Als politieambtenaar werd ik deze week voor volgend juridisch probleem gesteld:
situatie:
een jong kind komt thuis van school en vertelt aan zijn ouders dat de juf haar had aangeraakt op intieme plekken op haar lichaam.
Vader in alle staten en belt in een eerste reactie naar een aantal ouders van klasgenootjes om te vragen of hun kinderen ook al met dergelijke verhalen naar huis gekomen zijn. Dit blijkt niet het geval te zijn maar vader gelooft zijn dochter en begeeft zich naar de politie om aangifte te doen.
Klacht wordt geacteerd en zaak wordt onderzocht.
resultaat: feiten blijken verzonnen door het kind en de juf wordt vrijgesproken over de hele lijn.
Tot daar, maar nu
de juf mocht haar werk hervatten maar was zo aangedaan door de feiten dat zij psychologische bijstand nodig heeft en dus op regelmatige tijdstippen een psycholoog moet raadplegen, zij in ziekteverlof is sindsdien. Bijkomend wordt dit voorval vermoedelijk niet aanzien als een werkongeval waardoor zij enerzijds terugvalt op mutualiteit en daarenboven ook de medische kosten moet dragen.
Recent bood de juf zich zelf nu aan bij de politie om aangifte te doen van Laster&Eerroof of Lasterlijke aantijgingen lastens de vader van het kind dit voor de gevolgen van zijn klacht (welke later niet gegrond bleek)
Verschillende van mijn collega's zeggen dat dit kan, de vader heeft reeds bij aanvang de feiten ter kennis gebracht van derden zonder zeker te zijn dat de juf de feiten ook effectief gepleegd had (door zijn rondvraag bij andere ouders). Hij moest rekening houden met de mogelijke gevolgen van een dergelijke klacht. Daarin boven stellen zij dat de vader de juf vals heeft beschuldigd.
Laster: Voor mij kan dit niet daar de vader bij aanvang niet kon weten of de juf dit nu wel of niet gedaan had. Dat hij ter goeder trouw handelde en zijn dochter geloofde. Dat voor laster het kwaadwillig opzet (moreel bestanddeel) ontbreekt. De vader was vooraf niet op de hoogte van het gegeven dat het feit niet waar was.
Eerroof: vader heeft aan andere ouders hierover vragen gesteld, is inderdaad openbaar maar heeft de juf er nooit effectief van beschuldigd. Heeft enkel de vraag gesteld of zij ook al dergelijke signalen hadden opgevangen.
Lasterlijke aantijging: materieel bestanddeel ontbreek : het gebeurde niet schriftelijk en werd ook niet overgemaakt een persoon waarvan de beschuldigde een ondergeschikte is (baas-directie,....)
Ook het moreel bestanddeel ontbreekt: vader had nooit de bedoeling de tegenpartij te schaden, enkel dat de feiten naar waarheid zouden onderzocht worden.
Na afronding van het onderzoek, toen bleek dat de dochter de feiten verzonnen had, heeft de vader zich ook geëxcuseerd tegenover de betrokken juf.
Diverse collega's vinden dat één van bovenstaande strafrechterlijke inbreuken toch kan weerhouden worden.
Ondanks het feit dat ik mij er heel goed kan in vinden dat de betrokken juf hierdoor morele schade heeft geleden, haar goede naam gekrenkt is en zij de financiële gevolgen moet dragen vind ik niet dat een van deze inbreuken kan weerhouden worden. Ik vind nergens het kwaadwillig opzet dat nodig is als moreel bestanddeel.
Volgens mij moet de juf zich wenden tot een burgerlijke rechtbank om haar schade te laten bepalen en deze vergoed te zien.