aanvraag voogdij grootmoeder

cleopatra123 · #1 , 27 mar 2015 09:56

Beste,
Het is zo dat ik als dochter al geruime tijd geen goed contact meer heb met mijn moeder, nu op dit moment is het een jaar geleden dat ze mijn zoon van 9 nog gezien heeft .
2 jaar geleden vroeg ze mij of ze mijn zoon mocht zien, toen heb ik toegestemd onder mijn voorwaarden. die hielden in ; enkel mijn moeder en mijn zoon alleen, zonder dat het ventje haar nieuw vriendje(s) leerde kennen .Maar dit wou ze niet aangezien ze haar zin niet kreeg .
Daarna heeft ze nooit meer achter mijn zoon gevraagd.
Kort voor mijn breuk had mijn moeder toen ze nog samen woonde met haar oude vriend maar liefst 3 andere mannen in haar leven .
Ik als kind heb nooit anders geweten vandaag piet morgen pol en overmorgen jan ....
Ik wil mijn zoon tegen die vrouw beschermen, zou ze recht hebben op mijn zoon als ze naar de rechtbank stapt ?

Winston · Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding

JPV · #2 , 27 mar 2015 11:35

http://www.elfri.be/omgangsrecht-grootouders" onclick="window.open(this.href);return false;

eylis · #3 , 27 mar 2015 15:14

cleopatra: de term voogdij is overigens totaal niet van toepassing. Voogdij gaat over beslissingsrecht mbt de opvoeding. In jouw geval gaat het gaat hoogstens om omgangsrecht van een grootouder. Maar zelfs over de verblijfs/omgangsrechten tussen wettelijke ouders wordt de term voogdij niet meer gebruikt. Dat is uit de wetgeving geschrapt.

Reclame

cleopatra123 · #4 , 27 mar 2015 16:43

ik heb het ook over omgangsrecht en niet over voogdij. mijn excuses als ik het verkeerd omschreven heb .
wil gewoon weten of ik (lelijk gezegd) mijn moeder haar, (laten we het "losbandige" leven)kan tegen haar gebruiken om mijn zoon te beschermen en behoeden van al de ellende dat wij meegemaakt hebben .
ik weet niet wat ik zou doen moest ik ondervinden dat ze hetzelfde doet met hem wat ze gedaan heeft met ons .

eylis · #5 , 27 mar 2015 16:57

indien je moeder alsnog zou vragen om omgang met haar kleinkind (wat ik sterk betwijfel, gezien ze nu al een jaar geen contact meer heeft gehad met je kind) , stel je haar formeel (per brief/mail) op de hoogte van de mogelijkheden: bijvoorbeeld enkele malen per maand een halve dag op bezoek in een neutrale bekende omgeving: zoo, kinderspeeltuin met cafetaria. Formuleer dat je specifiek grootouder-kleinkindcontact verwacht zonder inmenging van "de partner" van dat ogenblik. Dat je gezien de jonge leeftijd van het kind en dat de grootmoeder geen langdurige vaste relatie heeft én dat je kind al heel lang geen contact meer heeft gehad met zijn oms, je je kind niet wil verwarren met nieuwe en ongekende gezichten. Dat je het grootmoeder/kleinkind-contact zéér op prijs stelt, zeker voor de emotionele ontwikkeling van je kind. Maar dat je wenst dat deze contacten op een rustige manier gebeuren én dat deze relatie de kans krijgt omgoed te starten (gezien de lange afwezigheid) zonder nog een nieuw gezicht.
Ik betwijfel of de grootmoeder er nog een zaak van gaat maken. Maar als dat zo zou zijn, kan je dan bewijzen (op papier) dat je een goed en aannemelijk voorstel tot grootoudercontact hebt gedaan.Haar grootouderlijk omgangsrecht zijn dan gerespecteerd.

cleopatra123 · #6 , 27 mar 2015 17:07

dank je , ik zal je advies zeker opvolgen indien zij stappen zou ondernemen .

ben eerlijk gezegd heel bang dat die dag ooit zal aanbreken en als ze het doet is het puur om mij een loer te draaien en niet ten gunste van mijn zoon . het is mijn taak als moeder om mijn zoon te beschermen .

cleopatra123 · #7 , 27 mar 2015 17:19

Nog een belangrijke vraag ;

Wat moet ik doen als mijn zoon weigert ? is hij verplicht aangezien hij nog minderjarig is ?

eylis · #8 , 27 mar 2015 19:00

dan reageer je zoals een moeder dat pedagogisch wel vaker moet doen als een kind dingen probeert te weigeren wat het niet zo leuk vind. Niet naar school, dokter, tandarts of mee naar oma. Je legt uit waarom, wanneer, hoe vaak en hoe lang. Projecteer vooral niet je eigen "gekleurde" emoties, want dan voelt het kind zich onbewust gerechtvaardigd in zijn weigering. Ik weet het, dit is absoluut niet makkelijk. Maar weet dat als je het niet doet, dit later in je relatie met je kind in de omgekeerde richting terug kan komen. Immers, het kind steunen in zijn weigering tov een opgelegde taak of plicht, leert hem/haar dat hij/zij er weg mee kan komen en altijd wel de ene of andere volwassenen zo ver kan krijgen dat hij/zij z'n zinnetje krijgt. Vele gescheiden ouders krijgen hiermee te maken als het kind bijvoorbeeld weigert naar de andere ouder te gaan. Vaak blijkt dat het kind daarmee later een volleerde manipulator wordt. Er is een wettelijke context ja (minderjarigheid), maar de emotionele en mentale ontwikkelingscontext is waarschijnlijk nog het belanngrijkste.

ddanck · #9 , 30 mar 2015 11:31

Beste

Hou er ook rekening mee dat u aan de rechter kan vragen om uw zoon te horen, mocht het ooit zo ver komen.

De rechter kan dit verhoor enkel weigeren als hij vindt dat de zoon nog niet over het nodige oordeelsvermogen beschikt.

eylis · #10 , 30 mar 2015 19:33

ddanck, we moeten uitkijken met die info mbt het oorrecht kinderen (boven de 12 jaar) door rechter ivm omgangsregeling. Vele ouders denken dat als een kind aan de rechter gaat vertellen dat ie echt niet bij oma of bij papa op bezoek wil/kan omdat dit zo erg is etcetera etcetera, dat de rechter dit dan evalueert of het kind wél of niet wil en dus oordeelt: het moet niet. Maar rechters luisteren in zo'n hoorsessie vooral of er emotionele druk op het kind is uitgeoefend. Hij kan dan in zijn wijsheid besluiten dat een kind - hoe fel het ook tégen een omgangsregeling gekant is - juist wél met de persoon in kwestie om moet gaan...

duma · #11 , 31 mar 2015 18:00

Inderdaad, en als het kind dan de indruk geeft aan de rechter dat het mama is die dat niet wil, dan is ze nog verder van kant ...

cleopatra123 · #12 , 01 apr 2015 18:07

ik begrijp jullie wel , maar het is niet altijd zo simpel . er is heel veel wat jullie niet weten .

mijn grootste vrees is dat ze mijn zoon psychisch gaat onder druk zetten . het heeft 30 jaar geduurd" om de navelstreng" door te knippen . ik kan hier niet uitleggen wat voor persoon zij is . eylis sprak over een volleerde manipulator , bij haar mag je in die richting gaan denken . spijtig om te zeggen maar het is zo .

dat mens kruipt onder je huid, verwoest levens , wij hebben heel wat bagage in onze rugzak en ik hoop dat de rugzak van mijn zoon op dat vlak leeg blijft .

Ik ga 1 vb geven ; in de periode van de mexicaanse griep enkele jaren terug lag mijn zoon in het ziekenhuis, zwaar ziek , ze is 1 keer komen kijken en ze vroeg een zoen aan mijn zoon . ventje lag volledig uitgeput in zijn bedje door de koorts en weigerde dit . ze ging boven hem gaan staan , haalde haar arm in de lucht om hem een mep op zijn billen te verkopen, had ik niet recht gesprongen uit de zetel was het prijs .

wat ze ook wil , en hoeveel armen en benen het ook moge kosten dat raakt haar niet . in de familie heeft ze de bijnaam van zwarte weduwe .

Ik begrijp de wet wel en ik zou niet liever hebben dat alles vlot verloopt zonder veel problemen maar niet alles is wat het lijkt . mijn zoon heeft gevolgen gezien van haar "daden" , dat kind is niet stom he !

eylis · #13 , 01 apr 2015 19:13

even nuanceren cleopatra: de term "volleerd manipulator" heb ik beschreven in de context van het kind en hoe te vermijden hoe het kind dit zou worden. Niet mbt de grootouder.

Franciscus · #14 , 01 apr 2015 19:23

Als u 'geschreven' voorgeschiedenis hebt van de grootmoeder kan dat altijd helpen ook vanaf nu alle gesprekken opnemen.

cleopatra123 · #15 , 01 apr 2015 21:31

eylis ik wou gewoon mijn standpunt duidelijk maken, het was niet de bedoeling om u woorden te ondermijnen . je mag nog heel veel mensenkennis hebben , ze zou je zo manipuleren zonder dat je het doorhebt !
je moet het maar kunnen, ik sta op dat vlak met mijn rug tegen de muur .

wettelijk gezien is het altijd heel simpel , maar realiteit is een ander paar mouwen . als het erop aan komt zal ik doen wat moet .

Deze avond vroeg ik aan mijn zoon of hij oma wou zien en toen zei hij ; mama, het maakt niet uit want zij ziet mij toch niet graag . dit wordt niet in zijn mondje gelegd want ik spreek nooit over haar als hij in de buurt is . Ik maak haar niet zwart en heel belangrijk ; verbied hem niet om te bellen of haar te zien zoals er verondersteld wordt . mijn telefoon ligt altijd op de tafel; ter beschikking .

Als mens kan je dit toch niet begrijpen , als jurist is de wet de wet en heeft het emotioneel gedoe geen waarde .

alvast bedankt voor jullie respons