Geen enkel voorbehoedsmiddel is 100% waterdicht. Maar je raakt wel een relevant thema aan, natuurlijk. Stel dat een koppel vrijt met condoom. Dit is het bewijs dat zowel man als vrouw geen kind wensen. Als de vrouw dan toch zwanger raakt en besluit het kind te houden, mag de man daar dan verantwoordelijk voor gesteld worden? Uiteindelijk pleegt de vrouw "contractbreuk", want bij het vrijen was de mondelinge afspraak dat er geen kind mocht uit voortkomen, maar de vrouw besluit achteraf dat er toch een kind komt, tegen de wil in van de man. Ik vind het kort door de bocht om dan te zeggen: "Tja, de man moet zijn verantwoordelijkheid dan maar nemen." Als er bij het vrijen een condoom gebruikt werd, HEEFT de man zijn verantwoordelijkheid genomen. Als daarna toch blijkt dat er een kind op komst is, vind ik het niet meer zo vanzelfsprekend dat de man er sowieso moet voor opdraaien als de vrouw besluit het te houden. Rechtvaardiger zou zijn dat de kosten voor een abortus (zowel medisch als psychologisch indien nodig) gedeeld worden door de partners, maar als de vrouw kiest om het kind te houden, dat bijvoorbeeld enkel de medische kosten voor de zwangerschap / bevalling gedeeld worden, maar dat de verantwoordelijkheid van de man daarna ophoudt. Het is immers zijn keuze niet om het kind geboren te laten worden, maar dat van de vrouw.
Maar bon, eerder iets voor in het Praatcafé, denk ik