Ik zou nu net denken dat het net iets serener is dat die vader eerst bij enkele (bevriende) ouders aftoetst vooraleer naar de politie te stappen. Want eens er een paar uniformen aan de deur staan is er al zeker geen spraken meer van "sereniteit" (niet dat politie in haar communicatie niet serren zou zijn), maar een paar uniformen geven meteen een beeld van "'t zal wel waarzijn, want de politie is er al mee gemoeid".ik deel de opinie van fransisc dat men in zo'n delicate kwesties zo voorzichtig mogelijk de zaak benadert. Dus: metéén naar de politie stappen en niet met derden spreken hierover. al was het maar om een angstpsychose te vermijden onder de ouders. Zo'n situaties veroorzaken dan vaak heisa, mediagedoe en zo'n toestanden dat de sereniteit van het werkelijke onderzoek ook nog in het gedrang komt.
Ik vermoed wel dat de politie in dit soort zaken een zekere discretie aan de dag legt. Zoals ik al zei is het hooguit een inschattingsfout van de vader om eerst naar andere ouders te bellen, maar is hier zeker en vast geen kwaad opzet in het spel.Ik zou nu net denken dat het net iets serener is dat die vader eerst bij enkele (bevriende) ouders aftoetst vooraleer naar de politie te stappen. Want eens er een paar uniformen aan de deur staan is er al zeker geen spraken meer van "sereniteit" (niet dat politie in haar communicatie niet serren zou zijn), maar een paar uniformen geven meteen een beeld van "'t zal wel waarzijn, want de politie is er al mee gemoeid".
Tja, en hoe gaat de juf de geleden schade beramen? Iemand die psychologisch vrij sterk staat, zou hier "zonder veel kleerscheuren" doorkomen en de draad terug kunnen oppikken. De juf zit nu thuis met psychologische problemen. Wie zegt dat ze niet op het randje van de burn-out balanceerde en dat dit éne feit de druppel was?Met als gevolg dat de juf lastens de ouders een procedure zou kunnen starten bij een burgerlijke rechtbank.
En wie zal daar voor opdraaien? Uiteindelijk is het bijvoorbeeld ook mogelijk dat de leerkracht op het randje van een burnout stond, en dat dit de druppel was. Is het dan de schuld van de vader dat ze nu thuis zit? Je zou kunnen argumenteren dat een mentaal / psychisch stabiel persoon na zo'n incident, waarbij ze volledig onschuldig verklaard is, de draad gewoon terug zou moeten kunnen opnemen, niet? Als dit niet mogelijk is, is er meer aan de hand, dat werk-gerelateerd zou kunnen zijn.Die raming zal door de door de rechtbank aangestelde deskundige gebeuren ... op basis van een aantal criteria.
Uiteraard mag de leerkracht ook haar schade - materiële - loonverlies dokterskosten enz enz binnenbrengen ter staving.
Wat U hier schets is juridisch nonsens, en bovendien kwetsend en grof.En wie zal daar voor opdraaien? Uiteindelijk is het bijvoorbeeld ook mogelijk dat de leerkracht op het randje van een burnout stond, en dat dit de druppel was. Is het dan de schuld van de vader dat ze nu thuis zit? Je zou kunnen argumenteren dat een mentaal / psychisch stabiel persoon na zo'n incident, waarbij ze volledig onschuldig verklaard is, de draad gewoon terug zou moeten kunnen opnemen, niet? Als dit niet mogelijk is, is er meer aan de hand, dat werk-gerelateerd zou kunnen zijn.Die raming zal door de door de rechtbank aangestelde deskundige gebeuren ... op basis van een aantal criteria.
Uiteraard mag de leerkracht ook haar schade - materiële - loonverlies dokterskosten enz enz binnenbrengen ter staving.
Beetje off-topic, maar ik heb wat het gevoel dat het de juf meer om wraak / vergelding te doen is, dan echt gerechtigheid, maar bon...
Als je het emotioneel bekijkt, kan ik me voorstellen dat je het grof vind, maar probeer het eens neutraal en objectief te bekijken.Wat U hier schets is juridisch nonsens, en bovendien kwetsend en grof.
Op mijn vorige werkplek is één van mijn collega's beschuldigd van seksueel grensoverschrijdend gedrag bij één van de vrouwelijke collega's. Deze persoon heeft steeds naar alle collega's toe gezegd: "Wat mij ten laste gelegd wordt, is complete onzin, dat zal later wel blijken, ik ga mij niet schamen voor iets dat ik niet gedaan heb." Ook weinigen die konden geloven dat de collega dit gedaan had. Na onderzoek bleek de beschuldiging ook verzonnen. Die collega heeft dit achter zich gelaten, beschuldigende partij werd ontslagen, en de bewuste collega is niet één dag weggebleven van het werk. Misschien is dit het andere extreme, maar in ieder geval: hoe je hier mee omgaat heeft héél erg veel met persoonlijkheid te maken.Niemand kan weten door welke hel je gaat na dergelijk avontuur, als je het niet zelf hebt meegemaakt.
giserke, een beetje op uw gemak. Ik BEWEER dit niet, ik geef een mogelijk HYPOTHESE, zoals je er tientallen kan bedenken waarom deze persoon effectief thuis zit.Een beetje gaan beweren wat neerkomt op 'ze kan de draad niet opnemen, omdat ze ervoor al voor een burn-out stond' zonder dat je de persoon kent, daar moet je verdomd nogal lef voor hebben om dat te durven beweren.
Dus u weet héél duidelijk wat in zo'n geval "de juist opvolging" is? Sorry, maar als die vader bevriend is met andere ouders van kinderen in de klas, dan is deze personen even bellen om af te checken, een perfect normale reactie! Als je jouw redenering doortrekt, zou de vader het zelfs niet even mogen bespreken met de moeder? Had hij naar de directeur moeten gaan? Ja? Neen? Voor jou is het blijkbaar allemaal zonneklaar, maar in praktijk is dit het helemaal niet.De enige in dergelijke situatie die in fout is, is die vader, die niet gekozen heeft voor de juiste opvolging van wat zijn kind beweerde.
Zo, jij kent de juf dus wel, persoonlijk? Nogmaals: het is overduidelijk dat de vader geen slechte bedoelingen had. Jij doet bijna of hij van de dagen geschreeuwd heeft dat de juf schuldig was, of dat hij ermee naar de pers gestapt is. Een beetje redelijk blijven, giserke. Die vader heeft op het moment naar best vermogen gehandeld. Mogelijk had hij zelfs het idee om eerst naar de ouders te bellen en het zo te laten als die ouders het verhaal niet bevestigden of hem konden overtuigen dat zijn dochtertje dit verzonnen had. Om één of andere reden heeft hij daarna toch beslist om naar de politie te gaan, zonder hier verder enige ophef over te maken of dit naar buiten te brengen.Door zijn gedrag is het leven van die juf voorlopig naar de vaantjes.
Sorry, giserke, maar uw reactie is puur emotioneel, en weinig rationeel. U doet uitschijnen dat de vader met opzet het leven van de juf wou kapot maken, terwijl je dit alles behalve kan opmaken uit wat hier geschreven werd...Tom sorry hoor, maar ik vermoed dat een aantal van uw reacties in deze draad bij velen de wenkbrauwen doen fronsen.