Hallo,
Kort schets van het verhaal:
Sinds midden 2009 zijn mijn vriend en ex uit elkaar en hadden ze een mondelinge overeenkomst voor hun zoontje. Hij kwam de ene week bij ons en was de andere week bij haar.
Tegen alle "afspraken" in heeft ze een verzoekschrift ingediend bij de rechtbank.
Oproepingsbrief heeft ons nooit bereikt met als resultaat dat mijn vriend veroordeelt is bij verstek.
Z'n ex verkreeg de inschrijven van hun zoontje bij haar, alimentatie en het kindergeld.
Ondertss al meerdere malen in het bijzijn van advocaten geprobeert om regeling te treffen voor kindje maar zij wil geen verandering. Ondertss is ze ook nog eens zonder mijn vriend zijn medeweten (nu weten we het natuurlijk wel maar 2 maanden geleden niet) verhuist (50km) van ons en heeft ze hun zoontje ingeschreven in een andere school. Zij is van Russische afkomst en heeft hier geen familie of kennissen.
Ze trekt hun kindje weg uit zijn vertrouwde omgeving, zijn vertrouwde school, bij zijn enige familie dat hij heeft en natuurlijk van zijn papa.
Er is nu een nieuw verzoekschrift ingediend wegens gewijzigde omstandigheden en onze advocaat vraagt de officieele verblijfplaats bij ons zodat hij terug naar zijn vertrouwde school kan gaan en bij zijn familie kan zijn. Kindje is 4 jaar en gaat als sinds november 2008 naar school.
School is trouwens ook op 100m van de oma van het kindje wat dus heel interessant was met opvang na school.
Iemand reacties, opmerkingen of zelfde meegemaakt?
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Mijn oudste dochter kwam elke week naar ons. Wij betekende iets voor elkaar.
Band tussen mijn oudste dochter en haar plusmama (mijn echtgenote) is super. 5jaar en 4 weken geleden had ik een hele toffe vakantieperiodemet mijn echtgenote en mijn 2 kinderen.
Zij is iets te enthousiast thuisgekomen en de moeder van mijn oudste dochter is zonder enige aanleiding, zonder discussiepunt, zonder ook maar eerst iets te overleggen of te bespreken wat er "zou" kunnen verweten worden, een juridische procedure begonnen......"we(l)come to the misery"
Nu 5 jaar later.... relatie met dochter STUK... veel tijd verloren, periode waar ik in 1,5 jaar mijn dochter tegen vonnis in niet zag, correctionele vonnissen, klachten bij politie, onderzoeksrechters, deskundigen, ...... vandaag nog komen dingen naar boven die men bij men dochter gedaan hebben waar ik gewoon niks van weet... veel pijn, ongeloof, frustratie, .......... gelukkig zie ik mijn dochter terug..maar het gaat achteruit ipv vooruit... zolang men de kanker niet wegsnijdt of serieus behandeld zal het steeds blijven falen. Ik heb één dochter die geleerd heeft om liefde te geven en te krijgen, eerlijk te zijn en die goed en kwaad inziet, een ander die geleerd heeft om mij niet graag te zien, te liegen, te haten en die goed en kwaad niet meer kan...(en toch kan ik het niet geloven) en toch blijf ik haar graag zien omdat ik weet hoe het zover gekomen is en dat die verantwoordelijkheid niet bij haar ligt.... DAT maakt het herstel ook moeilijk om dat ik een vat water bij het glaasje wijn moet doen... zo erg dat het niet meer gezond is voor de opvoeding en omdat we gewoon de verloren tijd niet kunnen inhalen.
Als je het serieus meent met de opvoeding, gezondheid en ontwikkeling van je kinderen... blijf zo ver mogelijk van justitie...als het toch moet..neem dan een advocaat die 1: kennis van zaken heeft EN ervaring op vlak van familierecht. 2: het moet klikken, want je bent vertrokken voor een lange periode samenwerking...(die samenwerking is absoluut nodig..voor jezelf maar ook voor de inlevingscapaciteit van je raadsman 3: maak goede financiele afspraken
tip: geniet nu maar van elk moment dat je die jongen ziet. Betrek hem absoluut niet in de rechtszaak en bespreek of oordeel geen zaken over z'n moeder waar hij bij is. Speciaal voor jou: Doe gewoon verder met de omgang en opvoeding die je zou willen doen als je eigen kind met respect voor z'n moeder. (ook al is dat moeilijk) Als je merkt dat hij van jullie aan't wegglippen is ...reageer onmiddellijk....mijn ervaring zegt me nu dat ALLES waard is om de relatie tussen Papa en z'n zoontje te vrijwaren...hij MAG hem niet verliezen....
Succes en sterkte
Band tussen mijn oudste dochter en haar plusmama (mijn echtgenote) is super. 5jaar en 4 weken geleden had ik een hele toffe vakantieperiodemet mijn echtgenote en mijn 2 kinderen.
Zij is iets te enthousiast thuisgekomen en de moeder van mijn oudste dochter is zonder enige aanleiding, zonder discussiepunt, zonder ook maar eerst iets te overleggen of te bespreken wat er "zou" kunnen verweten worden, een juridische procedure begonnen......"we(l)come to the misery"
Nu 5 jaar later.... relatie met dochter STUK... veel tijd verloren, periode waar ik in 1,5 jaar mijn dochter tegen vonnis in niet zag, correctionele vonnissen, klachten bij politie, onderzoeksrechters, deskundigen, ...... vandaag nog komen dingen naar boven die men bij men dochter gedaan hebben waar ik gewoon niks van weet... veel pijn, ongeloof, frustratie, .......... gelukkig zie ik mijn dochter terug..maar het gaat achteruit ipv vooruit... zolang men de kanker niet wegsnijdt of serieus behandeld zal het steeds blijven falen. Ik heb één dochter die geleerd heeft om liefde te geven en te krijgen, eerlijk te zijn en die goed en kwaad inziet, een ander die geleerd heeft om mij niet graag te zien, te liegen, te haten en die goed en kwaad niet meer kan...(en toch kan ik het niet geloven) en toch blijf ik haar graag zien omdat ik weet hoe het zover gekomen is en dat die verantwoordelijkheid niet bij haar ligt.... DAT maakt het herstel ook moeilijk om dat ik een vat water bij het glaasje wijn moet doen... zo erg dat het niet meer gezond is voor de opvoeding en omdat we gewoon de verloren tijd niet kunnen inhalen.
Als je het serieus meent met de opvoeding, gezondheid en ontwikkeling van je kinderen... blijf zo ver mogelijk van justitie...als het toch moet..neem dan een advocaat die 1: kennis van zaken heeft EN ervaring op vlak van familierecht. 2: het moet klikken, want je bent vertrokken voor een lange periode samenwerking...(die samenwerking is absoluut nodig..voor jezelf maar ook voor de inlevingscapaciteit van je raadsman 3: maak goede financiele afspraken
tip: geniet nu maar van elk moment dat je die jongen ziet. Betrek hem absoluut niet in de rechtszaak en bespreek of oordeel geen zaken over z'n moeder waar hij bij is. Speciaal voor jou: Doe gewoon verder met de omgang en opvoeding die je zou willen doen als je eigen kind met respect voor z'n moeder. (ook al is dat moeilijk) Als je merkt dat hij van jullie aan't wegglippen is ...reageer onmiddellijk....mijn ervaring zegt me nu dat ALLES waard is om de relatie tussen Papa en z'n zoontje te vrijwaren...hij MAG hem niet verliezen.... Succes en sterkte
"The world is a dangerous place to live; not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it." Albert Einstein
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Vanuit mijn ervaringen, kan ik me alleen maar volmondig aansluiten bij het advies van ovan.
Een echtscheidingsvonnis dat de zure desem in gelijke helften snijdt, moet je van justitie niet spontaan verwachten, in tegendeel.
Vader's advocaat moet al een zeer gunstige reputatie hebben, wil hij nog maar gehoord worden.
De kwaliteitstijd die een vader met zijn kinderen wordt ontnomen, komt op een rechtbank niet eens ter sprake, ook al zijn uw intenties nog zo goed en rechtschapen.
Laat je niet vangen door een rechter die plots ingaat op een detail, deze is bezig met de de discussie af te leiden naar iets waar je in je ongelijk zult gesteld worden.
Een geijkte techniek van een rechter om een zaak te keren in het voordeel van de tegenpartij.
Het is je 'recht' te vechten voor je kind, stel jezelf echter geen te grote verwachtingen want dan kom je er gegarandeerd teleurgesteld uit.
Een echtscheidingsvonnis dat de zure desem in gelijke helften snijdt, moet je van justitie niet spontaan verwachten, in tegendeel.
Vader's advocaat moet al een zeer gunstige reputatie hebben, wil hij nog maar gehoord worden.
De kwaliteitstijd die een vader met zijn kinderen wordt ontnomen, komt op een rechtbank niet eens ter sprake, ook al zijn uw intenties nog zo goed en rechtschapen.
Laat je niet vangen door een rechter die plots ingaat op een detail, deze is bezig met de de discussie af te leiden naar iets waar je in je ongelijk zult gesteld worden.
Een geijkte techniek van een rechter om een zaak te keren in het voordeel van de tegenpartij.
Het is je 'recht' te vechten voor je kind, stel jezelf echter geen te grote verwachtingen want dan kom je er gegarandeerd teleurgesteld uit.
Handige documenten voor Personenrecht
Bedankt voor je reactie "lucgescheiden".
Wat ik echter niet begrijp is wat je bedoelt met "de zaak keren in het voordeel van de tegenpartij". Zijn ex heeft op dit moment hun kindje al constant bij haar dus welk voordeel zou ze nog mogen krijgen?
Ze wil van geen enkele overeenkomst weten, liegt voor de rechtbank, ligt mijn vriend niet in ivm verhuis en veranderen van school..
Dit kan toch zomaar niet?
Wat ik echter niet begrijp is wat je bedoelt met "de zaak keren in het voordeel van de tegenpartij". Zijn ex heeft op dit moment hun kindje al constant bij haar dus welk voordeel zou ze nog mogen krijgen?
Ze wil van geen enkele overeenkomst weten, liegt voor de rechtbank, ligt mijn vriend niet in ivm verhuis en veranderen van school..
Dit kan toch zomaar niet?
En btw: onze advocaat is advocaat sinds 1978 en is gespecialiseerd in familierecht.
Ook plaatsvervangend vrederechter en zetelt in de Commissie voor Financiële Hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden. Hij is ook geaccrediteerd als bemiddelaar in familiezaken.
Ook plaatsvervangend vrederechter en zetelt in de Commissie voor Financiële Hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden. Hij is ook geaccrediteerd als bemiddelaar in familiezaken.
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Stel uzelf in de plaats van een rechter.
In normale omstandigheden zou uw opdracht eruit bestaan van de belangen van het kind te verdedigen.
De vader komt met een wettelijk verdedigbaar dossier voor de pinnen.
Maar u zou menen dat het in het belang van het kind is dat; dit bij zijn moeder kan verblijven.
U kan dan de wet volgen en het kind aan de vader toewijzen, of op een detail ingaan waarin u de vader ongelijk geeft.
Hierdoor geraakt de door u vastgelegde discussie-tijd uitgeput, en kan u als rechter de indruk scheppen dat de vader ongelijk heeft.
Vervolgens bent u god-de-vader in de rechtszaal, en kan u de zaak in het voordeel van de moeder beslissen (keren).
Indien het gezicht van de vader u toch mocht aanstaan, kan u alsnog een (langdurig) onderzoek tot bi-locatie bevelen....
Als vader kan je dan natuurlijk nog in beroep gaan, maar kost het je jaren voordat je deze willekeur kan PROBEREN rechtzetten, en uiteraard eveneens een hoop geld...
Rechtbanken spreken elkaar niet graag tegen, dus in beroep gaan levert je: in de meeste gevallen, slechts een vonnis op dat: eerder lichtjes zal afwijken van het vorige.
Dus wees alert voor dergelijke wending!
btw Mogelijk heeft het blazoen van uw advocaat dezelfde werking op de rechter, als een rode lap op een stier.
Kent u de verhouding tussen de rechter en uw advocaat?
In normale omstandigheden zou uw opdracht eruit bestaan van de belangen van het kind te verdedigen.
De vader komt met een wettelijk verdedigbaar dossier voor de pinnen.
Maar u zou menen dat het in het belang van het kind is dat; dit bij zijn moeder kan verblijven.
U kan dan de wet volgen en het kind aan de vader toewijzen, of op een detail ingaan waarin u de vader ongelijk geeft.
Hierdoor geraakt de door u vastgelegde discussie-tijd uitgeput, en kan u als rechter de indruk scheppen dat de vader ongelijk heeft.
Vervolgens bent u god-de-vader in de rechtszaal, en kan u de zaak in het voordeel van de moeder beslissen (keren).
Indien het gezicht van de vader u toch mocht aanstaan, kan u alsnog een (langdurig) onderzoek tot bi-locatie bevelen....
Als vader kan je dan natuurlijk nog in beroep gaan, maar kost het je jaren voordat je deze willekeur kan PROBEREN rechtzetten, en uiteraard eveneens een hoop geld...
Rechtbanken spreken elkaar niet graag tegen, dus in beroep gaan levert je: in de meeste gevallen, slechts een vonnis op dat: eerder lichtjes zal afwijken van het vorige.
Dus wees alert voor dergelijke wending!
btw Mogelijk heeft het blazoen van uw advocaat dezelfde werking op de rechter, als een rode lap op een stier.
Kent u de verhouding tussen de rechter en uw advocaat?
Handige documenten voor Personenrecht
Het probleem is dat bi-locatie geen optie meer is want dat de afstand te groot is.
Dus het is ofwel bij de mama (zonder familie, in nieuwe omgeving, nieuwe school,..) ofwel bij papa (veel familie, vertrouwde omgeving en vriendjes, vertrouwde school,..)
Ik snap je redenering maar in dit geval is er geen enkele reden waarom A zijn papa niet zou mogen zien.
De mama heeft er voor gekozen om te verhuizen en dit zonder enig belang voor A. Hij was goed waar hij was, hij ging graag naar opvang, graag naar zijn school, kon na school bij zijn oma terecht, enz enz.
En voor de duidelijkheid, er is geen beroep maar een een nieuw verzoekschrift voor de rechtbank van eerste aanleg door gewijzigde omstandigheden. Mijn vriend heeft nog nooit de kans gekregen om hem te verdedigen of enige uitleg bij de situatie te verschaffen. Hij heeft toch evenveel recht als de mama om zijn zoontje te zien?
Dus het is ofwel bij de mama (zonder familie, in nieuwe omgeving, nieuwe school,..) ofwel bij papa (veel familie, vertrouwde omgeving en vriendjes, vertrouwde school,..)
Ik snap je redenering maar in dit geval is er geen enkele reden waarom A zijn papa niet zou mogen zien.
De mama heeft er voor gekozen om te verhuizen en dit zonder enig belang voor A. Hij was goed waar hij was, hij ging graag naar opvang, graag naar zijn school, kon na school bij zijn oma terecht, enz enz.
En voor de duidelijkheid, er is geen beroep maar een een nieuw verzoekschrift voor de rechtbank van eerste aanleg door gewijzigde omstandigheden. Mijn vriend heeft nog nooit de kans gekregen om hem te verdedigen of enige uitleg bij de situatie te verschaffen. Hij heeft toch evenveel recht als de mama om zijn zoontje te zien?
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Tja, en wat zijn de opties voor de moeder dan? Hoe ziet uw advocaat haar contact met haar zoon? ...
Toch vragen waarop hij een antwoord zal moeten formuleren, wanneer de rechter hem dat verzoekt, niet?
Toch vragen waarop hij een antwoord zal moeten formuleren, wanneer de rechter hem dat verzoekt, niet?
Handige documenten voor Personenrecht
Dezelfde regeling voor de moeder als nu voor de vader dus om de veertien dagen in het weekend.
Mijn vriend heeft er zelfs geen problemen mee als hij elk weekend bij haar zou gaan en de woensdagnamiddag kan ze hem ook zien en eventueel meer vakantiedagen.
Mijn vriend wil gewoon niet dat hij moet opgroeien zonder familie en in een vreemde omgeving.
Je kan nu zeggen, oei, om de veertien dagen in het weekend is toch weinig maar voor de papa is dit even weinig hoor.
En de eerste 8 maanden nadat ze uiteen gegaan zijn was de regeling week-week he dus kan je je wel voorstellen dat het de hel is voor mijn vriend. Ook A heeft moeite met de situatie want op school zeggen ze dat hij zich afzondert in de klas en geen contact legt met de andere kindjes. Iets wat hij hier nooit gedaan heeft..
Mijn vriend heeft er zelfs geen problemen mee als hij elk weekend bij haar zou gaan en de woensdagnamiddag kan ze hem ook zien en eventueel meer vakantiedagen.
Mijn vriend wil gewoon niet dat hij moet opgroeien zonder familie en in een vreemde omgeving.
Je kan nu zeggen, oei, om de veertien dagen in het weekend is toch weinig maar voor de papa is dit even weinig hoor.
En de eerste 8 maanden nadat ze uiteen gegaan zijn was de regeling week-week he dus kan je je wel voorstellen dat het de hel is voor mijn vriend. Ook A heeft moeite met de situatie want op school zeggen ze dat hij zich afzondert in de klas en geen contact legt met de andere kindjes. Iets wat hij hier nooit gedaan heeft..
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Ik vrees dat de rechter zal dienen te besluiten dat; u een regeling komt aanklagen, die u de moeder zelf wilt opleggen...?
Handige documenten voor Personenrecht
Welke andere regeling is er dan mogelijk? Als je een verzoekschrift indient en je vraagt om de vaste verblijfplaats van je zoontje bij jou zodat hij terug in zijn vertrouwde omgeving kan zijn dan moet je zowiezo een regeling op papier zetten he. En wij willen niks opleggen he, onze advocaat heeft dit in het verzoekschrift gezet. En wij klagen de regeling niet aan he, we klagen het feit aan dat ze zonder toestemming of overleg verhuist en hem uit zijn omgeving weghaalt.
Bij co-ouderschap mag de moeder toch niet zomaar het kindje van school veranderen ? Of hebben ze de papa zijn rechten ontnomen ? Maar dan nog denk ik dat het er slecht uitziet omdat men de moeder moeilijk kan verplichten om terug te verhuizen natuurlijk ... Hoe komt het dat jullie de oproepingsbrief niet ontvangen hebben ?
Nee inderdaad, ze mag het zomaar niet van school veranderen maar dat heeft ze toch gedaan..
Natuurlijk kunnen ze iemand niet verplichten om terug te verhuizen maar als zij het nodig vind om uit puur eigenbelang naar een andere provincie te verhuizen dan moet ze hun zoontje maar bij de papa laten.
Geen flauw idee hoe het komt dat we die brief niet gekregen hebben. Hij is aangetekend verstuurd maar we hebben nooit zo'n papiertje gekregen om de brief te gaan afhalen. Ik heb toen naar de rechtbank gebeld en die zeiden mij dat de brief in het dossier zat omdat hij niet was afgehaald.
Natuurlijk kunnen ze iemand niet verplichten om terug te verhuizen maar als zij het nodig vind om uit puur eigenbelang naar een andere provincie te verhuizen dan moet ze hun zoontje maar bij de papa laten.
Geen flauw idee hoe het komt dat we die brief niet gekregen hebben. Hij is aangetekend verstuurd maar we hebben nooit zo'n papiertje gekregen om de brief te gaan afhalen. Ik heb toen naar de rechtbank gebeld en die zeiden mij dat de brief in het dossier zat omdat hij niet was afgehaald.