Bird Nesting

[Cailin]

Hallo allemaal, ik heb jullie advies nodig.
Ik ga eerst heel mijn verhaal doen en dan ga ik mijn vraag stellen. Ik begrijp soms zelf niet hoe ik in deze situatie ben beland, maar laten we zeggen dat het een samenloop van omstandigheden is en er financieel te veel is gebeurd.

Mijn verhaal
Ik heb zeven jaar een relatie gehad met een nederlandse die hier in belgie is komen wonen. Toen ik haar leerde kennen woonde ze in Essen. Onze relatie is met een vliegende start begonnen, we kenden elkaar een maand en ik kwam bij haar wonen. Als bij wonder hadden we ons eerste kindje na 10 Maand samen zijn, het was dus van de eerste keer raak, maar ik was er klaar voor, ik was op dat moment al 30 jaar en blij dat ik voor het eerst een kindje kreeg. Voor mijn partner was het haar tweede, ze had al een zoon uit een andere relatie. Nu over die andere relatie, ze was met die nam getrouwd en nog niet officieel gescheiden, dit door de gerechtelijke procedure die maar aansleepte! Eerste probleem, toen ik mijn zoon wou aangeven bij de geboorte, was ze dus nog steeds niet gescheiden en kreeg mijn zoon de naam van haar ex, wat voor mij verschrikkelijk was! Nu een half jaar later, was ze voor de tweede keer zwanger, ook dit was niet gepland. In februari het jaar erop kregen we dus een dochter, ik was ontzettend blij, want ik wou altijd al een dochter, mijn wens was uitgekomen. Alleen was er nog steeds geen uitspraak van de rechter, dus weer moest in mijn dochter onder een andere naam inschrijven! Door het feit dat de echtscheiding tot op vandaag nog steeds niet rond is, heb ik gelukkig voor mijn zoon de naamsverandering al in orde kunnen brengen, dit kost allemaal veel geld en ik hoop er ook zo snel mogelijk werk van te maken om dit voor mijn dochter ook in orde te krijgen. De reden dat dit allemaal zo langzaam verloopt, is een financiele rompslomp, waar vele gezinnen wel van kunnen meespreken. Nu tussen al die moeilijkheden hebben we wel een huis kunnen kopen, met wat hulp van buitenaf. We hebben dit huis nu drie jaar. We dachten dat het dan wel beter zou gaan en kwamen op een punt dat het financieel wat beter ging. Maar dan krijg je plots te horen na veel onderzoeken die een jaar hebben geduurd, dat mijn ex de ziekte van lyme heeft en dat ze waarschijnlijk al gebeten was door een teek, voor ze mij leerde kennen. Wat zijn de bijwerkingen van lyme, in het begin vooral vermoeidheid en spierpijnen, nu moet je weten, als je zwanger bent, dan heb je er ook last van en dan denk je dat het wel aan de zwangerschappen zou liggen. Maar als je twee jaar na de geboorte van ons dochter nog steeds pijn hebt en het alleen maar erger word met die vermoeidheid, dan is er wel iets mis. Dus onderzoeken en dit voor een jaar lang met alle nodige onkosten om alles uit te sluiten en dan tot de constatatie komen dat ze het niet weten! Uiteindelijk door al de klachten op te sommen en zelf te gaan speuren op het internet en daar dan gelukkig wel de oorzaak te vinden, was al een opluchting, maar ook een teleurstelling. Tot nu toe is de ziekte van lyme nog niet erkend en zijn alle kosten voor jezelf, niks ziekenkas! Weer een lopende rekening die handen vol geld kosten. Nu zullen jullie wel begrijpen waarom alles zo langzaam gingen in onze relatie! Uiteindelijk houd onze relatie dus geen stand en zijn we nu uiteen, dit nu vijf maand. Zij heeft de beslissing genomen om te breken!
Ik ben dan uit ons huis verhuisd naar mijn zus, dank je wel zus. Ergens anders kon ik niet heen, ook geen spaarcenten omdat alles ten koste ging van haar ziekte! We hadden afgesproken dat als ik terug een eigen woonst had, we co ouderschap zouden overeenkomen week om week. Maar zolang ik dit nog niet kon, mijn kinderen drie weekends in de maand zou hebben. Zij zou gaan horen of ze mij kon uitkopen voor het huis, ik had daar geen goed oog op, maar liet haar doen. Uiteindelijk, zoals ik dacht, komt er niets van en zitten we met een gezamelijk huis, waar zij nu nog met de kinderen in woont. Maar wat gebeurd er nu! Mijn ex komt meer in contact met een hobby vriend van haar en besluit om er een relatie mee te beginnen. Allemaal goed en wel, ik heb daar niets op tegen we willen toch allemaal terug gelukkig worden, toch! Ze zijn nu drie maand samen en zij wil bij hem gaan wonen, alleen het PROBLEEM, hij woont zo even 120 km hier vandaan!
Ik hoor dit en zie het leven van onze kinderen voorbij flitsen. Mijn reactie, ik neem een advocaat! Nu een maand en half geleden. Ik heb ondertussen nog gesproken met haar en ze is er van overtuigd dat zij de kinderen gaat meenemen naar ginder, ze is al zelfs gaan horen naar een mogelijke school voor onze kinderen, dit heb ik vernomen van mijn zoon. Vinden jullie niet dat ze te overhaaste beslissingen aan het nemen is, ik wel.
Mijn advocaat is op de hoogte en denkt dat ik een goede kans maak om mijn gelijk te krijgen, hetgene ik wou was dat ze onze overeenkomst zou naleven en de kinderen week om week te hebben, jullie weten ook dat dit geen optie meer is als zij verhuisd. Ik wil ook niet de kinderen volledig voor mij, ze hebben hun mama ook nodig! Maar welke keus geeft ze mij nog?

Nu even mijn vraag

Zouden jullie het een goed idee vinden, dat ik haar voorstel om ons huis niet te verkopen maar te behouden om onze kinderen in groot te brengen. Bird nesting word dit genoemd. Ik zou een klein huisje huren voor weinig geld, voor de weken wanneer ik mijn kinderen niet heb en als ik ze wel heb, in ons huis ga wonen en visa versa. Het is iets kostelijker, maar zo hoeven we het huis niet te verkopen en er waarschijnlijk verlies op leiden, gezien de economie. En is dit de erfenis voor onze kinderen. De kinderen hoeven niet te verhuizen en blijven naar dezelfde school gaan, samen met hun vriendjes en nevenactiviteiten. Op dit moment zou ik hier voor zijn en ben bereid om de nodige opofferingen te doen om het zo te krijgen. Alleen denk ik dat mijn ex het liever voor de rechter uitvecht.

Laat gerust een reactie achter, ik ben jullie hier zeer dankbaar voor.
vriendelijke groeten
wesley

[joppe_superheld]

Eerst en vooral: Wat een top idee! En wat een topvader!

Nee echt. Doe dit voorstel maar in de rechtszaak Het is een prachtig idee voor jullie en de kinderen. zo heeft iedereen wat ie wil en moeten de kids niet verhuizen. Als de rechter of je ex dit hoort ( en ze heeft een beetje verstand ) vinden ze dit een goed idee. Het is geen gemakkelijke opgave, maar het kan heus. Misschien kan je ex gratis bij haar vriend gaan wonen?

In elk geval, ik steun je

[Cailin]

Bedankt joppe_superheld. Ik zal dat zeker doen! Het lijkt mij ook het beste voor mijn kinderen. Wat mijn ex eist is voor mij onaanvaardbaar, maar de rechter zal moeten beslissen, want met mijn ex valt niet te praten!

[MarjoleinP]

Dag Cailin,

Ik vind het inspirerend om te lezen hoe volwassen, doordacht en objectief je met je situatie omging. Iets waar velen mogen naar opkijken!
Ik vroeg me af of jullie ondertussen effectief gekozen hebben voor birdnesting?


vriendelijke groeten
Marjolein

[Gebruiker21]

Ik denk dat het voorstel van de TS voor de kinderen een ideale oplossing is. Zij blijven constant in eenzelfde, vertrouwde omgeving, kunnen naar hun vertrouwde school gaan, moeten niet "reizen" van mama naar papa, etc... Hopelijk voor iedereen ziet zijn ex ook in dat dit een zeer goede oplossing zou zijn.

Oops... Ik zie nu pas dat dit een oud topic is. Maar misschien dat de TS toch nog even reageert om te laten weten hoe dit afgelopen is?

[Mariette]

Ik ken twee koppels die deze manier geprobeerd hebben. Na max. twee jaar liep de toestand volledig uit de hand. Wat gebeurt er met de nieuwe partners? Gaan die mee verhuizen elke week? en wat met die hun kinderen? En wie kiest het behangpapier in de gezamenlijke woning? Wie vult de ijskast, de bar. Wie poetst er.... wie onderhoudt de tuin?

[Gebruiker21]

Ik ken twee koppels die deze manier geprobeerd hebben. Na max. twee jaar liep de toestand volledig uit de hand. Wat gebeurt er met de nieuwe partners? Gaan die mee verhuizen elke week? en wat met die hun kinderen? En wie kiest het behangpapier in de gezamenlijke woning? Wie vult de ijskast, de bar. Wie poetst er.... wie onderhoudt de tuin?

Tja, ook hier hangt het van de goodwill van beide partijen af, natuurlijk. Dat de nieuwe partners mee in de woning komen wonen als ze bij de kinderen zijn, lijkt me min of meer wel normaal, niet?

[Mariette]

Ik ken twee koppels die deze manier geprobeerd hebben. Na max. twee jaar liep de toestand volledig uit de hand. Wat gebeurt er met de nieuwe partners? Gaan die mee verhuizen elke week? en wat met die hun kinderen? En wie kiest het behangpapier in de gezamenlijke woning? Wie vult de ijskast, de bar. Wie poetst er.... wie onderhoudt de tuin?

Tja, ook hier hangt het van de goodwill van beide partijen af, natuurlijk. Dat de nieuwe partners mee in de woning komen wonen als ze bij de kinderen zijn, lijkt me min of meer wel normaal, niet?

Uiteraard lijkt dat normaal. Maar bezie het gehele plaatje dan eens: Gaan we dan week om week in het bed slapen van je ex en haar partner? En uitgebreider: de ene week slapen we in het huis van de partner (en in het bed waar zij met haar ex ligt te rampetampen) en de andere week gaan we naar het huis van de andere partner waar hij met zijn nieuwe vlam ook ligt te rampetampen om de week).
Beetje utopisch allemaal, toch?

[Gebruiker21]

Als je op hotel gaat, lig je in een bed waar honderden koppels voor jou hebben liggen rampetampen. Ik vervang mij lakens sowieso iedere week. Als dit in het "gemeenschappelijke huis" ook zo gebeurd, zie ik het probleem niet... Het zijn net die "niet-logische" en enkel op emoties gebaseerde bezwaren die er inderdaad kunnen voor zorgen dat dit niet lukt. Maar als beide partijen de emoties even opzij zetten en gewoon naar het praktische kijken, moet dit haalbaar zijn.

Maar bon, ik besef ook wel bij veel gescheiden koppels de emotie voor de rede komt, jammer genoeg...