@cow,
We weten allemaal hoe nors, narrig en stug pubers kunnen zijn. Ze kiezen een persoon of object om zich tegen af te zetten en bij scheidingen is dat maar al te vaak de andere ouder.
Hoe pak je het btw aan met al die andere puber- "weigeringen" van je zoon? Volg je ook z'n wens in om niet z'n kamer te moeten opruimen? Om niet te moeten studeren?
Daar lopen ze ook

met een nors humeur voor rond, is het niet.
Eigenlijk lopen ze constant met een nors humeur rond...
Bij co-ouderschap moet elke ouder het contact met de andere ouder als evenwaardig en positief aanmoedigen. Daarmee bedoel ik dat die omgang niet als een verplicht nummertje moet gepercipieerd worden door het kind. Maar als een wezenlijk belangrijke relatie met een ouder die een rol moet en kan spelen in de ontwikkeling van je kind.
Zeg nu zelf: 2 maal in de maand naar papa. Dat is geen onoverkomelijke klus.
Hoe zou je die omgangsregeling dan veranderen? Naar helemaal niks?? Eenmaal per trimister? Of toch nog eenmaal per maand?
Co-ouderschap...is de regel: Hoe wil je nog samen met de andere ouder de opvoeding van je kind
realiseren?
O ja, en dit zou wel eens een zeeer belangrijke mijlpaal in de ontwikkeling van je puberende zoon kunnen zijn.
Hij leert en aanvaardt dat je soms dingen moet doen waar je niet meteen zin in hebt of de zin van inziet. Maar die later toch nog geweldig blijken mee te vallen.
Dat worden meestal heel aangepaste en flexibele persoonlijkheden die het maken in hun carrière en hun privé leven...
En als ie volwassen is? Zal ie zijn beide handjes kussen dat je je ingezet hebt om de relatie zoon/vader alle kansen te geven.
En wat een rechtszaak betreft om de omgangregeling NOG te verminderen. Sorry, maar als er geen misbruik of verwaarlozing in het spel is, zal je je toevlucht moeten nemen tot de truken van de foor.
En ongetwijfeld vind je een advocaat die dat wil doen. Daar verdienen ze hun boterham dagelijks mee.
Wellicht moet je zoon dan voor de rechter ook nog komen vertellen waarom hij zijn vader niet meer wil zien.
Googel wel eerst even de term: "loyaliteitsconflict moeder/vaderbeeld".
En vergeet niet, als je de omgangsregeling heropent bij de jeudrechter. Zal deze zéér waarschijnlijk een psychologische expertise aanvragen van je kind. En het besluit/vonnis dat daaruit volgt kan ook zijn dat het contact vader/kind geïntensifieert wordt om de relatie te herstellen...
Van de wederomstuit gesproken...