bijdrage in huishouden volwassen kinderen

nitav · #1 , 10 nov 2009 20:02

Graag had ik vernomen of er ergens een wet (of ongeschreven wet of regel) bestaat ivm met de bijdrage in het huishouden/de huur/vaste kosten als een volwassen zoon met een goede job nog steeds thuis woont (bij invalide aleenstaande moeder)?

Door het inwonen van mijn zoon krijg ik van het RIZIV slechts 40% daar waar ik als volledig alleenstaande 55% invaliditeit zou trekken.

Hartelijk dank

Winston · Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding

roharro · #2 , 10 nov 2009 20:09

U kunt uw zoon een voorstel tot bijdrage in de kosten doen. Komen jullie niet tot een akkoord dan is de enige oplossing dat hij apart gaat wonen.
Aangezien uw zoon meerderjarig is en financieel zelfstandig hebt u geen enkele verplichting hem bij u in te laten wonen.

nitav · #3 , 10 nov 2009 21:07

Bedankt voor je antwoord.

Het is niet de bedoeling dat mijn zoon op dit moment alleen gaat wonen. Wij komen gelukkig heel goed overeen.

Ik vroeg me gewoon af of er ergens geschreven of ongeschreven regels of wetten zijn hoeveel een volwassen kind moet bijdragen.

Groeten

Reclame

Joeri_J · #4 , 12 nov 2009 10:18

Dat hangt enorm af van gezinsituatie tot gezinsituatie.

Ik ken personen die
- niets moeten afgeven
- enkel hun maaltijdcheques afgeven
- 250a300€/mnd moeten afgeven
- alles moeten afgeven (en hun 'zondaggeld' nog verder krijgen)

Het hangt er allemaal vanaf wat je wilt doen.
Een wettelijke verplichting is er dus niet,
ergens blijft het : "het is ouders huis, en ouders wet..."
indien de "kinderen" (ook al zijn ze volwassen) er niet mee akkoord zijn, dienen ze maar te verhuizen...

persoonlijk:
ik vind 250a300€/mnd een redelijk bedrag.
ik zou dit bedrag zelf (grotendeels) extra sparen en bij het vertrek uit het huis (meestal huwelijk/samenwonen) hier een extra financiële steun geven.

250a300€ is idd niet weinig, maar op iemand die (meestal?) meer als 1000€ verdient blijft er nog meer als €750 over...
voor iemand die geen kosten heeft, niets anders moet betalen...
vind ik dat die persoon niet mag klagen...
(alles kost nu eenmaal geld)

in uw geval zou ik het niet meer als normaal vinden dat u het verschil (van 55% loon naar 40%) minstens vraagt aan uw zoon.

je kan ook bvb overeenkomen om geen vast bedrag af te geven,
maar dat hij bvb de helft (of ander gedeelte) van alle nutskosten betaald
(elect, water, verwarming, internet, telefoon, verzekering, ...)
en dit op de momenten dat de rekeningen komen.

mapleleiah · #5 , 18 nov 2009 12:19

Veel ouders hanteren de regel "je betaalt wat ik aan kindergeld verlies" ... ook mijn ouders deden het zo zolang ik thuis woonde.

Lenny

elly1 · #6 , 18 nov 2009 14:24

Veel ouders hanteren de regel "je betaalt wat ik aan kindergeld verlies" ... ook mijn ouders deden het zo zolang ik thuis woonde.

Lenny

Niet echt eerlijk hé! Want dat deel is niet bij ieder kind hetzelfde. Waarom zou de eerste die gaat werken meer moeten betalen dan de tweede (of derde, of ...).
Zelfde met bijvoorbeeld een 1/3 1/3 1/3 regel, waarbij men 1/3 van het verdiende loon afgeeft aan de ouder(s), 1/3 verplicht dient gespaard te worden en 1/3 door het 'kind' mag gebruikt worden. Niet elke jongere gaat evenveel verdienen, dus waarom moet je ene kind meer afdragen als het andere?

roharro · #7 , 18 nov 2009 16:01

Ouders kunnen kostenvergoeding vragen van hun volwassen kinderen die bij hen inwonen. Als de kinderen daar niet mee akkoord gaan moeten ze zelfstandig gaan wonen. Om later problemen te vermijden indien er verschillende kinderen zijn moet men vermijden dat men ze verschillend gaat behandelen, bijv. volgens hun inkomen. Laat iedereen de reële kosten of hetzelfde percentage van die kosten betalen. Zoniet discrimineert men tussen de kinderen onderling en dat zou later als ongelijke impliciete schenkingen kunnen worden beschouwd bij erfenissen.

Lex · #8 , 18 nov 2009 16:26

Niet echt eerlijk hé! Want dat deel is niet bij ieder kind hetzelfde. Waarom zou de eerste die gaat werken meer moeten betalen dan de tweede (of derde, of ...).
Zelfde met bijvoorbeeld een 1/3 1/3 1/3 regel, waarbij men 1/3 van het verdiende loon afgeeft aan de ouder(s), 1/3 verplicht dient gespaard te worden en 1/3 door het 'kind' mag gebruikt worden. Niet elke jongere gaat evenveel verdienen, dus waarom moet je ene kind meer afdragen als het andere?

Dan kan je ook niet aan ieder kind hetzelfde bedrag vragen, want je schrijft het zelf; het ene kind zal meer verdienen dan het andere....procentueel zal het ene kind dus ook meer moeten betalen dan het andere.

Simon Verhoeven · #9 , 18 nov 2009 19:01

Ik denk dat je er nooit echt 100% eerlijk in kan zijn.
Zowel mijn broer (even oud als ik) als ik studeren nog.
Echter zit hij nog in 1ste jaar hoger onderwijs terwijl ik ondertussen in mijn 3de zit.

Indien ik volgend jaar ga werken, zou het dan eerlijk zijn moest ik bvb 300 EUR in de maand moeten betalen terwijl mijn ouders meer kosten aan mijn broer hebben?

Hiermee bedoel ik: hier is niet echt een eenduidig antwoord op.
Je moet het zelf wat inschatten.

Zelf vind ik dat er wel een bijdrage mag zijn (hoeveelheid afhankelijk van de grootte van je kamer, wat er voor jou gedaan wordt, hoeveelheid privacy, ...), zeker indien je hierdoor minder geld zou krijgen, dit bedrag vind vind ik toch dat ze moeten compenseren.

nitav · #10 , 18 nov 2009 19:25

nee, dit is duidelijk een moeilijk thema.
stel nu in mijn geval: alleenstaande moeder, invalide, inkomen 920 euro per maand. zoon 28 jaar, werkt reeds vijf jaar, loon zonder voordelen ongeveer 1700 euro netto.
huishuur 453; elektriciteit, water, internet, telefoon, enz. ongeveer 250 per maand.
alles wordt gedaan door mij: boodschappen, koken, kuisen, was en plas enz.
zoon heeft grootste kamer, daarop tv, pc, online spelcomputers, salon om vrienden te ontvangen, enz....
wat vinden jullie in alle eerlijkheid dat ik mijn zoon kan vragen per maand?

elly1 · #11 , 18 nov 2009 21:16

Niet echt eerlijk hé! Want dat deel is niet bij ieder kind hetzelfde. Waarom zou de eerste die gaat werken meer moeten betalen dan de tweede (of derde, of ...).
Zelfde met bijvoorbeeld een 1/3 1/3 1/3 regel, waarbij men 1/3 van het verdiende loon afgeeft aan de ouder(s), 1/3 verplicht dient gespaard te worden en 1/3 door het 'kind' mag gebruikt worden. Niet elke jongere gaat evenveel verdienen, dus waarom moet je ene kind meer afdragen als het andere?
Dan kan je ook niet aan ieder kind hetzelfde bedrag vragen, want je schrijft het zelf; het ene kind zal meer verdienen dan het andere....procentueel zal het ene kind dus ook meer moeten betalen dan het andere.

Ik schrijf toch dat ik dat dus niet eerlijk vind. Ik vind dat ieder kind hetzelfde moet bijdragen.

Indien ik volgend jaar ga werken, zou het dan eerlijk zijn moest ik bvb 300 EUR in de maand moeten betalen terwijl mijn ouders meer kosten aan mijn broer hebben?

Ik vind dat een rare redenatie. Mijn mening: vanaf het moment dat een kind een inkomen heeft dient het bij te dragen in de onkosten. Vanaf het moment dat jou broer gaat werken zal hij ook bedragen.

wat vinden jullie in alle eerlijkheid dat ik mijn zoon kan vragen per maand?

Ik vind een bedrag van 250 à 300 euro redelijk, onafhankelijk van het loon dat iemand verdient.

Maar dit alles is mijn mening, hé. Je vroeg achter een wet of regel, maar die is er denk ik niet.