Heb ik recht op alimentatie ?

[Bijtje]

Mijn ex en ik zijn nooit getrouwd geweest, hebben 5 jaar samengewoond en samen een zoon van bijna 5 jaar. De papa is zelfstandige, heeft geld genoeg, maar zijn officieel inkomen is volgens hem netto 1500 euro. Aangezien wij al 2 jaar uit elkaar zijn, heb ik geen zicht op zijn werkelijk inkomen.

Toen we uit elkaar gegaan zijn, hebben we samen een regeling op papier gezet, ivm de kosten, de verblijfsregeling enzovoort. Dat papier hebben we samen ondertekend bij de notaris, nooit bij een jeugdrechtbank.

In die akte staat dat het kindergeld voor mij alleen is, de schoolrekening voor papa alleen en andere zaken gaan in de helft. Kleding en alle andere zaken die nodig zijn wanneer ons zoontje bij één van ons verblijft, zijn gewoon voor de ouder bij wie het kind op dat moment woont.

Ik ben terug beginnen studeren en heb daarom een leefloon. Ik moet mijn huur helemaal alleen betalen en uiteraard al mijn andere persoonlijke rekeningen zoals schoolkosten voor mezelf, internet en televisie, voeding enzovoort. Ik hou niks over om eens iets voor mezelf te kopen, om te sparen, om eens een extraatje te doen met m'n zoontje ...

Daarom zeggen mensen mij : vraag dan alimentatie. En ze hebben ergens gelijk vind ik. Mijn ex heeft mij op straat gezet, zonder geld, zonder iets ! Ik mocht nog maar 1 keer binnen om alles buiten te halen en hij heeft meteen mijn beste vriendin in huis gehaald. Dus ik ben helemaal van nul moeten beginnen. Heb me er nooit druk om gemaakt, maar nu begint het toch wel te wegen.

Ik heb een aantal keer gevraagd aan mijn ex of hij bereid is alimentatie te betalen, maar zijn standpunt is hierin heel duidelijk : Hij wil het niet betalen.

Nuja ... wat kan ik eraan doen vraag ik mij af ? Wij komen heel goed overeen wat de regeling van ons kindje betreft, praten goed met elkaar en voeden ons kindje echt nog SAMEN op. Hoewel we beiden een nieuwe partner hebben werkt dit allemaal bij ons en daar ben ik heel blij om.

Maar mijn ex zegt heel duidelijk, dat als ik alimentatie aanvraag, dit allemaal verleden tijd zal zijn, dat hij dan niet meer wil overleggen of geen flexibele regeling meer wil maar opeens een heel strikte. Dit zou in mijn ogen niet passen bij ons zoontje. Hij is nu zo gelukkig. Wat kan/moet ik nu doen ?

[Rebel-with-a-cause]

Mijn ex en ik zijn nooit getrouwd geweest, hebben 5 jaar samengewoond en samen een zoon van bijna 5 jaar. De papa is zelfstandige, heeft geld genoeg, maar zijn officieel inkomen is volgens hem netto 1500 euro. Aangezien wij al 2 jaar uit elkaar zijn, heb ik geen zicht op zijn werkelijk inkomen.

Toen we uit elkaar gegaan zijn, hebben we samen een regeling op papier gezet, ivm de kosten, de verblijfsregeling enzovoort. Dat papier hebben we samen ondertekend bij de notaris, nooit bij een jeugdrechtbank.

In die akte staat dat het kindergeld voor mij alleen is, de schoolrekening voor papa alleen en andere zaken gaan in de helft. Kleding en alle andere zaken die nodig zijn wanneer ons zoontje bij één van ons verblijft, zijn gewoon voor de ouder bij wie het kind op dat moment woont.

Ik ben terug beginnen studeren en heb daarom een leefloon. Ik moet mijn huur helemaal alleen betalen en uiteraard al mijn andere persoonlijke rekeningen zoals schoolkosten voor mezelf, internet en televisie, voeding enzovoort. Ik hou niks over om eens iets voor mezelf te kopen, om te sparen, om eens een extraatje te doen met m'n zoontje ...

Daarom zeggen mensen mij : vraag dan alimentatie. En ze hebben ergens gelijk vind ik. Mijn ex heeft mij op straat gezet, zonder geld, zonder iets ! Ik mocht nog maar 1 keer binnen om alles buiten te halen en hij heeft meteen mijn beste vriendin in huis gehaald. Dus ik ben helemaal van nul moeten beginnen. Heb me er nooit druk om gemaakt, maar nu begint het toch wel te wegen.

Ik heb een aantal keer gevraagd aan mijn ex of hij bereid is alimentatie te betalen, maar zijn standpunt is hierin heel duidelijk : Hij wil het niet betalen.

Nuja ... wat kan ik eraan doen vraag ik mij af ? Wij komen heel goed overeen wat de regeling van ons kindje betreft, praten goed met elkaar en voeden ons kindje echt nog SAMEN op. Hoewel we beiden een nieuwe partner hebben werkt dit allemaal bij ons en daar ben ik heel blij om.

Maar mijn ex zegt heel duidelijk, dat als ik alimentatie aanvraag, dit allemaal verleden tijd zal zijn, dat hij dan niet meer wil overleggen of geen flexibele regeling meer wil maar opeens een heel strikte. Dit zou in mijn ogen niet passen bij ons zoontje. Hij is nu zo gelukkig. Wat kan/moet ik nu doen ?

Art. 203 § 1. B.W. De ouders dienen naar evenredigheid van hun middelen te zorgen voor de huisvesting, het levensonderhoud, het toezicht, de opvoeding en de opleiding van hun kinderen.
Indien de opleiding niet voltooid is, loopt de verplichting door na de meerderjarigheid van het kind.

[roharro]

Mijn ex en ik zijn nooit getrouwd geweest, hebben 5 jaar samengewoond en samen een zoon van bijna 5 jaar. De papa is zelfstandige, heeft geld genoeg, maar zijn officieel inkomen is volgens hem netto 1500 euro. Aangezien wij al 2 jaar uit elkaar zijn, heb ik geen zicht op zijn werkelijk inkomen.

Toen we uit elkaar gegaan zijn, hebben we samen een regeling op papier gezet, ivm de kosten, de verblijfsregeling enzovoort. Dat papier hebben we samen ondertekend bij de notaris, nooit bij een jeugdrechtbank.

In die akte staat dat het kindergeld voor mij alleen is, de schoolrekening voor papa alleen en andere zaken gaan in de helft. Kleding en alle andere zaken die nodig zijn wanneer ons zoontje bij één van ons verblijft, zijn gewoon voor de ouder bij wie het kind op dat moment woont.

Ik ben terug beginnen studeren en heb daarom een leefloon. Ik moet mijn huur helemaal alleen betalen en uiteraard al mijn andere persoonlijke rekeningen zoals schoolkosten voor mezelf, internet en televisie, voeding enzovoort. Ik hou niks over om eens iets voor mezelf te kopen, om te sparen, om eens een extraatje te doen met m'n zoontje ...

Daarom zeggen mensen mij : vraag dan alimentatie. En ze hebben ergens gelijk vind ik. Mijn ex heeft mij op straat gezet, zonder geld, zonder iets ! Ik mocht nog maar 1 keer binnen om alles buiten te halen en hij heeft meteen mijn beste vriendin in huis gehaald. Dus ik ben helemaal van nul moeten beginnen. Heb me er nooit druk om gemaakt, maar nu begint het toch wel te wegen.

Ik heb een aantal keer gevraagd aan mijn ex of hij bereid is alimentatie te betalen, maar zijn standpunt is hierin heel duidelijk : Hij wil het niet betalen.

Nuja ... wat kan ik eraan doen vraag ik mij af ? Wij komen heel goed overeen wat de regeling van ons kindje betreft, praten goed met elkaar en voeden ons kindje echt nog SAMEN op. Hoewel we beiden een nieuwe partner hebben werkt dit allemaal bij ons en daar ben ik heel blij om.

Maar mijn ex zegt heel duidelijk, dat als ik alimentatie aanvraag, dit allemaal verleden tijd zal zijn, dat hij dan niet meer wil overleggen of geen flexibele regeling meer wil maar opeens een heel strikte. Dit zou in mijn ogen niet passen bij ons zoontje. Hij is nu zo gelukkig. Wat kan/moet ik nu doen ?

Aangezienj jullie niet gehuwd waren heb je geen recht op onderhoudsgeld.

[Hera]

maar het kind wel!

[roharro]

maar het kind wel!

Aangezien reeds onderhoudsgeld wordt betaald voor het kind meende ik dat vragensteller voor zichzelf onderhoudsgeld vragt...niet zo duidelijk.

[roderidder]

maar het kind wel!

Waar staat dat dat het (of een) kind recht heeft op alimetatie?

Het zou kunnen dat als je naar de rechter trekt je meer dan nu onderhoudsgeld voor het kind zou kunnen krijgen. De vraag is maar of het toegekend gaat worden en zelfs dan... is die juridische strijd dat allemaal waard?

Toen... hebben we samen een regeling op papier gezet, ivm de kosten, de verblijfsregeling enzovoort. Dat papier hebben we samen ondertekend bij de notaris

Hoe symphatiek zou je die mensen vinden die met U overeenkomsten over geldzaken maken maar die op eenzijdige wijze op basis van hun eigen beslissingen toch andere invulling van die overeenkomsten in hun voordeel willen? Daar wil je toch geen zakens meer mee doen... of ben ik verkeerd?

Als ik het lees zou ik zeggen wees blij dat het allemaal zo goed gaat en tracht dat te behouden.

RR

[Bijtje]

Aangezien reeds onderhoudsgeld wordt betaald voor het kind meende ik dat vragensteller voor zichzelf onderhoudsgeld vragt...niet zo duidelijk.

Hij betaalt geen alimentatie voor het kind. Anders zou ik deze vraag niet stellen... voor mezelf vraag ik dit niet maar als ik het fiinancieel moeilijk krijg en niks meer kan gaan doen met mijn kind vraag ik mij af of dat wel zomaar kan.

[eylis]

Bijtje,

Hier even de practische kant (lees kosten en tijd) die je zal moeten investeren om alimentatie voor je kind te vragen en wat het uiteindelijk kan/zal opbrengen:

Je zal een zaak moeten inleiden voor de rechtbank om alimentatie te kunnen verkrijgen: de tijdssdpanne om dit alles rond te krijgen zal naargelang de onwil van de partner (of zijn slimme advocaat) 3 tot 6 maanden duren (en zelfs langer)
Je eigen advocaat kost je dan van minimum 300 euro tot gemiddeld 600 en meer...
Als je man zelfstandige is zal hij zijn loon bewijzen met zijn belastingsafrekening. Iedereen weet dat dit bij zelfstandigen vaak veel hoger is in werkelijkheid. De rechter moet zich ergens op baseren en zal dus inschatten dat je man eigenlijk niet zoveel verdient.

Als zijn "aangegeven" loon maar een beetje verschilt van het jouwe én jullie passen de 50/50 verblijfsregeling toe, dan kan je bijna geen extra alimentatie vragen, laat staan krijgen.
Ik ken koppels waar het "aangegeven" loonverschil nog zo'n 400 euro per maand is (mét 50/50verblijfsregeling) en daar wordt geen alimentatie toegestaan. Ieder betaalt zijn eigen kosten en extra uitgaven (school - specialisten - para-medische ingrepen) én de kinderbijslag worden netjes in twee gedeeld.

Als jij de kinderbijslag al volledig krijgt én je ex betaalt de schoolrekeningen volledig, dan denk ik dat je er vrij goed uitkomt.
Hoe zou je het vinden dat je bvb. bij volledige verblijfsregeling bij jou (met bezoekrecht naar de papa in het Weekend-vakantie) maar 150 euro per maand zou krijgen, de kinderbijslag en de helft van de extra-uitgaven.
Dan had je waarschijnlijk nog minder over aan het eind van de maand.
Moraal van het verhaal: je kan er veel geld en tijd aan spenderen om een rechtzaak aan te vatten, om daar dan met minder uit te komen
én een slechtgezinde ex. Die goede oudercommunicatie tussen jullie is goud waard...Dat zal zich op lange termijn zeker uitwijzen. In tijden van hoge nood zal hij er staan om je kind op te vangen.

Vergeet niet als je kind ouder wordt en het statusverschil tussen jullie bieden opmerkt, zij/hij automatisch voor duurdere extraatjes toch bij de papa zal aankloppen. en die weigeren dat meestal niet.Dus dat komt financieel wel in evenwicht.
En focus jezelf vooral op jouw toekomst: je kan nog een nieuwe partner ontmoeten en je kan in je carrière ook een stapje hoger.

[Bijtje]

Vergeet niet als je kind ouder wordt en het statusverschil tussen jullie bieden opmerkt, zij/hij automatisch voor duurdere extraatjes toch bij de papa zal aankloppen. en die weigeren dat meestal niet.Dus dat komt financieel wel in evenwicht.

Bedankt, ik ga over de hele lijn akkoord met je uitleg, maar waar ik bang voor ben, is dat het statusverschil er ooit zal voor zorgen dat mijn kind liever bij de papa is. Wat perfect zou kunnen. Hij heeft daar een ingebouwd verwarmd zwembad van 8 op 4m en bij mij niet eens een tuintje en het is dan logisch dat je als mama wel bang bent voor het feit dat je je kind misschien hierdoor wel "kwijtspeelt"

[eylis]

nee bijtje, daar moet je echt niet bang voor zijn. Dat kan je ook aan je kind uitleggen. In vele alleenstaande of nieuw samengestelde gezinnen moeten ouders veel zuiniger omgaan met de centjes dan voordien. De kinderen merken ook het verschil dat het bij de andere ouders veel meer en duurder is. En ja de pubers verwijten je dat dan wel eens, maar ook dat gaat over. Ik antwoord dan wel eens dat ze gewoon per toeval ook in een sloppenwijk hadden kunnen geboren worden, daartegenover zijn wij gelukzakken.

Laat je kind ook kennis maken met de prijs van dingen. Doe eens samen de wekelijkse winkelaankopen. Zodat ze ziet dat mama centjes ook gebruikt om samen van te leven. Als je kind dat begrijpt, zal ze zich nooit keren tegen jou om financiele redenen.
Kinderen kiezen voor liefde en warmte en vriendschap van hun beide ouders.

Het blijkt zelfs in de praktijk dat kinderen méér loyaliteit opbrengen voor de ouder die het financieel krapper heeft.
Trouwens je leert ze zelfredzaam zijn en niet afhankelijk van luxe.
Een waardevolle bagage in deze economische crisis die nog wel een tijdje zal duren...

[roderidder]

Wat heb je eraan om als volwassene aan kinderen een boodschap mee te geven dat ze niet meer bij hun beide ouders mogen thuiskomen?

bvb. bij volledige verblijfsregeling bij jou (met bezoekrecht naar de papa in het Weekend-vakantie)

eylis, kan je er in de toekomst o.a. voor de kinderen op letten dat je minder kwetsende taal gebruikt?


Dank bij voorbaat

RR

[eylis]

@ derodedidder...euh? Kan je je grief even nader toelichten?
In het zinnetje dat jij citeert verwijs ik naar de mogelijke verschillen in twee situaties.
Enerzijds de werkelijke situatie waar Bijtje zich in bevind: goede verstandhouding tussen beide ouders, 50/50bilocatie, maar geen alimentatie.
Dit tegenover een andere "zuiver hypothetische" situatie die het geval zou kunnen zijn: bvb. een volledige verblijfsregeling bij haar met bezoekrecht naar de papa mét alimentatie.

Ik verneem van veel papa's dat deze regeling nog vaak uitgesproken èn toegepast wordt.
Of dit een goede verblijfsregeling is (voor zowel kinderen én ouders) is een ander discours.
Ik wilde haar duidelijk maken dat zij - ondanks de financieel moeilijke kant - best een goede regeling heeft met haar ex waarin vooral soepelheid en communicatie primeert.
Voor alle duidelijkheid dus: ik spoor haar niet aan tot een 80/20 verblijfsregeling mét alimentatie.
Integendeel....

[roderidder]

Wat doet dat als je als kind te horen krijgt dat je niet meer bij je ouder mag wonen, mag thuiskomen maar dat volwassen je meedelen dat je op "bezoek" mag bij één ouder? In de leefwereld van het kind vernietig je zo als volwassenen een deel van het voor het kind erg belangrijke ouderschap.
Verder dien je er op te letten dat de vrede tussen strijdende ouders maximaal gevrijwaard wordt.

Door één ouder te denigreren met dergelijke discriminerende uitspraken zal je de allesbepalende vrede tussen de ouders zeker niet bevorderen. Ook deze vrede tussen de ouders is van bijzonder groot belang voor het welzijn van het kind.

meer uitleg (ook juridisch) ... http://www.juridischforum.be/forum/view ... 875#p17875" onclick="window.open(this.href);return false;

Een verblijfsregeling voor het kind houd in wanneer het kind bij welke ouder dient te verblijven.

RR

[eylis]

precies rode ridder, dat is zeer treffend geformuleerd.
Alleen zie ik niet goed het verband met wat ik aan Bijtje vertelde.. Herlees mijn bijdrage nog maar 'ns: ik legde haar uit dat de verblijfsregeling én verstandhouding die ze met haar expartner heeft, in het geheel zeer positief zijn voor zowel de ouders als het kind.
Daar stelde ik tegenover een VOORBEELD van een andere verblijfsregeling 80/20 (waar jij het duidelijk ook over hebt) in neutrale bewoordingen.
Maar daar heb ik geen waardeoordeel over uitgesproken.

De 80/20regeling wordt nog vaak toegepast en is als het van hogerhand opgelegd wordt (en geen gevolg van gezamelijke beslissing en bespreking van de ouders en kinderen) inderdaad een donderslag bij heldere hemel voor een kind.
Maar waar lees je dat ik daar een denigrerend standpunt over inneem enne...
kan je me toelichten waar ik kwetsend taalgebruik hanteer ?

[roderidder]

Herlees mijn bijdrage nog maar 'ns

ok

bvb. bij volledige verblijfsregeling bij jou (met bezoekrecht naar de papa in het Weekend-vakantie)

Dit is geen neutraal woordgebruik, het suggereerd dat de ene ouder meer en belangrijker is dan de andere.

RR