Ouderschap

[Wilhetniet]

Ex is zwanger geraakt van mij, heeft kindje laten geboren worden. Maar wil er niks mee te maken hebben, wilde dit niet. Kind is niet erkent, ex wilt ook niet (zegt ze tot nu), maar zoekt toenadering bij mijn familie. Dus helemaal klopt het toch niet, waarom wilt ze dan contact zoeken bij mijn familie en andere kinderen? Om verdere spanningen te voorkomen, wil ik dat ik zeker ben dat ik het kind nooit moet erkennen. Is er een manier om een doc te bekomen/ondertekenen dat ik nooit als vader erkent wil worden, er niets mee wil te maken hebben? Hoe neem ik dit aan?

[polk]

U kan niet gedwongen worden om met uw kind om te gaan, maar als uw ex-vriendin (desnoods via de rechtbank) aantoont dat u de vader bent, kan u wel gedwongen worden om bij te dragen in de kosten. Daar kan u niet onderuit komen...

[LeenW]

U kan de moeder ook niet verbieden dat uw kind uw naam niet te weten komt, al zal dat maar binnen x aantal jaar problemen geven. De kosten moet u uiteraard ook mee betalen.

[Xenophon]

Zulk document zou onwettig zijn. Zoals anderen reeds zegden: men kan u niet dwingen om contact te hebben met uw kind, wel om uw verantwoordelijkheid op te nemen en ervoor te betalen indien de moeder beslist om uw vaderschap aan te tonen (en ervan uitgaand dat u ook de vader bent uiteraard, mater semper certa est.....).

Enige sluitende 'uitweg' maar waar u geen enkele controle over heeft: moeder die een nieuwe relatie begint en die partner die het kind adopteert (volle adoptie).

[duma]

En zelfs dat is geen sluitende uitweg, want als het kind op latere leeftijd toch beslist om die vaderschapsband te betwisten, dan mag hij dat.
Of de rechter dat zal toelaten (bezit van staat) is een andere zaak, maar zelfs dan kan het nog.

Is er een manier om een doc te bekomen/ondertekenen dat ik nooit als vader erkent wil worden, er niets mee wil te maken hebben?

Neen.

[Wilhetniet]

Ik ben behoorlijk zot aan't worden...heb met die vrouw nooit een echte relatie gehad, heb ondertussen mijn leven gesetteld en ben gelukkig met mijn huidige vriendin, ik was niet eens op de hoogte van de zwangerschap. Plotseling benadert ze mijn familie hiermee, mijn leven staat momenteel op zn kop, ik wil mijn huidige vriendin niet kwijtgeraken, maar dit zorgt voor zoveel stress en pijn bij haar... Voel me echt heel erg slecht...

[Wilhetniet]

Dank alvast voor de antwoorden, die helaas niet veel oplossen, maar toch bedankt

[duma]

U moet zichzelf de vraag stellen of u daar werkelijk mee zou kunnen leven? Weten dat u een kind hebt en er echt niéts mee te maken hebben. Je hoort dat vaak,, in situaties waar er geen echte relatie was of de relatie al verbroken was, dat een vader zijn kind niet wil zien. Maar meestal is dat van de eerste shock: Je was niet aan het proberen om kinderen te maken en al zeker niet met haar. Je bent misschien zelfs niet op een punt in je leven waar je al kinderen zou willen hebben. En dan plots is dat nieuws daar en dan slaat de angst toe: want wat moet je hier in godsnaam mee doen? Je wil dat niet!

Maar denk even verder na: Er gaat een kind van jou rondlopen. Dat zal gebeuren. Je kan je ex ook niet verbieden om jouw familie te zien en je familie weet dus ook dat er een kind van jou aankomt: hun kleinkind, hun neefje, hun ... Ja, ook van hun. Ga je werkelijk je kind niet willen leren kennen? Gaat je huidige vriendin willen samenzijn met iemand die zo omgaat met zijn kind? Want ook al is dit nu verwarrend voor jou, verwarrend voor haar. Het is wel je kind. Ik raad je dus aan om eens heel goed na te denken en niet de paniek van de eerste schok te laten regeren, maar ook op de langere termijn te denken.

[Wilhetniet]

Ik heb al 2 kinderen uit een vorig huwelijk, ik weet wel wat een kind is, snap wat je bedoelt...maar ik wil niks met haar of dat kind te maken hebben, ik bezie het ook niet als iets van mij...maar neen, niemand kan in de toekomst kijken, zeker ik niet, mijn hele toekomst ligt overhoop nu..

[duma]

Nee, het is inderdaad afwachten geblazen, want de bal ligt volledig in haar kamp.

[Xenophon]

Indien ze u werkelijk mocht contacteren i.v.m. vaderschap zou ik toch maar eerst een test laten uitvoeren. Geen moreel oordeel over wat dan ook maar voor zoiets zou ik toch echt wel 100% wetenschappelijke zekerheid eisen.

[j.demoor]

“Art.322.Wanneer het vaderschap niet vaststaat krachtens de artikelen 315 of 317, noch op grond van een erkenning...kan het bij vonnis, uitgesproken door de familierechtbank, worden vastgesteld onder de bij artikel 332quinquies bepaalde voorwaarden.Art.324.Bij gebreke van bezit van staat wordt de afstamming van vaderszijde door alle wettelijke middelen bewezen. Behalve wanneer er twijfel over bestaat, wordt het vaderschap vermoed wanneer is komen vast te staan dat de verweerder gedurende het wettelijk tijdperk van de verwekking gemeenschap heeft gehad met de moeder.”(Burgerlijk Wetboek=B.W.).
“Art.331.octies.De rechtbanken kunnen, zelfs ambtshalve, een bloedonderzoek of enig ander onderzoek volgens beproefde wetenschappelijke methode gelasten.”(B.W.)

“Art.336.Het kind wiens afstamming van vaderszijde niet vaststaat, kan van degene die gedurende het wettelijke tijdvak van de verwekking met zijn moeder gemeenschap heeft gehad, een onderhoudsbijdrage vorderen op grond van artikel 203, § 1“(B.W.).

‘Ex is zwanger geraakt van mij, heeft kindje laten geboren worden.’

[Xenophon]

'Ex is zwanger geraakt van mij, heeft kindje laten geboren worden.' is een deductie van TS waarvan we het eerste deel voor het gemak als geldig aannemen en het tweede deel waar is. Maar indien dat vaderschap op de proppen zou komen zou ik, ware ik TS, ook de misschien kleine deur naar een alternatieve uitleg met wetenschappelijke zekerheid willen gesloten zien. Kwestie van risicomanagement.