Miskenning van het ouderschap

[eylis]

@Luc,

Ovan post hier de vraag of er eventueel nog mogelijkheden zijn om hier uit te geraken.
Hij vraagt niet om bevestiging van het feit dart er niets aan te doen is. (Daar heeft overigens niemand wat aan)
Jij denkt dat er niets aan te doen is, je baserend op de ervaringen van velen voor hem (in soortgelijke situaties).

In uitzichtloze situaties is het belangrijk steeds te blijven denken "out-of-the-box".Nieuwe onbetreden paden durven bewandelen. Alleen dan kan je uit een impasse proberen te raken.

Ik geef aan dat er misschien WEL een proceduremogelijkheid is die tot op heden in Belgie nog niet uitgeprobeerd is.
Belangrijk verschil met al diegenen (in een soortgelijke situatie) die vooraf gingen: we weten NIET of dit proces negatief zal uitvallen.
Ofwel probeer je het niet en dan weet je zeker dat er niets meer aan te doen is,
maar je zal ook nooit weten of het zou gewerkt hebben.

Ofwel probeer je het WEL en dan weet je ofwel dat het werkte en dat er ook hoop is voor al die anderen.
Ofwel dat het niet werkte en dan kan je de swot-analyse van dit type (nieuwe) rechtszaak maken en het nog verbeteren.
De keuze is aan Ovan. Maar hij heeft nu minstens een tip die hij kan opnemen met een goede advocaat die kan beginnen nadenken over de slaagkansen van zo'n project.
En dat is hoopgevender dan totaal geisoloeerd in deze uitzichtloze situatie te verzuipen...

[ovan]

@Luc & Elys
vader heeft in totaal bijna 1,5 jaar lang z'n kind niet gezien..... dan plots terug.... waarom?
vader was radeloos en wanhopig geworden door 4 jaar lang geloofd te hebben in justitie zonder oplossing en leide tot extreme escalatie (ik bespaar de details voorlopig over de dingen die zijn gebeurd) ondertussen waren heel wat PV's al geseponeerd en heeft een onbekwame deskundige de zaak voor de jeugdrechtbank nog meer verziekt. Resultaat: zeer beperkt omgangsrecht en ondanks dat: Vonnis van de jeugdrechtbank werd helemaal niet gerespecteerd. Niemand zag wat die moeder echt aan het doen was.
Zware dreigementen van de vader(hopende die niet te moeten uitvoeren) heeft eindelijk een onderzoeksrechter de zaak "au serieux" genomen. De geseponeerde pv's opgevraagd en eindelijk werd er geluisterd naar de vader van het kind. Ondertussen was er toch een onderzoek vanuit het parket gestart bij de moeder en het kind...resultaat in het psychologisch verslag: zware vorm van oudervervreemding.. kind kan er zot van worden, gevolgen voor later heel erg..slechte intenties van moeder komen hier boven en worden zwaar veroordeeld. Gevolg..correctionele vervolging...eindelijk....dagvaarding is nog maar binnen ...hoopvol gaat vader voor de 1000ste keer zich aanbieden voor het omgangsrecht....als bij wonder..gaat ze terug mee.... "ik zal maar meegaan anders gaat mijn mama naar de gevangenis".
Gezin wordt niet opgevangen en staat alleen voor de hele situatie. Vader, plusmama en zus zorgen naar best vermogen voor de hele situatie zo aangenaam mogelijk te maken.
Correctionele vonnis: 6 maand effectieve gevangenisstraf, rechter motiveert heel gedetaileerd op basis van de gebeurtenissen en over de onhebbelijke houding en slechte persoonlijkheid van de moeder, dat de vader niets te verliezen heeft. Hij hoopt dat de straf effectief wordt uitgevoerd om de vader de mogelijkheid en tijd te geven tot herstel van de relatie met het kind.
In hoger beroep wordt straf omgezet naar voorwaardelijk.
Kind komt nog steeds beperkt naar vader maar destructieve houding van moeder is niet veranderd. Kind is volledig in macht van moeder en omgekeerd. Samen met bijkomende problematiek....situatie wordt meer en meer uitzichtloos.

[eylis]

Dus de diagnose PAS al uitgesproken en gevonnist door het Gerecht?
Maar dan zit die zaak al veel verder dan verhoopt!

Wat er nu kan gebeuren:
-vader stapt met het vonnis naar psychiater en vraagt therapie voor kind, voor hemzelf en voor hem+het kind samen ter genezing van PAS.
-vermis de vrouw veroordeeld is (heb ik dat goed gelezen?) start de vader een bemiddelingsprocedure voor hem en zijn ex op mbt effectieve behandeling van haar HAP-probleem (hostile agressive parenting)
Dat is in het belang van de harmonieuze ontwikkeling van het kind. En wat de rechter vergeten is te doen: naast veroordelen moet de HAP-partner vooral geremedieerd worden, anders blijft ze dat eeuwig doen.
Dus via bemiddelaar mogelijke therapie met haar bespreken in het belang van het kind.

Een therapeut die HAP bij een partner behandelt gaat haar niet troosten en helpen (relatieverwerking) maar doelgericht werken op haar nefaste gedrag. Dat wordt aangepakt.

Ovan, eigenlijk zit deze zaak al aan zijn oplossing toe: het kwaad is vastgesteld. Nu moet de vader zamen met de plusmamma en het kind psychiatrische hulp zoeken. En dat kindje zal ook beginnen naédenken.
In de meeste gevallen van HAP komt er een breekpunt voor het kind. Niet zichtbaar, maar via associatieproeven kan de psychiater op een gegeven moment ALTIJD vaststellen dat het kind een loyaliteitsconflict krijgt mbt de ouder die HAP toepast.
Haar mama dus. En de werkelijke conflicten tov haar moeder zullen tot uiting komen als ze in haar puberteit komt.

[ovan]

was het maar zo simpel.... naast HAP is er ook nog problematiek in school, opvoeding, gezondheid e.d....
Heel het dossier zit vol met geknoei...
er werd een nieuwe procedure opgestart bij de JRB in mei... vraag met hoogdringendheid behandeling gezondheid, van omgangsrecht in het grote verlof en de situatie voor de school..... antwoord JRB...eerste zitting: eind september (hoe kan zo'n instantie zichzelf nu "au serieux" nemen) dus...kortgeding.....kortelings

[lucgescheiden]

100% mee eens...en iedereen moet aan hetzelfde zeel trekken!

Welk zeel?

@RR
Over welke brief had jij het enkele weken geleden, die je wenste te versturen?

[roderidder]

zal eerst antwoorden en dan gaan zoeken wat er geschreven was inzake die brief (deze post kan dus nog wat wijzigen)
* In deze draad staat blijkbaar ook iets over brief... http://www.juridischforum.be/forum/view ... 133#p93133" onclick="window.open(this.href);return false;
* ook hier >> http://www.juridischforum.be/forum/view ... 096#p50096" onclick="window.open(this.href);return false; maar de zoektocht gaat verder


Mijn schrijftalent is pover. Dialogen liggen me beter. Een brief laten schrijven door mensen die er verstand van hebben is ook geen probleem. Maar je kwaliteiten hoe je je hier uitdrukt viel mij dadelijk op. Zonde om die talenten niet aan te spreken, en dat is nu net wat ik deed.

Stel jezelf de vraag wat je veranderd wil zien, wie daar iets kan aan veranderen en schrijf hen aan ... easy as 123

RR

[lucgescheiden]

klinkt als de vos die de passie preekt

En met alle respect voor het idee van Eylis maar in geloof niet in éénmansoorlogen.

Ongetwijfeld is er door de rechtbanken ook over nagedacht, over wat 'wij' als onrechtvaardig beschouwen.
Wel, ik ben bereid om die kant van het verhaal ook te aanhoren.
Ik wil me daar zelfs bij neerleggen, mocht daar een gerechtvaardigde verkaring uit voort komen.

Echter, dergelijke verantwoording krijg je als enkeling nooit afgedwongen!

Dus: wat heb jij als concreet actieplan in handen?

[roderidder]

hier staat je vraag

http://www.juridischforum.be/forum/view ... 483#p88483" onclick="window.open(this.href);return false;

Mischien wil Rebel-with-a-cause ook mee tekenen of helpen aan het opstellen van zo een brief omdat hij het hier http://www.juridischforum.be/forum/view ... 795#p92795" onclick="window.open(this.href);return false; met Fransiscus eens is.

Dat zou een goede zaak zijn

RR

[lucgescheiden]

Mijn vraag die je hier aanhaalt is gebaseerd op mijn persoonlijke ervaring.
En je bent zelfs niet de enige die op deze vraag reageerde, te zien aan de reactie in mijn PB.

Een actieplan.
Kan eruit bestaan van dergelijke gelijkaardige ervaringen samen te brengen.
Vervolgens daar besluiten uit te trekken.
M.a.w. een onderzoek te starten met vragen specifiek gericht op deze problematiek.
Om hiermede vervolgens een petitie te houden onder de gescheiden ouders. (onafhankelijk van de sexe)

Ik meen dat je dan pas een dossier in handen hebt om politiekers/wetmakers voor je kar te spannen.
Enkel door middel van dergelijke druk kan een mastodont als ons gerechterlijk apparaat in beweging worden gebracht.

De drie procent van klacht-neerlegging die wel wordt behandeld (een cijfer dat ik in jouw betogen mocht terugvinden n.b.),
mag dit overgens duidelijk onderschrijven.

[Vandebos]

Mag ik vriendelijk voorstellen dat jullie hiervoor een topic starten in het forum discussie?

[lucgescheiden]

Idd, mijn excuses