gewist

[wanton]

Wirwar ,
ik versta dat ge een beetje slecht gezind bent. Geen probleem daarmee. Maar U ziet het toch verkeerd , daarin ben ik het met wolf eens.
U moet wel opkomen voor uw rechten en daar is de hulp van een betrouwbare notaris aan te raden. Simpel is het inderdaad niet. Eis dat U toekomt wat de wet voorziet!
De twee kinderen erven elk de helft van de blote eigendom (BE) van alle goederen die in zijn nalatenschap zitten : het huis , maar ook de helft van de auto plus de helft van alle gelden , zowel op naam van vader als op naam van zijn echtgenote. Dat is nu eenmaal het principe van het wettelijk stelsel met een gemeenschap van goederen. Sommen waarvan kan bewezen worden dat hij ze had voor het huwelijk tellen volledig mee.
Wat moeten de kinderen doen ?
Voor het huis = niets. Daar wordt alles geregeld door de Registratie. De vrouw heeft vruchtgebruik (VG) : zij mag er gaan wonen of de huur ervan innen.
Voor de auto : afspraak maken , vb. iemand koopt die.
De gelden op (spaar)rekeningen : na de onkosten, van begrafenis en de successierechten , 1/4 van het totaal bedrag ( van hem plus van haar) op elk kind laten blokkeren voor BE , met VG voor de echtgenote.
Het VG eindigt bij het overlijden van de vrouw. Maar , geen enkele van de betrokkenen kan over iets 'alleen' beslissen. Mevrouw kan het deel van de kinderen van vaders erfenis niet opdoen. Bovendien hebben jullie een toezichtsrecht to. haar als VG-ster van de woning.
In gevallen als deze van feitelijke scheiding bestond en bestaat er een simpele procedure om de echtgenoot/ote te onterven. Dit had hier een oplossing geweest : zij zou geen VG hebben gehad. Zodat jullie , de twee kinderen , al volledig eigenaar waren geweest van de woning en een deel van het geld konden besteden.
Nogmaals, zorg dat de wet wordt toegepast , die is gemaakt om de kinderen uit eerste huwelijk te bevoordeligen. Eis dat het minstens zo gebeurt!

Groeten.

[wirwar]

gewist

[3399AAaa]

het was die man zijn eigen schuld. hij had maar van haar moeten scheiden als ze al zo lang feitelijk gescheiden leefden en dan was dat alles niet gebeurd.

ten tweede is de juridische evolutie stilaan zo dat de vrouw steeds meer de kinderen begint te verdringen in het erfrecht. ik dacht dat bijvoorbeeld in nederland de kinderen zelfs geen reservatair gedeelte hebben. stilaan evolueren wij daar ook naartoe.....

[wirwar]

gewist

[wolf2]

"Logisch als een koppel SAMEN iets opbouwt en evenveel inbreng heeft, maar ONLOGISCH als het geld van slechts één kant komt en die kinderen daar dan de dupe van worden. ... vandaar mijn stelling : 'het erfrecht laat de kinderen in de steek'."

Ik denk toch dat U zich eens moet verdiepen in de artikels 1464 en 1465 van het burgerlijk wetboek.

* als een echtgenoot eigen goederen in de gemeenschap brengt EN dan méér dan de helft aan de langstlevende laat toekomen, dan wordt dat aanzien als een schenking zodat de gemeenschappelijke kinderen dat kunnen laten inkorten

* als een echtgenoot eigen goederen in de gemeenschap brengt OF méér dan de helft aan de langstlevende laat toekomen, gebeurt hetzelfde ten opzichte van de niet-gemeenschappelijke kinderen.

Het zit dus ingebakken in onze wetgeving dat goederen van de "ene kant" niet zomaar kunnen overgaan naar de andere kant.

Zie bvb. ook bij echtgenoten zonder kinderen: de blote eigendom van de eigen goederen gaat naar de eigen zijverwanten.

En voor de omzetting van een vruchtgebruik geldt nog steeds de regel "20 jaar verschil t.o.v. het oudste kind".

[wirwar]

gewist

[wolf2]

Het antwoord op uw vraag zit in de volgende art. van het BW:

Artikel 600
De vruchtgebruiker neemt de zaken in de staat waarin zij zich bevinden; hij kan echter in het genot daarvan niet treden dan nadat hij, in tegenwoordigheid van de eigenaar of deze behoorlijk opgeroepen zijnde, een boedelbeschrijving van de roerende goederen en een staat van de onroerende goederen die aan het vruchtgebruik onderworpen zijn, heeft doen opmaken.

Artikel 601
Hij stelt borg om als een goed huisvader te genieten, tenzij hij van borgstelling is ontslagen door de akte waarbij het vruchtgebruik is gevestigd; ouders die het wettelijk vruchtgebruik hebben van het goed van hun kinderen, en zij die onder voorbehoud van vruchtgebruik hebben verkocht of geschonken, zijn evenwel niet tot borgstelling gehouden.

Lees ook de rest van dit hoofdstuk.

----------------------------------------------------------

Waarom krijgt de echtgenoot het levenslang vruchtgebruik?
Om tegemoet te komen aan de talrijke misbruiken die bestonden in de jaren 70, 60 en voorgaande:
de weduwe (= meestal de langstlevende) kreeg 1/4 in volle eigendom en 1/4 in vruchtgebruik; en dat was niet genoeg om te beletten dat ze op straat kon worden gezet (en dat gebeurde veel te dikwijls; niet alle kinderen hadden hun ouders zo lief).

[wirwar]

gewist

[wolf2]

ouders die het wettelijk vruchtgebruik hebben van het goed van hun kinderen

Ik weet niet of we hierin het geval van stiefouders mogen lezen (ik had het toch zo niet gelezen): "van hun kinderen" is niet hetzelfde als van "de kinderen van de overledene uit een vorige relatie".
Maar daar zou u rechtspraak moeten over zoeken: mijn kennis houdt hier op.

[wirwar]

gewist

[3399AAaa]

de essentie van een huwelijk is nu net dat de twee huwenden als doel hebben hun (huwelijks)vermogen te regelen, anders zouden ze niet huwen, maar gewoon gaan samenwonen....huwen is geen romantische bedoening. hoewel vele huwenden zich daar zelf niet van bewust zijn. zeg nu zelf: welke andere reden zou u in deze postmoderne tijd nog kunnen bedenken om te huwen?

[wirwar]

gewist