In de Nederlandse en Belgische verkeerswetgeving wordt trottoir gebruikt in de betekenis 'betegelde ruimte tussen de rijweg en de huizenrij in de bebouwde kom'. Stoep is een gebruikelijk synoniem voor trottoir.
hoe kan ik te weten komen of een stuk dat aangelegd is met dals een voetpad is of niet?
Een aantal jaar geleden stond er een telefooncel aan de over kan van de straat waar wij wonen, deze is al jaren verwijderd. Deze stond naast een oprit van iemand dus ze hebben vanaf het voetpad een stuk aangelegd in dals tot aan die telefooncel.
Deze is dus al weg maar de dals blijven er liggen nu worden daar vaak wagens op geparkeerd, de politie zegt er in veel gevallen niets van. Maar we hebben een wijkagent dienst beweerd dat dat stukje een voetpad is en dus die bekeurd iedereen die er op staat. Het stukje pad is ongeveer 5 meter lang en loopt uit op eenonverharde berm.
Nu zou ik graag willen weten of dit een officieel voetpad is of niet. Kan ik dat ergens vinden.
Alvast bedankt
Ik vermoed dat u het volgende
beeld bedoelde.
Daar waar de witte BMW is geparkeerd. De verwarring is er natuurlijk gekomen door de vroegere inplanting van de telefooncel te bekleden met klinkers in plaats van dallen. Hierdoor lijkt het of die plaats deel uitmaakt van de privatieve oprit van het huis op de hoek (met de twee wagens geparkeerd voor de garagepoort met oprit in dezelfde klinkers). Waar de aanhangwagen staat op de berm, lijkt mij (als je verder de straat inkijkt) ook private grond. Die mag er dan staan. De BMW mag er volgens mij niet staan.
Had men de 10m2 grond geplaveid met hetzelfde materiaal als het bestaande trottoir, dan was er al minder verwarring.
3.3.1 Voetpad – trottoir
De plaats bij uitstek voor de verplaatsingen van de voetgangers is het trottoir. Bijgevolg is het trottoir het domein dat exclusief moet worden voorbehouden aan de voetganger en aan niets of niemand anders. Enige uitzonderingen hierop zijn de jonge fietsers tot 9 jaar, en de steppers en rolschaatsers tot 16 jaar. Een trottoir geeft m.a.w. bescherming aan de voetganger en de jonge fietsers, steppers en rolschaatsers. Indien de voetganger – bij gebrek aan een trottoir – andere delen van de openbare weg moet gebruiken, dan moet hij steeds een stukje van zijn
veiligheid en zijn comfort prijsgeven. Hij moet die plaatsen namelijk delen met andere weggebruikers. Uitzondering hierop zijn de woonerven, waar de voetgangers een bevoorrechte positie krijgen.
3.3.1.1 Definiëring
Het trottoir is het gedeelte van de openbare weg, al dan niet verhoogd aangelegd ten opzichte van de rijbaan, in ’t bijzonder ingericht voor het verkeer van voetgangers. Het trottoir is verhard en de scheiding ervan met de andere delen van de openbare weg is duidelijk herkenbaar voor alle weggebruikers. Het heeft tot doel om verplaatsingen te voet op een veilige, comfortabele en eenduidige manier te laten verlopen. Het voetpad kan aanliggend of vrijliggend van de rijbaan gelegen zijn. Het feit dat het verhoogd trottoir over de rijbaan doorloopt, brengt geen wijziging aan zijn bestemming. (Art. 2.40 van het verkeersreglement).