Na heel wat ruzies met haar moeder over haar stiefvader, heeft mijn vriendin dit weekend ondervonden dat 'haar ouders' de sloten van het huis hebben veranderd, waardoor ze dus letterlijk niet meer thuis kan komen. Eerder hadden ze mijn vriendin al meegedeeld dat ze niet meer alleen in het huis mocht zijn.
Al heeft mijn vriendin (net) een kot in de stad (betaald door haar mama), kan zij niet volledig onafhankelijk leven wegens een gebrek aan financiële middelen. Zij is dan ook op zoek naar een job die ze kan combineren met haar studies. Ze rekende wel om tijdens de weekends nog naar huis te kunnen gaan, zoals (bijna) elke student, ook om de band met haar mama niet volledig kwijt te raken.
We vinden beiden dat haar ouders met het veranderen van de sloten van haar thuis een stap te ver zijn gegaan. Er zijn al pogingen geweest om de hele situatie uit te praten, maar deze worden steeds gevolgd door sancties vanwege de ouders. Deze sancties zijn eerder straffen voor mijn vriendin, terwijl de situatie veroorzaakt wordt door beide partijen. Deze straffen doen haar weer een stap achteruit zetten t.o.v. haar ouders en veroorzaken opnieuw ruzies.
Ik hoop via deze weg de ouders van mijn vriendin te kunnen aantonen dat zij de volwassenen zouden moeten zijn in de situatie. Het is dan ook niet onze bedoeling om er enige gerechtelijke gevolgen aan te geven. We willen gewoon tonen dat dit een stap te ver is en dat we in ons recht zijn om dat te zeggen.
Alvast bedankt voor jullie reacties,
Laurelie