scheiden van een Turk

[carla77]

Ik ben 4 maanden geleden vertrokken thuis met onze 2 kinderen. Ons huwelijk van 9 jaar werkte voor mij niet meer. Het is geen lichtzinnige beslissing en ik heb nog geprobeerd terug te gaan na een maand maar het is gewoon gedaan, de liefde is voor mij helemaal weg. Hij kan het niet aanvaarden en belt me talloze malen; ook bedreigingen via sms en mondeling. Ik heb dit reeds aangegeven bij de politie.

Mijn vraag is; aangezien het er niet naar uitziet dat hij zal tekenen voor scheiding , ik graag mijn domicilie zou veranderen zodat ik na een jaar in het ergste geval kan scheiden zonder zijn toestemming. Zijn er gevolgen als ik het domicilie van de kinderen - die ook bij mij wonen - niet zou veranderen. Lijkt het dan alsof ze de hele tijd bij hem gewoond hebben? Of veranderd dat niets aan de zaak? Ik zou hun adres ook veranderen, maar ik denk dat hij dan zal moeten tekenen hiervoor correct?

[roderidder]

Op de een of de andere manier zou je toch best overeenkomen dienen te komen met de andere ouder hoe het nu verder moet.

Misschien is er in je omgeving die jullie beide goed kennen en vertrouwen en is die bereid om alles zo goed als mogelijk in goede banen te leiden.

Belangrijk is dat de zaak niet ontspoort! Stel je voor dat hij de kinderen zou meenemen en deze inschrijven... Zou je dan ook niet in je wiek geschoten zijn?
Niet zelden stelt men in dergelijke situaties vast dat men in onverwachte wendigen terrecht komt. Het is niet altijd simpel om een zo rimpelloos mogelijk parcours af te leggen en als je van mening bent dat het de spuigaten uit kan lopen dan stap je best naar mensen die ervaring hebben om scheidende ouders te begeleiden. Een bemiddelaars in familialele zaken zijn volgens mij hier het best geplaatst.

Dit lijkt me een parcours dat beter is dan zelf allerlei initiatieven te nemen en op die manier vrij snel in de klauwen van een (2)advocaat(en) te gaan lopen die vermoedelijk onmiddelijk de zaak aanhangig zal maken bij de vrederechter voor dringende en voorlopige maatregelen zonder enige akoorden of deelakoorden.

art. 374BW+387BW
Ter informatie: Wat zegt de (bilocatie)wet als je niet tot een akkoord komt?

Code: Selecteer alles

Bij gebrek aan akkoord, in geval van gezamenlijk ouderlijk gezag, onderzoekt de rechtbank op vraag van minstens één van de ouders bij voorrang de mogelijkheid om de huisvesting van het kind op een gelijkmatige manier tussen de ouders vast te leggen

De bilocatiewet kan je een keer nalezen op
http://www.f4j.be/doc/doc06/060904_de_bilocatiewet.html

Als gehuwde zomaar op eigen initiatief je domicilie van U en de kinderen trachten te wijzigen lijkt me geen goed idee.

RR

[roadie]

Beste RR,

maak je in dergelijke zaak geen illusies. Het spel zal bikkelhard worden gespeeld. Als Carla niet beschikt over de middelen om zich te verdedigen, kan ze altijd een pro-deo advocaat aanvragen.
Juist om erger te voorkomen zou ik onmiddellijk naar de Rechter toe stappen voor voorlopige maatregelen.
Mij lijkt de boodschap van Carla overduidelijk: duurzame ontwrichting van het huwelijk - mogelijkheid van het kiezen van domicilie - toewijzing van het hoederecht.
In zo'n zaken kom je met een bemiddelaar niet ver of zie jij de echtgenoot (Turk) bemiddelen? Ik dacht van niet!

[roderidder]

Het spel zal bikkelhard worden gespeeld.

Tijdens het opstellen van mijn bijdrage had ik de bedenking ook.
Toch is men haast verplicht voor de kinderen om het te proberen, ook in dergelijke situaties. De bemiddelaar heeft veel betere contacten met de ouders en dus ook meer overedingstijdwaardoor de kans veel groter is dat men het scheidingsproces -zeker het psychologisch scheidingsproces- kan begeleiden zonder dat één (of beide!) van de ouders ontspoort.

Veel zal afhangen hoeveel schade men aan de kinderen zal opofferen om sterker te staan in om zijn juridisch toch maar het gelijk te gaan halen.

Gelet de ervarigen lijkt me aannemelijk als de vader de kinderen zou meenemen dat de moeder de vader talloze keren zou bellen ook zou achternabellen waarbij men duidelijk maakt dat men de situatie onaanvaarbaar is.

Kortom: Uit de weinige informatie dat ons aangereikt werd

Ik ben 4 maanden geleden vertrokken thuis met onze 2 kinderen. Ons huwelijk van 9 jaar werkte voor mij niet meer. Het is geen lichtzinnige beslissing en ik heb nog geprobeerd terug te gaan na een maand maar het is gewoon gedaan, de liefde is voor mij helemaal weg. Hij kan het niet aanvaarden en belt me talloze malen; ook bedreigingen via sms en mondeling. Ik heb dit reeds aangegeven bij de politie.
Mijn vraag is; aangezien het er niet naar uitziet dat hij zal tekenen voor scheiding , ik graag mijn domicilie zou veranderen zodat ik na een jaar in het ergste geval kan scheiden zonder zijn toestemming. Zijn er gevolgen als ik het domicilie van de kinderen - die ook bij mij wonen - niet zou veranderen. Lijkt het dan alsof ze de hele tijd bij hem gewoond hebben? Of veranderd dat niets aan de zaak? Ik zou hun adres ook veranderen, maar ik denk dat hij dan zal moeten tekenen hiervoor correct?

is mijn persoonlijke inschatting is dat de zaak dringend genoeg is voor proffesionele hulp. Hiermee talmen zal de zaak allicht alleen erger maken waarbij de kans nog groter wordt dat de kinderen als speelbal gebruikt zullen worden. Binnen de maand zou men zicht moeten hebben of een rechter noodzakelijk is voor het welzijn van de kinderen omdat de ouders er niet uitgeraken. Ook dat dient m.i. een bemiddelaar te melden mocht blijken dat de ouders zich "onbemiddelbaar" gedragen. Zachte heelmeesters maken immers stinkende wonden. Maar al bij al en dat wil ik ook benadrukken is hier veel persoonlijke speculatie bij. Voor hetzelfde geld komen de ouders wat het verblijf van de kinderen betreft goed overeen en zijn daar geen onnenigheden.

Gelet de inschatting mbt de dringendheid: Stel geen bemiddelaar te vinden -tenslotte is het vakantie- dan zou men in dergelijke situaties beroep moeten kunnen doen vanuit overheid gefinancierde en gewaarborgde diensten vb. sociale dienst politie e.a.


RR