Mijn vraag is nu, is dit contract geldig of kan ik dit contract annuleren zonder kosten te betalen?

Er is een hemelsbreed verschil tussen de wet aan jouw zijde hebben en de wet aan jouw zijde krijgen.Oké bedankt! En hoe kan de verkoper precies moeilijk doen? Hij kan toch geen kant op als ik in mijn recht ben?
Ja maar dit heeft niks te zien met handelsrecht, en ja vanaf 375€ moet er een geschreven document zijnHet zelfde heb je toch met een PV.of een boete Is dat niet correct ingevuld is het toch ongeldig.
Als deze topic al 2 weken oud is zal de bedenktijd (14 dagen) ook wel verlopen zijn,in het beste geval kom je ervan af met het betalen van een schadevergoeding maar dat hangt af van de goodwill van de verkoper. Enkel als de aankoop online of op een andere plaats dan de gewoonlijke verkoopplaats van de verkoper is er een bedenktijd maar ik vermoed dat dit nu niet het geval is.
Ik zal eens proberen mijn situatie uit te leggen.Ik stap niet mee in de redenering van de advocaat. Het artikel in het WER stelt enkel dat men in die omstandigheden verplicht een bestelbon MOET opmaken. In dit geval is er ook een bestelbon opgemaakt, en vanaf het moment zo'n bestelbon wordt opgemaakt geldt het KB. Of een andere bestelbon, die niet kadert in de toepassing van het WER! Ik meen dus dat het KB hier wel toepassing vindt, gelet op de toepassingsvoorwaarde die in het KB zelf staan:
"Dit besluit heeft betrekking op de bestelbon of enig ander document dat wordt opgemaakt bij de verkoop aan de consument van de volgende nieuwe autovoertuigen: personenwagens, wagens voor dubbel gebruik en bedrijfsvoertuigen met een hoogst toegelaten massa van 3,5 ton.."
De enige voorwaarden zijn dus de verkoop, tav een consument en het dient een nieuw autovoertuig te zijn.
Dit lijkt me echter niet de kern van het probleem. De vraag is of je überhaupt iets kan met die nietigheid ten gevolge van het KB.
Laat ons eerlijk zijn: u tekent een bestelbon voor een wagen die u op dat moment wenste aan te schaffen. U bedenkt zich daarna, en u merkt dat aan de hand een vormgebrek u de hele overeenkomst ongedaan kan maken. Ik wil toch aanhalen dat dit op zijn minst niet evident is. Een aantal forumleden voelden hier terecht al nattigheid. Het Belgisch recht verzet zich dan ook tegen zulke strategieën.
Het KB waaraan gerefereerd wordt, vormt wat we (louter) dwingend recht noemen. Dit staat tegenover suppletief recht, waarbij deze laatste een default voorziet waarvan men contractueel kan afwijken. Bij dwingend recht kan dit niet.
Echter raakt die KB niet de openbare orde. Ik wil hier niet te veel bij stilstaan, maar het verschil is van belang. Nietigheid ten gevolge van openbare orde bepalingen zijn absoluut, deze ten aanzien van dwingend recht zijn relatief. In deze zin oordeelde dan ook Cassatie in haar arrest van 26 november 2010:
"Artikel 5 van het koninklijk besluit van 9 juli 2000 betreffende de vermelding van de essentiële gegevens van de algemene verkoopsvoorwaarden op de bestelbon voor nieuwe autovoertuigen legt ter bescherming van de koper een relatieve nietigheid op wegens de niet-naleving van de bepalingen van dat koninklijk besluit, waarbij de koper die deze nietigheid wenst in te roepen, dient aan te tonen dat door de toevoeging of wijziging aan de bepalingen van het koninklijk besluit, de rechten die hij haalt uit wettelijke bepalingen, rechtstreeks of onrechtstreeks worden opgeheven of beperkt".
Naar analogie geldt dit dus ook voor het al dan niet plaatsen van de woorden 'gelezen en goedgekeurd'. Relatief wil zeggen dat men moet kunnen aantonen een belang te hebben verloren door het ontbreken van de formaliteit. U heeft de overeenkomst getekend, wat toch aantoont dat er een wilsovereenstemming was op dat moment. Schending van vormvereisten zorgen in het contractenrecht dus niet automatisch voor nietigheid (was vroeger in procesrecht wél zo was, en bij strafrecht nog steeds in het nieuws komt: onderzoeksrechter vergeet handtekening, verdachte gaat vrijuit) tenzij dit uitdrukkelijk zo vermeld staat of als het gaat om een 'plechtig contract': een contract dat pas 'ontstaat' indien aan de voorwaarden voldaan is (en dus ingaat tegen het principe dat een overeenkomst ontstaat door de wilsovereenstemming).
Persoonlijk denk ik niet dat de rechter gaat meestappen in uw verhaal, hij zal een belangenafweging moeten maken om te kijken of de nietigheid hier een gepaste sanctie is. Sommige rechters gaan erg ver in het beschermen van consumenten, anderen zijn kritischer...
Vergeet overigens niet dat het recht om de nietigheid te vorderen, ook rechtsmisbruik kan vormen indien dit op kennelijk abusieve wijze gebeurt. Zoals een consument ter kwader trouw, die zich beroept op een vormelijke fout die hij zelf begaan heeft om aan een overeenkomst te ontsnappen terwijl de wet die niet expliciet als grond naar voor schuift? Enige gelijkenis met uw situatie is uiteraard puur toeval.