teleurstelling

[moemie]

beste allemaal,

ben echt wel teleurgesteld in de reacties , of nog beter het uitblijven ervan op mijn vraag ivm mijn kinderen. Misschien was de titel wel wat ongelukkig gekozen, het leek wel (zag ik zelf nadien) of mijn kinderen een last betekenden voor mij (wat geenszins het geval is , wel integendeel) Dat dit dus zeker niet het geval was kon worden opgemaakt uit de tekst - vraag , zelf. Enfin soit, misschien heeft het voor een groot stuk te maken met de aard van de vraag en diegene die ze stelt. Het valt mij namelijk op dat "gescheiden vaders" fervent bezoeker/beantwoorder zijn en dat ik (oh shame on me ) ex-vrouwmijn arme ex-man in een slecht daglicht wens te stellen. Wel mijn beste allemaal, ik zal proberen duidelijk te maken dat ook hier een foute inschatting (indien dit het geval zou zijn) van mijn "persoon" wordt gemaakt. Ik heb namelijk al die tijd geprobeerd van hem de kans te geven zijn vaderlijke rechten (plichten -ten aanzien van de kinderen) uit te oefenen en dit ENKEL en ALLEEN omwille van de kinderen (zij hebben RECHT op een liefhebbende vader) Enkel,.... , mijn ex is zoals ik zelf tot mijn grote scha en schande heb moeten ondervinden , WIL dit recht niet uitoefenen en WEIGERT zijn plicht(tav de kinderen) niet uit te voeren. Gevolg : na een week van uitkijken naar de terugkomst van mijn 4 patatten , is er dan eindelijk die zondagavond dat ik ze terug zie, dat ik ze weer dagelijks kan onderstoppen in hun bedje, dat ik weer samen met hen 's morgens kan ontbijten, ...
Ik wil hen hun geluk geven, ik wil er voor hen zijn, en moest ik het kunnen ik zou mijn ex DWINGEN er ook zo voor hen te zijn. Zij verdienen dit , zij hebben hier recht op!!!!! Ben ik dan de perfecte moeder ? wel verre van ik heb meer dan fouten gemaakt tegenover mijn ex, en vooral tegenover mijn kinderen. Maar van ??n ding kan men mij niet beschuldigen, ??n ding zal men mij NOOIT kunnen verwijten : dat ik mijn 4 patatten elk , stuk voor stuk , gewild heb en van hen gehouden heb, nog steeds ?norm veel houd en steeds van hen zal blijven houden . Waarom : omdat zij dat verdienen!!!!![/b]

[Lex]

Misschien uw vraag iets duidelijker formuleren?

[moemie]

Beste,

mijn vraag was welke stappen ik diende te ondernemen, bij welke instanties ik terecht kan om een wijziging te verkrijgen in de omgangsregeling . Echtscheiding gebeurde in onderlinge toestemming. Aangezien mijn ex zonder al mijn toegevingen niet wilde scheiden en ik er weg moest! heb ik hierin toegestemd (wat de kinderen betreft heb ik de bi-locatie/co-ouderschap toegestaan omdat ik vond dat mijn kinderen -zoals ik reeds zei - RECHT hebben op liefhebbende ouders en ik later dan -al dan niet terecht - het verwijt wilde krijgen van mijn kinderen -dat ik hen hun vader heb ontzegd)
huidige toestand : kinderen week om week bij mijn ex en bij mij.
wijziging : vb. kinderen elke 14 dagen een weekend bij mijn ex en de rest van de tijd bij mij.

vraag is dus bij wie moet ik hiervoor zijn.
wat moet er juist gebeuren

vriendelijke groeten.

[Lex]

Art.387bis.In alle gevallen...kan de jeugdrechtbank in het belang van het kind,op verzoek van beide ouders of van ??n van hen...alle beschikkingen met betrekking tot het ouderlijk gezag...wijzigen.(B.W.).

Dit verzoek gebeurt bij 'Verzoekschrift op tegenspraak' overeenkomstig Art.1034ter Gerechtelijk Wetboek en op grond van Art.45 Jeugdbeschermingswet 8 april 1965. Het is mogelijk dat de Griffie van de Jeugdrechtbank daartoe invulformulieren verstrekt.

[gescheiden vaders]

Het zal te laat zijn, want op donderdag 30 maart 2006 zal de Kamer het wetsontwerp "beurtelingse huisvesting" goedkeuren. De voorzitter van de subcommissie Familierecht van de Kamer zegt hierover:

"Volgens de nieuwe regeling moet de rechter voortaan het akkoord van de ouders voor een verblijfsregeling volgen. Momenteel wijzen nogal wat rechters verblijfsco-ouderschap principieel af. Dat kan niet meer. Hebben de ouders geen akkoord, maar vraagt ??n van beiden een gelijkmatig verdeelde huisvesting, dan verplicht de wet de rechter om aan die vraag voorrang te geven in zijn onderzoek. De rechter kan dat verzoek alleen weigeren bij een bijzonder gemotiveerd vonnis. In de huidige rechtspraak volstaat het dat een van beide ouders niet akkoord gaat om verblijfsco-ouderschap aan de andere te weigeren. Ook dat kan niet langer.

Verblijfsco-ouderschap wordt niet ingevoerd als algemeen model of lineaire regel. De beoordeling van de concrete situatie blijft uiteraard mogelijk. Onvoldoende huisvesting of een te grote woonafstand tussen de ouders kunnen verblijfsco-ouderschap praktisch onmogelijk maken. Essentieel is dat de wetgever voortaan een objectieve behandeling van de vraag naar verblijfsco-ouderschap wil garanderen, los van elk vooroordeel tegen dit type verblijfsregeling. Er is immers niets mis met verblijfsco-ouderschap. Tegenstanders vinden dat wekelijks verhuizen niet in het belang van het kind is. Maar in de klassieke regeling verhuist het kind niet minder vaak. Bovendien bewijzen verschillende wetenschappelijke studies dat de voordelen van een gelijkmatig verdeelde huisvesting voor het kind zwaarder doorwegen dan de nadelen ervan. Heel veel kinderen verhuizen liever wekelijks dan een van beide ouders al te lang te moeten missen. Maar de beste oplossing is een akkoord van beide ouders, over welke verblijfsregeling dan ook. En nog belangrijker is de mening van het kind, dat gehoord dient te worden als de leeftijd het toelaat."

http://www.dekamer.be/FLWB/pdf/51/1673/51K1673019.pdf

[sperwer]

mooie wet,

1) wanneer is een kind oud genoeg om gehoord te worden; dit staat toch nog heel vrij voor interpretatie.
2) co-ouderschap verplicht; leuk voor de gene die onderhoudsgeld voor de ander partij moet betalen. word eerst gepluimt en mag dan nog gaan zorgen dat de kinderen nog eten hebben.
3) je bent verpicht in de buurt van ex te blijven wonen, anders loop je kans de kinderen kwijt te raken.

en geloof mij ik ben er echt niet tegen dat kinderen in co-ouderschap gaan na een echtscheiding. maar vind dat men nu eidelijk eens die onzin over onderhoudsgeld moet deftig regelen. veel vrouwen blijven thuis na de eerste bevalling, om hun kind op te voeden. eens het kind naar school gaat beginnen ze zich te vervelen en zoeken de oorzaak dan in hun huwelijk en bij partner. scheiden en eisen een groot bedrag als onderhoudsgeld voor zichzelf. want ze hebben geen inkomen.
kinderen kennen hen beter dan vader en gaan met haar mee.
zelfs in co-puderschap zijn er mensen die onderhoudsgeld moeten betalen voor de kinderen.

geloof mij maar gescheiden vaders, men zou beter een wet maken dat de kinderen eerst een paar maanden in co-ouderschap gaan zonder onderhoudsgeld voor ??n van beide en pas nadat beide instaat zijn zichzelf te onderhouden aan de kinderen vragen bij wie ze willen wonen.

[Lex]

Sperwer...copuleren zou bij wet moeten verboden worden!

[sperwer]

waarom? kan toch leuk zijn

[gescheiden vaders]

Sperwer, lees en herlees aub eerst de wet en de commentaar van Guy Swennen (voorzitter van de subcommissie Familierecht) voor je commentaar geeft. Wat je vertelt staat helemaal niet in de wet, integendeel.

- de wet legt geen verplicht co-ouderschap op: eerst moeten de ouders onderling een oplossing zoeken, en als dat niet lukt moet de rechter bij voorrang onderzoeken of beurtelingse huisvesting kan. Als de rechter vindt dat verblijfs-co-ouderschap niet in het belang van het kind is mag de rechter het weigeren. Maar hij moet zijn weigering dan uitvoerig motiveren, en ruzi?nde ouders is daar niet bij als contra-argument.

- je moet helemaal niet nabij je ex blijven wonen: je moet ervoor zorgen dat je een woonplaats kiest die in het belang van het kind is. Wil zeggen: je moet nabij de school blijven wonen / gaan wonen.

- er verandert niks aan het principe van "naar evenredigheid van hun middelen" van Art. 203 (onderhoudsplicht ten opzichte van de kinderen) bij deze nieuwe wet: als een man dubbel zoveel verdient als zijn ex-vrouw zal hij onderhoudsgeld moeten betalen. Als een vrouw bankdirecteur is en haar ex-man een turnleraar zal zij onderhoudsgeld moeten betalen.

Als jij vindt dat beurtelingse huisvesting betekent dat je de kinderen eten moet geven stel ik voor dat je "oude" verblijfsregeling neemt (kinderen bij hun mama, ??n weekend om de twee weken, helft van de schoolvakantie). Deze wet is er voor vaders die vinden dat ze de gezamenlijke uitoefening van het ouderlijk gezag niet kunnen invullen als ze de kinderen nooit zien in 'normale' omstandigheden. Dat betekent: om 07u15 's morgens uit bed krijgen, op tijd aan de schoolpoort afzetten, huiswerk verbeteren, lessen overhoren, schoolagenda aftekenen, vragen waarom ze 4/10 voor Frans hadden, op tijd in bad & bed krijgen, enz. Kortom: doen wat ook moest gebeuren toen het gezin nog samen was.

[sperwer]

stel de vraag dus opnieuw als je in de buurt van de school moet wonen hoe kan je dan verder van je ex gaan wonen, of moet zij niet in de buurt van de school blijven wonen. en heb niet gezegd dat het fout is dat de kinderen bij vader zijn, maar dat de wet op onderhoudsgeld niet juist is.
om het even wie van de twee betaald.
mijn ex haar inkomen licht hoger dan dat van mij. maar ik zal nooit een cent van haar willen, zelfs niet om een boterham voor de kinderen te kunnen kopen. maar zij zal er ook nooit ??n krijgen van mij
ieder het zijne!

[gescheiden vaders]

stel de vraag dus opnieuw als je in de buurt van de school moet wonen hoe kan je dan verder van je ex gaan wonen, of moet zij niet in de buurt van de school blijven wonen. en heb niet gezegd dat het fout is dat de kinderen bij vader zijn, maar dat de wet op onderhoudsgeld niet juist is.

je moet geen rekening houden met de woonplaats van je ex maar met de school van de kinderen.

Als je evenwel toch vindt dat je, voor je gemoedsrust, op 100 km van je ex moet gaan wonen zal je van de rechter geen verblijfs-co-ouderschap krijgen.

[Cindy]

De wet legt geen verplicht co-ouderschap op: eerst moeten de ouders onderling een oplossing zoeken, en als dat niet lukt moet de rechter bij voorrang onderzoeken of beurtelingse huisvesting kan. Als de rechter vindt dat verblijfs-co-ouderschap niet in het belang van het kind is mag de rechter het weigeren. Maar hij moet zijn weigering dan uitvoerig motiveren, en ruzi?nde ouders is daar niet bij als contra-argument.

Nieuwe wet of geen nieuwe wet...

Als mama van een 7-jarige dochter heb ik met mijn ex de klassieke regeling: 1 weekend om de 14 dagen en de helft van alle vakanties. Ex wou geen bi-locatie (ik spreek van bi-locatie omdat ik vind dat co-ouderschap toch nog iets anders wilt zeggen) en ik stemde toe. Mijn ex woonde amper 5 km van onze deur en dus in dezelfde gemeente.

Nu is ex verhuisd en een heel stuk verder gaan wonen. Al meer dan een 1,5 jaar komt hij niet om onze dochter. Alimentatie blijft hij braaf betalen (het is tenslotte enkel 100 euro) en verder gebeurd er niets. Ik moet hem niet vragen om tussen te komen in iets want dat hoeft hij niet te doen (vergissing op de rechtbank bij opstellen van het vonnis dringende en voorlopige maatregelen).

Ex verdient een heel pak meer dan ik (het dubbel) maar ik heb onze dochter wel 100% bij mij. Daar ex al zo lang niet meer om de dochter komt en ik dus steeds melding moet maken daarvan, heb ik een procedure gestart voor de jeugdrechtbank. Ex dient steeds klacht in dat ik de dochter niet afgeef maar hij komt gewoon niet en staat dus te liegen. Ik ben het ontzettend moe van steeds naar de politie te moeten gaan (die trouwens kunnen bevestigen dat de dochter steeds bij mij is en ex niet komt) en dat is ??n van de belangrijkste redenen om een ander vonnis te bekomen.

Als mama blijf ik ervan overtuigd dat je als kind twee ouders hebt: een mama en een papa. Ik ga dus via deze procedure een voorstel doen naar mijn ex om toch onze dochter te komen halen. Weliswaar wat minder dan daarvoor daar hij dat niet echt aankan (wat blijkt uit zijn niet meer komen opdagen).

Ben is benieuwd of de rechter dan ook gaat zeggen: ha mevrouw uw voorstel wordt van de kaart geveegd want co-ouderschap is nu de wet.

Want de papa van onze dochter is niet voor de eerste keer gescheiden. Ik ben zijn tweede ex-vrouw. En het ergste van alles is misschien wel dat hij met zijn eerste ex ook twee kindjes had... Waar hij nu al meer dan 3 jaren niet meer naar omziet.

Zulke vaders veranderen niet....

De rechter die zulke vaders toch co-ouderschap gunnen, verdienen volgens mij ne tik tegen hun oren.

[sperwer]

ik begrijp echt wel wat je bedoeld en begrijp dan ook niet waarom iedereen zo over het bi-locatie staat te roepen.
dat kinderen beide ouders nodig hebben, is een gegeven dat sterk aangevochten kan worden. maar ga hier niet over uitwijden.

soms is bi-locatie het ergste dat een puber kan overkomen.
Zij gaan proberen om van twee kanten te krijgen en hun zin door te drijven. Uitspraken van, Als ik dit niet mag van jou ga ik naar de andere ouder en zie je mijn niet meer. of daar mag dat wel dus ik ga daar wonen.
Ik krijg hier niets en dat is het bewijs dat jij niet om mij geeft , zijn schering en inslag.
Een puber heeft het juist nodig dat er VAST regels zijn en dat hij/zij duidelijk keuzens moet maken.

[gescheiden vaders]

dat kinderen beide ouders nodig hebben, is een gegeven dat sterk aangevochten kan worden.

de eerste lentewarmte heeft duidelijk al slachtoffers gemaakt

[moemie]

Beste Sperwer en gescheiden vaders,

1e : het beste voor de kinderen zou zijn wanneer ouders NIET scheiden.
2e : Als het dan toch (volgens diezelfde ouders, niet anders kan, MOETEN zij ervoor zorgen dat hun kinderen hier niet de dupe van zijn.
3e : ben er volledig mee akkoord dat "in de regel" kinderen beide ouders "nodig" hebben.
4e : vindt ook dat in geval van echtscheiding Co-ouderschap / bi-locatie voor de kinderen (nu week om week) ondanks de wekelijkse verhuis (bij ons hoeven ze trouwens enkel hun boekentasjes mee te nemen), het beste is wat je kan doen voor hen als het lukt)

In mijn situatie is het zo dat IK vond dat ik wegmoest (mijn gezondheid begon er onder te lijden).
Mijn kinderen hebben NIETS maar dan ook NIETS te maken met deze echtscheiding. Dus NEEN ik geef mijn ex niet de schuld van mijn thuisblijven voor de kindjes (wat trouwens een keuze van ons BEIDEN was - zowel de 4 kinderen als het thuisblijven ervoor) om financi?le redenen heb ik trouwens blijven werken tot aan de 3de kleine en nadien (tot amper 1jaar later ) ben ik ook terug gaan werken. (zelfs met de 4de kleine).
Ik heb trouwens van in het begin gezegd dat ik van mijn echtscheiding geen "verwijtenronde" ging maken.
Mijn ex betaald GEEN allimentatie (noch voor mij, nog voor de kinderen) Hij verdiend ook meer dan ik (ook meer dan het dubbele) EN krijgt de helft van het kindergeld. Voor de GROTE kosten (en dat zijn tot hiertoe enkel de schoolrekeningen geweest) betaald hij 2/3 ik 1/3. Het huis heeft hij "gekregen" ttz. hij heeft mij niet moeten uitkopen enkel registratiekosten betaald om het huis op zijn naam alleen te zetten. Hij heeft de volledige inboedel gehouden met uitzondering van mijn kleren en schoenen, een 2de (kapotte) stofzuiger (hij behield de nieuwe) en een 2de (kapotte) midiketen (hij behield hier ook de nieuwe).
Men kan mij dus bezwaarlijk een geldwolf noemen.
Het co-ouderschap /bi-locatie heb ik ondanks het feit dat VELEN het mij afrieden van dit te toen , toch doorgezet omdat ik vond dat ik het een kans moest geven. Ik wilde hem de kans geven te laten zien (aan de kinderen) dat hij inderdaad er voor hen wilde zijn.
Helaas, driewerf helaas , (vooral voor de kinderen)na meer dan een jaar (bijna 2) is de toestand gewoon verergerd.
Ik wil mijn kinderen meer bij mij . Ik wil ze NIET hun vader ontzeggen (dat zou zich enkel tegen mij keren) Hij mag ze nog zien in het weekend (dan kan hij er tenminste tijd voor maken (Als hij dat WIL)
Dus beste mensen ,

bedankt voor de reactie .
Ik hoop zo snel mogelijk stappen te ondernemen, zodat ik mijn 4 patatten nog een gelukkige en onbezorgde (naar omstandigheden) jeugd kan bezorgen.

groeten
Tjoepe