Situatie :
Ben een man van 41, 2 kinderen (op dit moment 13 en 10), 7 jaar geleden gescheiden.
Ex en ik hebben co-ouderschap, waarbij de kinderen in weekend om de 14 dagen naar mij komen, vakanties half - half. Alimentatie en bijkomende kosten worden zonder probleem door mij betaald. Kinderen woonden tot voor kort een 25 km bij mij vandaan, zag ze ook geregeld op woensdagnamiddag, en op andere dagen dat ex probleem had met opvang.
Toen ik op een woensdagnamiddag in maart de kinderen naar de mama bracht, zei de jongste dat mama me nog iets moest vertellen. Ik kreeg toen aan de buitendeur koudweg te horen dat de moeder met de kinderen in augustus zou gaan verhuizen naar een plaats op ongeveer 100km bij mij vandaan. De kinderen wisten dit blijkbaar al van oktober maar mochten niks vertellen.
Kids wilden niet meegaan maar hebben uiteindelijk besloten om dit toch te doen, aangezien ze de omgangsregeling nu zo gewoon zijn en dat niet wilden veranderen. Ik heb me daar bij neergelegd en wil de kinderen ook geen zware emotionele periode doen doormaken door allerhande gerechtelijke procedures.
Waar ik echter mee zit :
- In de echtscheidingsakte (eot) staat dat de ouders het gezamenlijk gezag over de kindere uitoefenen en dat belangrijke beslissingen in overleg tussen de ouders worden genomen.
- Om het gezamenlijk gezag te kunnen verwezenlijken, beslissen de ouders om min of meer in dezeflde regio te blijven wonen.
M.i. is mijn ex hier duidelijk tegenin gegaan en heeft deze regels niet gerespecteerd.
Zoals ik reeds eerder gezegd heb, wil ik de kinderen allerhande procedures besparen. Maar ik heb wel moeite met het feit dat ik voor de extra-kosten moet opdraaien omdat mijn ex beslist om in een duurdere buurt te gaan wonen.
M.a.w.
- kan ik op een of andere manier mijn ex laten verplichten om de kinderen te brengen en te halen omdat zij eenzijdig heeft beslist te gaan verhuizen.
- kan ik de extra-kosten die ik altijd betaald heb, vergelijken met wat ze in mijn buurt kosten en daar dan de helft van betalen? een voorbeeld : oudste volgt tennisles in de winter : kostprijs op de oude club : 140 € voor de volledige winter, kostprijs op de nieuwe club : 270 €. Ik kies er niet voor om ze daar te laten trainen, dus moet ik toch niet opdraaien voor deze meerkost...?
Suggesties om dit op een min of meer gemakkelijke manier te laten vastleggen? Dialoog tussen mijn ex en mij is niet echt positief te noemen.
Graag uw reacties.
Bedankt.
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
U heeft co-ouderschap, maar in feite heeft U om de 14 dagen bezoekrecht + helft verloven als ik het goed begrepen heb.
Kunnen de kinderen niet met de trein komen, waarbij elke ouder ze aan het station opwacht? Of zijn er overstappen nodig, dan kan dit natuurlijk niet.
Zoals ik in een andere topic schreef (en ik moet consequent zijn) vind het ik het de verantwoordelijkheid van de verhuizende ouder om de extra lasten te dragen.
Ook de extra kosten voor vb. tennislessen zouden dan moeten betaald worden door degene die de beslissing genomen heeft om 100km verder weg te gaan wonen.
Een mogelijke tussenoplossing kan ook zijn om een "tussenstop" aan te duiden. 100km verder weg is dus wel 400km per weekend rondrijden zoals ik daarstraks al had aangegeven.
Kunnen de kinderen niet met de trein komen, waarbij elke ouder ze aan het station opwacht? Of zijn er overstappen nodig, dan kan dit natuurlijk niet.
Zoals ik in een andere topic schreef (en ik moet consequent zijn) vind het ik het de verantwoordelijkheid van de verhuizende ouder om de extra lasten te dragen.
Ook de extra kosten voor vb. tennislessen zouden dan moeten betaald worden door degene die de beslissing genomen heeft om 100km verder weg te gaan wonen.
Een mogelijke tussenoplossing kan ook zijn om een "tussenstop" aan te duiden. 100km verder weg is dus wel 400km per weekend rondrijden zoals ik daarstraks al had aangegeven.
Hoi Stijn,
onmiddellijk in actie schieten!!!
Wat uw ex doet kan niet! Dit is een GROTE gewijzigde omstandigheid en je moet NU reageren, als je té lang wacht, dan zal je daar op afgerekend worden!!!
Ik was zelf te laat (ex ver van hier verhuisd met de kinderen) en wat is het gevolg: de kinderen hebben daar hun leven(wat normaal is vanuit hun standpunt bekeken) waardoor ze hier vervreemd geraken (ik woon nog steeds in hun vertrouwde omgeving van destijds).
Je hebt nu de keuze: je laat ze gaan en de omgangregeling wordt naarmate ze ouder worden minder vanzelfsprekend! (als er daar iets te doen is, zullen ze erbij willen zijn!!! Ga jij dan 2 of 3 keer per weekend over en weer rijden??? Je moet dat niet doen, da's waar, maar wat gaan je kids er dan over denken???). Of je stelt je veto!
Ik heb een collega wiens ex met zijn 3 kinderen naar Australië is verhuisd daar ze te doen had met een Amerikaan die daar werkte: hij heeft nog steeds omgangsrecht om de 14 dagen het weekend en de helft van de schoolvakanties...
Zijn jongste zoon spreekt allang géén Nedelands meer en hij heeft ze al geen 4 jaar gezien!
Goed nadenken Stijn...de keuze is aan U!
succes
onmiddellijk in actie schieten!!!
Wat uw ex doet kan niet! Dit is een GROTE gewijzigde omstandigheid en je moet NU reageren, als je té lang wacht, dan zal je daar op afgerekend worden!!!
Ik was zelf te laat (ex ver van hier verhuisd met de kinderen) en wat is het gevolg: de kinderen hebben daar hun leven(wat normaal is vanuit hun standpunt bekeken) waardoor ze hier vervreemd geraken (ik woon nog steeds in hun vertrouwde omgeving van destijds).
Je hebt nu de keuze: je laat ze gaan en de omgangregeling wordt naarmate ze ouder worden minder vanzelfsprekend! (als er daar iets te doen is, zullen ze erbij willen zijn!!! Ga jij dan 2 of 3 keer per weekend over en weer rijden??? Je moet dat niet doen, da's waar, maar wat gaan je kids er dan over denken???). Of je stelt je veto!
Ik heb een collega wiens ex met zijn 3 kinderen naar Australië is verhuisd daar ze te doen had met een Amerikaan die daar werkte: hij heeft nog steeds omgangsrecht om de 14 dagen het weekend en de helft van de schoolvakanties...
Zijn jongste zoon spreekt allang géén Nedelands meer en hij heeft ze al geen 4 jaar gezien! Goed nadenken Stijn...de keuze is aan U!
succes
@Mariette
Er zijn ondertussen reeds een paar weekends geweest sinds ze verhuisd zijn. De kinderen worden nu "gewisseld" aan de afrit van de autostrade op ongeveer dezelfde afstand als waar ik ze vroeger moest brengen. Ik moet dus nog steeds 2 keer die afstand doen terwijl dat vroeger maar 1x was, maar daar heb ik op zich nog niet zo een probleem mee. Vind het alleen niet leuk voor de kids om op zo een onpersoonlijke plaats gewisseld te worden, maar soit zij zitten er blijkbaar niet mee in.
Ik heb wel degelijk co-ouderschap, maar dan niet met bi-locatie. Dit was om te vermijden dat ik geen inspraak zou hebben over schoolkeuzes enz.
Wat de keuze van woonst betreft, is het wel degelijk zo dat in de EOT-akte staat dat de ouders beslissen van min of meer in dezelfde regio te blijven wonen. Maar het is vooral het feit dat ik voor een voldongen feit word geplaatst dat me dwars zit.
Maar de vraag blijft : kan ik dit op een of andere manier laten vastleggen? Zijn dit inderdaad grote wijziging van omstandigheden, waardoor ik hiervoor naar de jeugdrechtbank kan of moet stappen? Of raden jullie mij aan om mijn ex hierover via bv een brief van de advocaat over inte lichten en een aantal zaken voor te stellen.
Nogmaals, ik wil de kinderen de procedures besparen, ze komen graag, maar kan het standpunt van de andere poster ook begrijpen. Ik besef maar al te goed dat de kids daar een leven zullen opbouwen en dat er over enkele jaren waarschijnlijk veel zal veranderen, als ze bv een vriendje krijgen, als ze uit beginnen te gaan. Nu zeggen ze beiden nog, dat ze zullen blijven komen, maar over een paar jaar...?
Bedankt voor jullie reacties.
Er zijn ondertussen reeds een paar weekends geweest sinds ze verhuisd zijn. De kinderen worden nu "gewisseld" aan de afrit van de autostrade op ongeveer dezelfde afstand als waar ik ze vroeger moest brengen. Ik moet dus nog steeds 2 keer die afstand doen terwijl dat vroeger maar 1x was, maar daar heb ik op zich nog niet zo een probleem mee. Vind het alleen niet leuk voor de kids om op zo een onpersoonlijke plaats gewisseld te worden, maar soit zij zitten er blijkbaar niet mee in.
Ik heb wel degelijk co-ouderschap, maar dan niet met bi-locatie. Dit was om te vermijden dat ik geen inspraak zou hebben over schoolkeuzes enz.
Wat de keuze van woonst betreft, is het wel degelijk zo dat in de EOT-akte staat dat de ouders beslissen van min of meer in dezelfde regio te blijven wonen. Maar het is vooral het feit dat ik voor een voldongen feit word geplaatst dat me dwars zit.
Maar de vraag blijft : kan ik dit op een of andere manier laten vastleggen? Zijn dit inderdaad grote wijziging van omstandigheden, waardoor ik hiervoor naar de jeugdrechtbank kan of moet stappen? Of raden jullie mij aan om mijn ex hierover via bv een brief van de advocaat over inte lichten en een aantal zaken voor te stellen.
Nogmaals, ik wil de kinderen de procedures besparen, ze komen graag, maar kan het standpunt van de andere poster ook begrijpen. Ik besef maar al te goed dat de kids daar een leven zullen opbouwen en dat er over enkele jaren waarschijnlijk veel zal veranderen, als ze bv een vriendje krijgen, als ze uit beginnen te gaan. Nu zeggen ze beiden nog, dat ze zullen blijven komen, maar over een paar jaar...?
Bedankt voor jullie reacties.
@mariette, wat persoonlijke vrijheid betreft....
Bij co-ouderschap zouden beide partijen er sterk bewust van moeten blijven dat de kinderen voor de komende 10 jaar een bindende factor zullen zijn en blijven. Dus ja, in geval van een nieuwe relatie, een andere job moeten beslissingen echt genomen worden met die "beperkingen" in het achterhoofd. Maar persoonlijke vrijheid is relatief als je kiest voor kinderen. Ook als je gewoon een klassiek kerngezin vormt. Immers, stel dat een klassiek gezin met opgroeiende kinderen (dus geen NSG of gescheiden ouder) en één van de ouders maakt kans op promotie. Ook dan overwegen ouders samen of en hoe ze deze stap wél zouden zetten.
En hoe slaag je er in om die "persoonlijke vrijheid" te matchen met het belang van de kinderen? Eenvoudig: het zit al vervat in de benaming van co-ouderschap: je bent en blijft samen ouder. Beslissingen die de leefwereld van de kinderen zullen beinvloeden -zelfs van het andere gezin - worden samen bekeken. En ja het vergt ook een grote inspanning van mogelijk nieuwe partners.
Maar dat weet je als je daar aan begint.
Bij co-ouderschap zouden beide partijen er sterk bewust van moeten blijven dat de kinderen voor de komende 10 jaar een bindende factor zullen zijn en blijven. Dus ja, in geval van een nieuwe relatie, een andere job moeten beslissingen echt genomen worden met die "beperkingen" in het achterhoofd. Maar persoonlijke vrijheid is relatief als je kiest voor kinderen. Ook als je gewoon een klassiek kerngezin vormt. Immers, stel dat een klassiek gezin met opgroeiende kinderen (dus geen NSG of gescheiden ouder) en één van de ouders maakt kans op promotie. Ook dan overwegen ouders samen of en hoe ze deze stap wél zouden zetten.
En hoe slaag je er in om die "persoonlijke vrijheid" te matchen met het belang van de kinderen? Eenvoudig: het zit al vervat in de benaming van co-ouderschap: je bent en blijft samen ouder. Beslissingen die de leefwereld van de kinderen zullen beinvloeden -zelfs van het andere gezin - worden samen bekeken. En ja het vergt ook een grote inspanning van mogelijk nieuwe partners.
Maar dat weet je als je daar aan begint.
@eylis
Bedankt voor je reactie, zo denk ik er dus ook over maar mijn ex-vrouw neemt die beslissingen steeds zonder overleg. ze vermijdt ook dat ik alleen met haar kan praten, en begint over de kleinste futuliteiten telkens als de kinderen erbij zijn, omdat ze weet dat ik dan zwijg; Ik wil nl. geen ruzie maken waar de kids bij zijn.
Maar het kan wel zijn dat op de duur de kids gaan denken : papa zwijgt altijd dus mama zal wel gelijk hebben....
Maar wat raden jullie me aan...? Brief via advocaat of rechtstreeks jeugdrechtbank...? Tips zijn welkom.
Bedankt voor je reactie, zo denk ik er dus ook over maar mijn ex-vrouw neemt die beslissingen steeds zonder overleg. ze vermijdt ook dat ik alleen met haar kan praten, en begint over de kleinste futuliteiten telkens als de kinderen erbij zijn, omdat ze weet dat ik dan zwijg; Ik wil nl. geen ruzie maken waar de kids bij zijn.
Maar het kan wel zijn dat op de duur de kids gaan denken : papa zwijgt altijd dus mama zal wel gelijk hebben....
Maar wat raden jullie me aan...? Brief via advocaat of rechtstreeks jeugdrechtbank...? Tips zijn welkom.
Ik maak toch een onderscheid tussen co-ouderschap met bi-locatie waarbij het effektief zal noodzakelijk zijn om rekening te houden met de school en de afstand die de kinderen moeten afleggen tussen hun tweede thuis en de school, of co-ouderschap zoals hier wordt bedoeld: dus geen alleen-hoederecht voor de moeder en bezoekrecht voor vader, maar wel dat moeder in praktijk 90% instaat voor de opvang en verzorging en hoede (babysit) van de kinderen, terwijl vader die taken overneemt gedurende twee weekends per maand.
Ik meen dat met "belangrijke beslissingen" bedoeld wordt beslissingen die het kind aangaan, en niet beslissingen die de hoede-uitvoerende ouder aangaan mbt haar privé leven.
Natuurlijk is het onpersoonlijk om te wisselen aan een afrit, maar het wisselen blijft altijd een vervelende bedoening en men kan er moeilijk van uitgaan dat de kinderen altijd thuis moeten worden opgehaald.
Ik meen dat met "belangrijke beslissingen" bedoeld wordt beslissingen die het kind aangaan, en niet beslissingen die de hoede-uitvoerende ouder aangaan mbt haar privé leven.
Natuurlijk is het onpersoonlijk om te wisselen aan een afrit, maar het wisselen blijft altijd een vervelende bedoening en men kan er moeilijk van uitgaan dat de kinderen altijd thuis moeten worden opgehaald.
@Mariette
Bij de regeling "zoals wij die hebben" is de stelling dat 90% van de opvoeding door de moeder gebeurt niet juist. Met de vakanties erbij kom je ongeveer aan 70%.
Er zijn ook papa's die hun kinderen extra proberen te zien.
De regeling liep tot dan ook goed. En ik ben me ervan bewust dat het voor de moeder op deze manier moeilijker is dan voor de papa. Maar dat je in de week als papa dan een "grotere" vrijheid hebt, wil niet zeggen dat je je kinderen niet mist of minder van hen houdt.
Maar nogmaals : hoe pak ik deze zaken best aan...?
Bij de regeling "zoals wij die hebben" is de stelling dat 90% van de opvoeding door de moeder gebeurt niet juist. Met de vakanties erbij kom je ongeveer aan 70%.
Er zijn ook papa's die hun kinderen extra proberen te zien.
De regeling liep tot dan ook goed. En ik ben me ervan bewust dat het voor de moeder op deze manier moeilijker is dan voor de papa. Maar dat je in de week als papa dan een "grotere" vrijheid hebt, wil niet zeggen dat je je kinderen niet mist of minder van hen houdt.
Maar nogmaals : hoe pak ik deze zaken best aan...?
Ik heb het niet uitgerekend Stijn.@Mariette
Bij de regeling "zoals wij die hebben" is de stelling dat 90% van de opvoeding door de moeder gebeurt niet juist. Met de vakanties erbij kom je ongeveer aan 70%.
Als alleenstaande (indertijd) moeder met twee kinderen weet ik echter wel héél goed het verschil tussen volledig instaan voor was, plas, onderhoud, en opvang (behalve die weekends+50% verlof.... mèt gewassen kleding?) en de bezoekweekends met de gewassen en gestreken kindjes netjes afgeleverd.
Gewoonlijk dekken de alimentatiekosten niet het loon van de inwonende nanny. Ook niet voor 50%
Daar kan ik volkomen inkomen, en ik begrijp ook uw probleem daarmee.Er zijn ook papa's die hun kinderen extra proberen te zien.
De regeling liep tot dan ook goed. En ik ben me ervan bewust dat het voor de moeder op deze manier moeilijker is dan voor de papa. Maar dat je in de week als papa dan een "grotere" vrijheid hebt, wil niet zeggen dat je je kinderen niet mist of minder van hen houdt.
Ik denk dat u best aan de huidige regeling vasthoudt, en eventueel extra verlofdagen bedingt zodat U het gemis van de woensdagmiddagen kan compenseren.
Hou er rekening mee dat kinderen sowieso niet eeuwig bij mama en papa blijven en dat de woensdagmiddagen zullen gevuld worden met buitenschoolse activiteiten en dat ze ook tijdens weekends dikwijls andere activiteiten zullen verkiezen.
Ik zou daarbij aanraden om zeer soepel (maar wèl mathematisch correct) te zijn in het toestaan van overslaande weekends in geval van activiteiten, gecompenseerd door een dubbel weekend nadien of zoiets.
Eenmaal de kinderen ouder zijn kan je zien of er geen goede regelingen te treffen vallen met het openbaar vervoer+auto.
@Mariette
Zoals je het stelt ivm de opvang enzo, kan ik je voor een deel wel begrijpen en het zal in veel gevallen ook zo wel zijn. In mijn geval komen de kinderen aan zonder "valiesje" omdat mama vindt dat ze geen kleren moet meegeven. Ik zorg zelf inderdaad voor kleren, die na 15 weekends alweer te klein zijn en totaal niet versleten.
En wat de toekomst en de omgang betreft, ja ik kan daar ook je standpunt begrijpen, maar ook hier moet de soepelheid van 2 kanten komen. Alle zaken die in de EOT-akte staan worden door haar enkel gebruikt als ze in haar voordeel zijn. Wat niet in de kraam past wordt weggelachen.
Je leest hier op het forum dikwijls zaken over de man, die zijn verplichtingen niet nakomt, maar ik vrees dat het omgekeerde ook dikwijls waar is, en dat er inderdaad ook veel mannen zijn die hun zaken wel mooi nakomen, maar waar de vrouw het inderdaad leuk vindt om de man financieel te blijven straffen.
Ik ben gerust beried om buiten de alimentatie nog eens iets extra bij te dragen voor kleding enz, maar niet als ik zelf ook nog voor de kleding moet instaan. Denk dat je dit wel kan begrijpen.
Ik wil echt niet de vervelende ex uithangen, maar het spel moet dan wel van beide kanten correct gespeeld worden, en daar zit ik inderdaad wel mee.
Vind dat mijn ex op een of andere manier bewust moet worden dat zij ook een aantal zaken moet bespreken en overleggen en niet zomaar kan doen wat ze wil.
Nog iemand tips hierover...?
Bedankt.
Zoals je het stelt ivm de opvang enzo, kan ik je voor een deel wel begrijpen en het zal in veel gevallen ook zo wel zijn. In mijn geval komen de kinderen aan zonder "valiesje" omdat mama vindt dat ze geen kleren moet meegeven. Ik zorg zelf inderdaad voor kleren, die na 15 weekends alweer te klein zijn en totaal niet versleten.
En wat de toekomst en de omgang betreft, ja ik kan daar ook je standpunt begrijpen, maar ook hier moet de soepelheid van 2 kanten komen. Alle zaken die in de EOT-akte staan worden door haar enkel gebruikt als ze in haar voordeel zijn. Wat niet in de kraam past wordt weggelachen.
Je leest hier op het forum dikwijls zaken over de man, die zijn verplichtingen niet nakomt, maar ik vrees dat het omgekeerde ook dikwijls waar is, en dat er inderdaad ook veel mannen zijn die hun zaken wel mooi nakomen, maar waar de vrouw het inderdaad leuk vindt om de man financieel te blijven straffen.
Ik ben gerust beried om buiten de alimentatie nog eens iets extra bij te dragen voor kleding enz, maar niet als ik zelf ook nog voor de kleding moet instaan. Denk dat je dit wel kan begrijpen.
Ik wil echt niet de vervelende ex uithangen, maar het spel moet dan wel van beide kanten correct gespeeld worden, en daar zit ik inderdaad wel mee.
Vind dat mijn ex op een of andere manier bewust moet worden dat zij ook een aantal zaken moet bespreken en overleggen en niet zomaar kan doen wat ze wil.
Nog iemand tips hierover...?
Bedankt.
dit is helemaal niet nodig. U betaalt alimentatie en die dient voor het onderhoud van de kinderen. Ik vind zelfs dat hun moeder dan ook een weekend valiesje kan meegeven zodat je inderdaad geen onnozele kosten moet doen om kleding te kopen die dan 15 keer wordt gedragen.Ik ben gerust beried om buiten de alimentatie nog eens iets extra bij te dragen voor kleding enz, maar niet als ik zelf ook nog voor de kleding moet instaan. Denk dat je dit wel kan begrijpen.
Ik begrijp het tegenwoordig wel allemaal niet meer zo goed. Ik ben indertijd gescheiden, verkreeg hoederecht, vader bezoekrecht en verplichting tot het betalen van alimentatie.
Hij heeft 1 (één) jaar alimentatie betaald en dat was het. Verder het ongelooflijke gepest waar ik nog van walg als ik het hier schrijf.
Ik beschouw mezelf dus maar gewoon als bom moeder (ook voor hun hogere studies heeft hij geen ballen bijgedragen, niks hospitalisatie, verloven, kortom NADA NOPPES). Ik kon er niet aan omdat hij gefailleerd was. Maar zelfs bij zijn schuldbemiddeling (toen de kinderen natuurlijk al volwassen waren) werd met geen woord gerept over zijn achterstallige alimentatieschulden.
Maar als ik zie dat vaders tegenwoordig én bilocatie hebben (dus gedeelde lasten ivm opvang en verzorging), én nog alimentatie betalen (waarom?) én dan nog bovenop andere kosten betalen, dan vind ik dat men toch redelijk moet zijn als ontvangende partij.
@ stijn1
wat u schrijft is zo herkenbaar!
Ik herken mezelf zéér goed in al wat je schrijft.... kledij krijg ik ook niet mee ook al betaal ik er extra voor, aan de op-en afrit wisselen heb ik ook allemaal gedaan (klinkt zo praktisch, maar is verdomd zo kindonvriendelijk als je er ff bij stilstaat...ik ben ermee gestopt, het is véél leuker dat ze tot de laatste minuut hier kunnen spelen en als de andere partij te laat is om welke reden dan ook, dan zitten we géén uren te wachten in de auto).
Het ondanks de akte EOT eenzijdig beslissingen nemen door mijn ex edm....allemaal herkenbaar! En ook uw houding: de rust bewaren (en eigenlijk op uw kop laten schijten) en braaf naar de pijpen van de tegenpartij dansen voor de lieve "vrede"...heb ik allemaal gedaan.
Stijn1: ge moet U niet laten doen! Ga naar de jeugdrechtbank en eis dat de kinderen in hun vertrouwde omgeving blijven wonen! Indien je dat niet per sé wilt, eis compensaties voor de verloren woensdagnamiddagen/weekends! Klaag het gebrek aan onderling overleg aan! Eis belmomenten met de kinderen! Eis het verplicht meegeven van kledij! En ik kan zo maar doorgaan...
Jij bent hun enige echte papa hé, klop maar eens met de vuist op tafel, dat recht heb je!
succes
wat u schrijft is zo herkenbaar!
Ik herken mezelf zéér goed in al wat je schrijft.... kledij krijg ik ook niet mee ook al betaal ik er extra voor, aan de op-en afrit wisselen heb ik ook allemaal gedaan (klinkt zo praktisch, maar is verdomd zo kindonvriendelijk als je er ff bij stilstaat...ik ben ermee gestopt, het is véél leuker dat ze tot de laatste minuut hier kunnen spelen en als de andere partij te laat is om welke reden dan ook, dan zitten we géén uren te wachten in de auto).
Het ondanks de akte EOT eenzijdig beslissingen nemen door mijn ex edm....allemaal herkenbaar! En ook uw houding: de rust bewaren (en eigenlijk op uw kop laten schijten) en braaf naar de pijpen van de tegenpartij dansen voor de lieve "vrede"...heb ik allemaal gedaan.
Stijn1: ge moet U niet laten doen! Ga naar de jeugdrechtbank en eis dat de kinderen in hun vertrouwde omgeving blijven wonen! Indien je dat niet per sé wilt, eis compensaties voor de verloren woensdagnamiddagen/weekends! Klaag het gebrek aan onderling overleg aan! Eis belmomenten met de kinderen! Eis het verplicht meegeven van kledij! En ik kan zo maar doorgaan...
Jij bent hun enige echte papa hé, klop maar eens met de vuist op tafel, dat recht heb je!
succes
@Stijn1
Ik heb een jaar geleden ongeveer hetzelfde meegemaakt. Mijn ex-man verhuisde 100 km verder en verwachtte van mij - zoals voorzien in het vonnis - dat ik onze dochter bij hem op zondagavond zou gaan ophalen. Ik heb er nachten van wakker gelegen, want ik werk in posten, dus ook de weekends (vroege, late en nacht). Een maand voor z'n verhuis daagt m'n ex-man mij voor de rechtbank (kortgeding) wegens "het verhinderen van het uitoefenen van bezoekrecht door de moeder" (ik dus). Daar was niks van aan (heeft hij dus ook verloren), maar mijn advocaat haalde zijn verhuis aan (nu we toch daar waren) en in het vonnis dat volgde staat letterlijk dat "mevrouw (alweer ik) NIET verantwoordelijk gehouden kon worden voor het feit dat meneer beslist om 100 km verder te gaan wonen". Maw hij werd verplicht om na z'n verhuis ALLE verplaatsingen te doen.
Of hoe een rechtzaak aanspannen ook in je nadeel kan uitvallen...
Laat je niet doen, stap naar een bemiddelaar of als dat niet werkt, naar de rechtbank.
Veel succes!
Ik heb een jaar geleden ongeveer hetzelfde meegemaakt. Mijn ex-man verhuisde 100 km verder en verwachtte van mij - zoals voorzien in het vonnis - dat ik onze dochter bij hem op zondagavond zou gaan ophalen. Ik heb er nachten van wakker gelegen, want ik werk in posten, dus ook de weekends (vroege, late en nacht). Een maand voor z'n verhuis daagt m'n ex-man mij voor de rechtbank (kortgeding) wegens "het verhinderen van het uitoefenen van bezoekrecht door de moeder" (ik dus). Daar was niks van aan (heeft hij dus ook verloren), maar mijn advocaat haalde zijn verhuis aan (nu we toch daar waren) en in het vonnis dat volgde staat letterlijk dat "mevrouw (alweer ik) NIET verantwoordelijk gehouden kon worden voor het feit dat meneer beslist om 100 km verder te gaan wonen". Maw hij werd verplicht om na z'n verhuis ALLE verplaatsingen te doen.
Of hoe een rechtzaak aanspannen ook in je nadeel kan uitvallen...
Laat je niet doen, stap naar een bemiddelaar of als dat niet werkt, naar de rechtbank.
Veel succes!