Beste,
Ik zit vanaf Juli thuis met een burn-out, ik was altijd een persoon die er voluit voor ging en geen enkele uitdaging uit de weg ging, het prikkelde me zelfs.
Maar toen ik ineens alles naar men kop geslingerd kreeg zowel thuis als op het werk zag ik op een gegeven moment het bos niet meer door de bomen...
Ik weet dat er veel van jullie nu denken van " och hier weer één met een burn-out," .
Ik was vroeger namelijk zelf ook zo ik geloofde er helemaal niets van, maar ik kan jullie vertellen dat dit de moeilijkste periode in mijn leven is geweest het is echt zo iets raar en vies je bent jezelf volledig kwijt en moet jezelf terug leren gaan ontdekken..
Het is net door die burn-out dat ik het niet meer mogelijk vind om nog bij mijn oude werkgever terug aan de slag te gaan ik zie voor mezelf nu geen toekomst meer daar.
En de meeste mannen zulle het wel begrijpen, je bent je trots en eergevoel verloren en dat is denk ik voor de meeste onder ons iets dat je mee in je kist wilt nemen..
Na dit aangegeven te hebben aan mijn werkgever kreeg ik natuurlijk een c4 voorgelegd waarop op stond met wederzijdse goedkeuring, als ik die teken is het game over voor mij geen uitkering meer en geen kans op opleidingen..
Heb dit ook aangegeven bij mijn werkgever en hij zit vooral verveeld met het feit dat hij mij ten eerste niet kan ontslaan zolang ik ziek ben, en ten tweede niet wilt ontslaan omdat hij dan veel geld moet betalen voor niets..
Toen heb ik er zijn op attent gemaakt dat we 2 mogelijkheden hebben
1) betaal je rekeningen die je hoort te betalen zoals iedereen dit hoort te doen en ontslaat me gewoon.
2) de 2de optie is gewoon werk terug hervatten en net op de lijnen te gaan lopen zodat je wel elke dag mooi op tijd aanweziig bent maar tijdens de uren niets meer presteert op je werk. Wat natuurlijk de nodige frustratie met zich zal meenemen, en daarbij had ik graag gewoon met een fatsoenlijke handdruk en een dikke merci voor al de jaren die er geweest zijn te kunnen vertrekken daar.
Hij vertelde dan weer dat ik dan ontslagen zou worden met een slechte brief en nog steeds niet kan doppen, in mijn ogen is dit niet zo en kan hij mij geen slechte brief geven als ik elke dag mooi op tijd aanwezig ben en alles gewoon doen volgens de afspraken...
Ik zal jullie er ook nog bij vertellen waarom ik dit nu precies wil, want het is namelijk niet zo dat ik iemand ben die aast op uitkeringen en dergelijke zeker niet dit zou zelfs de eerste keer zijn voor mij!
Het is vanwege de burn-out dat ik het dat ik gewoon wat extra tijd zou willen, want de dokter gaat mij genezen verklaren wanneer ik terug in staat ben om te gaan werken en ik op dat moment zeker nog niet terug de oude ben .
Je moet je voorstellen dat als je moet gaan solliciteren is het wel bedoeling dat je jezelf verkoopt als de persoon die je bent en niet de terug getrokken associale persoon die ik nu ben door de burnout en ook ga je moeten onderhandelen voor de best mogelijke voorwaarde te krijgen,
Zijn er hier mensen met ervaring op dit vlak en wat zijn de rechten en plichten van beide partijen hier rond en weten jullie misschien een andere denkpiste die we zouden kunnen nemen...?
Ik zou er enorm mee geholpen zijn in elk geval
Dus bij deze dank ik u alvast voor je tijd en moeite!!!
Groetjes Nick Elst
Atelier verantwoordelijke van de Las afdeling en de metaalbewerking..