Wanneer de ex-echtgenoten onderling geen overeenkomst sluiten met betrekking tot een alimentatie, kan de rechter in het vonnis dat de echtscheiding uitspreekt of later, op vraag van de 'behoeftige' echtgeno(o)t(e), een alimentatie opleggen.
De rechtbank kan dit verzoek weigeren wanneer de andere (ex)-echtgeno(o)t(e) bewijst dat de partner die om onderhoudsgeld vraagt een 'zware fout' heeft begaan die de voorzetting van het samenleven onmogelijk heeft gemaakt.
De rechter zal het bedrag van de alimentatie vastleggen. Hij houdt hierbij rekening met de
'staat van behoefte' van de echtgenoot die alimentatie vraagt.
Het bepalen van een alimentatie door de rechtbank is niet eenvoudig en verschilt van geval tot geval. Een advies op maat van een advocaat is raadzaam.
De rechtbank zal rekening houden met de inkomsten en de mogelijkheden van de echtgenoten en met de aanzienlijke terugval van de economische situatie van de onderhoudsgerechtigde. De rechter houdt hiervoor rekening met de duur van het huwelijk, de leeftijd van de partijen, hun gedrag tijdens het huwelijk inzake organisatie van hun noden (bv. hoe werd met het budget omgesprongen) en het ten laste nemen van de kinderen tijdens het samenleven of erna.
De rechter kan ook beslissen dat het bedrag van de alimentatie na verloop van tijd geleidelijk zal dalen.
Het bedrag van de alimentatie mag niet hoger zijn dan 1/3 van het netto-inkomen van de betalende ex-echtgeno(o)t(e).
De rechter kan het bedrag van de alimentatie verhogen, verminderen of afschaffen ingeval van nieuwe omstandigheden, onafhankelijk van de wil van de ex-echtgenoten (d.w.z. geen omstandigheden die bewust in het leven zijn geroepen om zijn/haar schuldenlast te verzwaren of zijn/haar financiële positie te verslechteren).
Een belangrijke nieuwigheid sinds 1 september 2007 is de beperking in de tijd van de alimentatie: de duur van alimentatie mag niet langer zijn dan de duur van het huwelijk. Slechts in buitengewone omstandigheden kan de rechter na deze termijn nog een onderhoudsuitkering toekennen (staat van behoefte om redenen onafhankelijk van zijn/haar wil).
Het recht op uitkering eindigt definitief ingeval van een nieuw huwelijk van de uitkeringsgerechtigde of nadat deze laatste een verklaring van wettelijke samenwoning heeft gedaan. De rechter kan de alimentatieverplichting ook beëindigen wanneer de onderhoudsgerechtigde samenleeft met 'een andere persoon als waren zij gehuwd', in de volksmond gewoonweg als samenwonen bestempeld.
Het feit dat zij een voltijdse baan heeft maakt haar zeker niet 'behoeftig'.
Deze informatie komt van
deze site. Neem deze eens goed door, je zal er diverse antwoorden vinden op de vele vragen die je hebt.