debatteer mee

[roderidder]

Debatteer mee

Is een celstraf voor het belemmeren van het omgangsrecht een brug te ver?

http://www.standaard.be/Artikel/Detail. ... &ref=front


RR

[Lex]

Is een celstraf voor het belemmeren van het omgangsrecht een brug te ver?

Ik vind van niet, uiteindelijk loopt de zaak toch al vier jaar en leverde het al meer dan 20.000 euro aan dwangsommen op.

The sky is the limit. Het moet ergens ophouden, niet?

Of één jaar effectief voldoende, teveel of te weinig is, laat ik in het midden.

[roderidder]

juridisch gezien zijn de dwangsommen enkel burgerlijk... kortom dat is geen (juridische) straf

Wel is dat metteen een bewijs dat men de gerechtelijke uitspraak -waar de dwangsommen reeds in vervat zitten - met de voeten getreden heeft.

Je zou maar dom zijn om in dergelijke situatie de bewijzen niet voor de neus van een strafrechter te leggen.

Natuurlijk dat het gerecht dat gedoe met die dwangsommen moet stopppen

In ieder geval zal het voor de andere ouder gemakkelijker worden om te bemiddelen over een verblijfsregeling als de onwillige ouder in de gevangenis zit... Ten minste als ze wil


RR

[Lori]

Men had beter de vader het hoedegerecht gegeven .Dan zal men in de toekomst wel eens twee keer nadenken alvorens zich zo te gedragen .De kinderen zijn al zo bestoookt dat ermee samenlaven waarschijnlijk zeer moeizaam zal verlopen.

[roderidder]

Hoederecht bestaat wel niet meer, maar hoofdverblijfplaats van de kinderen nog wel.

In ieder geval zou ik zeggen dat de jeugdrechter nu moeilijk anders kan dan de hoofdverblijfplaats te wijzigen

De jeugdrechter is verpicht met deze uitspraak rekening te houden (dit is een gewijzigde omstandigheid) en bovendien is er nu een ouder die oficieel haar kinderen mishandeld.

Wat zou U doen als rechter als men verplicht is daar rekening mee te houden en dus medeverantwoordelijk kan/zal worden gesteld als het nog verder mis gaat? Die verantwoordelijkheid zal de rechter ook niet graag zelf nemen.

Vergelijk het dat het kind regelmatig een paar botten en benen is overgeslaan een schedelbreuk heeft en al geruime tijd met blauwe plekken of ogen moet rondlopen door toedoen van een ouder die inmiddels ervoor verordeeld is. In de eerste plaats is de maatschappelijke gevolgen van dit soort kindermishandeling vaak erger >> dit draagt men zijn hele leven mee, zelfs de volgende generatie. De schedelbreuk de botten en benen dat groeit relatief snel weer aan elkaar en de eventuele werkonbekwaamheid/bekwaamheid om terug naar school te gaan
zal vermoedelijk minder dan een jaar zijn.

Opmerkelijk is als men vb. via youtube informatie zoekt dat meer en meer moeders deze vorm van kindermisbruik aanklagen (op die manier zal het dus ook sneller erkent/aanvaard worden als een vorm van kindermishandeling)


RR

[roderidder]

In ieder geval is er iets in mij dat zegt om eens een open communicatie te voeren het de Hoge Raad voor de Justitie.

Ik ben benieuwd of ze bereidwillig genoeg zullen zijn om kerntaak ernstig te nemen.

In ieder geval is naar aanleiding van het krantenartikkel/berichtgeving in het nieuws van VTM & EEN een opening gecreert om over familierecht & justitie eens te debateren


RR

[mapleleiah]

Ik zag toevallig nog een laatste stukje in het nieuws van die veroordeling. Daarin interviewde men de vader en zelfs DIE zei dat die celstraf geen enkele zin had en niet in het belang van het kind was.

Verder ga ik niet over dit geval discussiëren want we kennen de situatie niet. Misschien heeft de vader gelijk, misschien de moeder ... Ik weet het niet ... Laat hen en het gerecht het maar uitvechten.

Lenny

[roderidder]

BASO heeft blijkbaar ook enkele artikels en een videoverslag verzamelt over deze uitspraak

http://www.baso.be/nieuws_actualiteit/A ... _van_vader_

Bij HLN kan je nog gratis deelnemen op het forum

http://www.hln.be/hln/nl/35/Seks-Relati ... echt.dhtml


Al bij al beslist de rechter op de elementen die hem tijdens het proces zijn aangebracht. Meestal zijn dit de conclusies van de advocaten alsook de pleidooien. Zelfs al was je in de rechtzaal, meestal heb je beide conclusies niet. Vandaar het belang dat rechters, als burgers naar een vonnis komen luisteren, dat ook moeten UITSPREKEN, en ja dus ook hun motivering want anders weet je nog niet waarom ze tot hun uitspraak gekomen zijn. Volgens mij zijn alle elementen van deugdelijke journalistiek aanwezig.

Vooral de reactie van de advocaat van de moeder is veelzeggend.

"Volgens ons heeft de vader het zijn kinderen onmogelijk gemaakt om naar hem toe te komen. Als de moeder hen wilde brengen, was het niet de vader die hen opwachtte maar de deurwaarder. Die kinderen zijn daardoor getraumatiseerd.' Nog volgens de moeder lijkt het de bedoeling haar te treffen."

RR

[roderidder]

... Laat hen en het gerecht het maar uitvechten.

Lees vooral de commentaren (o.a. in de Standaard) zou ik zeggen


Hebben die kinderen dan geen rechten omdat het vonnis zou kunnen uitgevoerd worden?
Waar moet de vader zijn recht op gezinsleven danwel gaan zoeken?

Iemand in de gevangenis steken is nooit een oplossing in geen enkel geval. Maar als een autodief 3 auto's per dag steelt dan moet iemand deze dief een halt toe roepen en iemand moet naar de maatschappij toe een signaal geven dat de strafwet er gekomen is om toegepast te worden. De parketten spreken daar over "scoren". In zekere zin is hun visie dat ze betaalt worden om te kunnen scoren.

Wel is het zo dat naar aanleiding van deze uitspraak de vader naar de jeugdrechter kan stappen en bewijzen kan voorleggen die niet eerder gekend waren en dat is het element "schuld" en de uitspraak van de jeugdrechter kan zoals Lori aangaf m.i. wel een oplossing zijn, ook al zijn er gekwetste zielen die niet meer helen.

... Laat hen en het gerecht het maar uitvechten.

t'ja... voor mij is het duidelijk dat het parket er ook zo over denkt >> laat hen het maar uitvechten en dan is allicht de cirkel rond... ik bedoel waar blijft het antwoord op mijn twee vragen hier (dank je Lex omdat hier reeds een stuk antwoord op de vraag vervat zit)

zie ook >> http://www.juridischforum.be/forum/view ... 0032#40032


RR

[scorpioen]

Wanneer de rechtbank een uitspraak doet en deze uitvoerbaar is moeten de partijen deze uitspraak naleven.

Als de rechtbank beslist dat de vader recht heeft op contact met de kinderen moet de moeder dit naleven.

Als de moeder dit echt niet kan, bijvoorbeeld omdat de kinderen reeds groot zijn en niet willen gaan, zal de strafrechter haar niet veroordelen.

De strafrechter veroordeelt de moeder enkel indien hij oordeelt dat de moeder van kwade wil is en het vonnis van de burgerlijke rechter niet wil naleven.

De allerlaatste stap is dan de strafrechtelijke veroordeling. In het kader van het strafrechtelijk onderzoek krijgt de moeder alle kans om te tonen dat zij het burgerlijk vonnis wil naleven. Als blijkt dat zij van goede wil is wordt zij niet vervolgd, zeker niet veroordeeld. De veroordeling komt er maar als blijkt dat niets de moeder tot inzicht doet komen en zij hardnekkig weigert het burgerlijk vonnis na te leven.

In dat geval is een strafrechtelijke veroordeling, zelfs tot gevangenisstraf, het enig mogelijke antwoord van de maatschappij om te tonen dat vonnissen van rechtbanken moeten worden nageleefd. Geen veroordeling is een teken voor anderen dat je die vonnissen toch niet serieus moet nemen.

Het woord is nu aan het hof van beroep. Dit zal moeten oordelen of de moeder inderdaad al het mogelijke deed om het vonnis van de burgerlijke rechter na te leven, zoals zij blijkbaar beweert.

scorpioen

[roderidder]

Wanneer de rechtbank een uitspraak doet en deze uitvoerbaar is moeten de partijen deze uitspraak naleven.
Als de rechtbank beslist dat de vader recht heeft op contact met de kinderen moet de moeder dit naleven.

10/10

Als de moeder dit echt niet kan, bijvoorbeeld omdat de kinderen reeds groot zijn en niet willen gaan, zal de strafrechter haar niet veroordelen.

Fout ! helaas volgt mijn motivatie wat later Binnen 1.5 maand verwacht ik uitspraak over dit misdrijf terwijl het kind of beter deze volwassene 18 is geworden. Ook hier zal mocht schuld blijken een straf worden uitgesproken (de rechter gaf aan wat de maximum straf is > 2 jaar cel gelet de staat van herhaling )

De strafrechter veroordeelt de moeder enkel indien hij oordeelt dat de moeder van kwade wil is en het vonnis van de burgerlijke rechter niet wil naleven.

Weer fout, of toch gedeeltelijk fout. Voor mijn motivatie waarom verwijs ik naar mijn open schrijven naar de HRJ dat nog moet komen hier in deze draad… helaas kom ik er niet toe al mijn plannen te realiseren.

De allerlaatste stap is dan de strafrechtelijke veroordeling. In het kader van het strafrechtelijk onderzoek krijgt de moeder alle kans om te tonen dat zij het burgerlijk vonnis wil naleven.

Met de gegevens die ons hier aangereikt zijn weten wij niet eens of er een strafrechterlijk onderzoek is en mogelijk is dit in theorie zelfs mogelijk dat dit nog lopende is. Dit zou het geval kunnen zijn als de vader zelf een gerechtsdeurwaarder opdracht geeft de nodige vaststellingen te doen met een eventueel misdrijf te komen vaststellen. Op die manier kan je zelf bewijslast verzamelen en er zijn bekwame advocaten die rechtstreeks correctioneel dagvaarden met andere woorden trekt zich niet veel aan van wat het openbaar ministerie / zelfs een eventuele onderzoeksrechter aan het doen is. Die bekwame advocaten leggen een volledig uitgewerkt dossier voor de neus van de strafrechter waarin het bewijs (de vaststelling van de politie en/of gerechtsdeurwaarder –beide zijn beëdigd en hebben meldingsplicht van elk misdrijf dat ze vaststellen (geleerd van ene J.demoor jaren geleden toen JF nog niet bestond). Het OM kan als alles verloopt conform de wet in deze werkwijze geen stokken in de wielen steken en de rechter moet oordelen. Met andere woorden ik vermoed dat het in de praktijk mogelijk moet zijn om 2 maand na de eerste overtreding een strafrechterlijk vonnis kan hebben. Nog geen enkel geval is me bekend dat het zo vlug kan gaan maar bekwame advocaten kunnen dat en zullen dat ook winnen!
Wat is het voordeel, gelet het allicht om een opschorting van straf zal gaan…?

Na 2 maanden (al*) zal het vonnis worden nageleefd en zo verlies je kinderen niet!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

RR

* voor hen die het moeten meemaken hebben om hun kinderen 14 dagen niet meer te kunnen zien weten waarover ik het heb dat is niet al dat doet pijn!

[roderidder]

In dat geval is een strafrechtelijke veroordeling, zelfs tot gevangenisstraf, het enig mogelijke antwoord van de maatschappij om te tonen dat vonnissen van rechtbanken moeten worden nageleefd. Geen veroordeling is een teken voor anderen dat je die vonnissen toch niet serieus moet nemen.

Juist

zie ook het antwoord van LEX in een andere draad
http://www.juridischforum.be/forum/view ... 9814#39814
Mischien past ze in de toekomt op met "bezoekrecht" omdat ze hiermee aangeeft dat de kinderen maar bij 1 ouder mag thuiskomen... (Hoe moet dat voor een kind aanvoelen?)
>> zie wat rechter Jurgen Rudolf hier zegt (bij deze rechter komt dat probleem van kinderen te vervreemden van de andere ouder niet voor -gek hé- )
http://www.youtube.com/watch?v=HGkRl_3f ... ww.f4j.be/

RR

[scorpioen]

Het blijft een misdrijf dat wetens en willens moet worden gepleegd.

Als je er echt niets aan kan doen dat het kind niet gaat pleeg je geen misdrijf.

scorpioen

[roderidder]

niet helemaalakkoord maar het vereist wel de nodige uitleg
De zienswijze en de wijze waarop je het verwoord is nochtans goed

Het zit hem in de interpretatie -daar dient natuurlijk een rechter voor om die knoop door te hakken- en dat heb ik zelf meegemaakt dat ik overtuigd was mij niet schuldig te maken aan een vonnis dat uitvoerbaar bij voorraad was. De strafrechter heeft hier geoordeeld -en dat moet ik opzoeken hoe het geformuleerd was- maar het kwam er op neer dat RR zich schuldig had gemaakt aan het schenden van art. 432SW.

Deze strafrechter, dhr. Snelders (heeft zich kandidaat gesteld voor een functie in de Hoge Raad voor de Justitie en is geselecteerd) was van oordeel dat dat ik de wet maar moest kennen en oordeelde dat er in mijn uitleg geen verschoningsgrond was. Maar nogmaals het vereist toch mijn verhaal te kennen om mijn punt te maken en dat punt zal ik hier trachten te maken in een open schrijven naar het HRJ.

RR

[roderidder]

Het blijft een misdrijf dat wetens en willens moet worden gepleegd.

Als je er echt niets aan kan doen dat het kind niet gaat pleeg je geen misdrijf

now way josé

Uitspraak met hopen (meer dan in Uw richting) dat de ouder verantwoordelijk is en het nodige moet doen.

De mooiste uitleg .... komt alweer later. Het betreft een uitleg van M. Tack advocaat-generaal van het Hof van Beroep Antwerpen en hij had het over een omissiedelict en gaf daarbij de nodige uitleg wat een omissiedelict is. Zijn woorden dien ik wat op te zoeken maar heb nog wel het verslag en is ooit hier op het JF aan bod gekomen.

RR