Wij zijn een jong hogeropgeleid koppel met specifieke problemen. Mijn vriend is ex-zelfstandige en blijvend in ziekte (manisch-depressiviteit). Ikzelf heb een werklozenstatuut en ben in arbeidstrajectbegeleiding (ATB)
Wij genieten samen een uitkering van 1300 euro per maand en huren een bouwvallig huisje van 350 euro. Wij zouden graag beter willen wonen, wij zijn de slakken op ons aanrecht beu...
Een huurhuis van 500 euro per maand is voor ons haalbaar (We staan af en toe op rommelmarkten met gekregen spullen.) Maar in de praktijk tijdens onze zoektocht krijgen we al enkele maanden het deksel op onze neus.
Immokantoren vragen loonfiches die wij niet kunnen geven. Zelfstandigen of éénverdieners zijn niet welkom, laat staan dan zelfstandigen in ziekte. Bij het tekenen van een huurcontract moet een derde persoon borg staan voor als wij de huur niet kunnen betalen.
Ik begrijp natuurlijk dat verhuurders zekerheden willen, maar anderzijds, écht zeker kan je toch nooit zijn als je een pand verhuurt? Wij krijgen niet eens de kans te bewijzen dat we eerlijke en propere mensen zijn...
Mijn vraag is dus of het nagaan van loonfiches en solvabiliteit in het algemeen geen inbreuk is op de wet der privacy. Zo ja, kunnen we ons wenden tot een bepaalde instantie? Hopelijk kan iemand ons een tip geven, want op dit moment zitten wij met de handen in het haar.
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Beste,
Over het natrekken van solvabiliteit en dergelijke kan men eeuwig discuteren. Feit is wel dat dit de dag van vandaag gangbare praktijken zijn.
Als U weigert om dergelijke documenten voor te leggen zal dit ongetwijfeld leiden tot het NIET verkrijgen van een huurcontract. De huisbaas of immo zal U dan vertellen dat er andere kandidaten zijn die,
in hun ogen, wel solvabel zijn.
Ik wens U veel succes met Uw zoektocht.
Probeer de moed er in te houden, hier en daar staat er nog wel iets te huur waar er geen papieren worden gevraagd. Misschien dat een beetje liegen al tot een oplossing kan leiden maar wees hier wel zeer voorzichtig mee.
Mvg
Over het natrekken van solvabiliteit en dergelijke kan men eeuwig discuteren. Feit is wel dat dit de dag van vandaag gangbare praktijken zijn.
Als U weigert om dergelijke documenten voor te leggen zal dit ongetwijfeld leiden tot het NIET verkrijgen van een huurcontract. De huisbaas of immo zal U dan vertellen dat er andere kandidaten zijn die,
in hun ogen, wel solvabel zijn.
Ik wens U veel succes met Uw zoektocht.
Probeer de moed er in te houden, hier en daar staat er nog wel iets te huur waar er geen papieren worden gevraagd. Misschien dat een beetje liegen al tot een oplossing kan leiden maar wees hier wel zeer voorzichtig mee.
Mvg
Vanzelsprekend is dit een inbreuk op de privacy maar zoals stijn@v&g zegt ben je niet verplicht die dokumenten te geven. Ik heb ergens anders al eens gezegd dat de documenten die tegenwoordig gevraagd worden door die immobilienkantoren de spuigaten uitlopen en met de dag erger worden (*). Vermits er hier niets wettellijk ove geregeld is naar mijn weten wat de gevolgen zijn van het afgeven van valse documenten. Stel iemand geeft valse dokumenten af om toch een app of woning te kunnen huren en de huurder is bvb een perfekte betaler gedurende een aantal jaren, maar plots ontdekt de huurder toevallig dat er een en ander niet met de waarheid strookt wat betreft de dokumenten door de huurder een aantal jaren geleden afgegeven ? Mag hij dan de huurder zomaar opzeggen ? Ik denk het niet tenzij een dergelijke clausule misschien in het verhuurkontrakt zou staan. Een dergelijke clausule staat af en toe wel in arbeidskontrakten trouwens.Mijn vraag is dus of het nagaan van loonfiches en solvabiliteit in het algemeen geen inbreuk is op de wet der privacy. Zo ja, kunnen we ons wenden tot een bepaalde instantie? Hopelijk kan iemand ons een tip geven, want op dit moment zitten wij met de handen in het haar.
Een goede raad huur bij een prive persoon. Die immobilienmaatschappijen en verhuurkantoren hebben er trouwens alle belang bij om een goede huurder te vinden. Zij genieten na een tijdje faam bij de verhuurders en de eerste maand huur is gewoonlijk voor hun; en bovendien krijgen ze daarbovenop nog eens 5% tot 7% van de huur per maand van al de woningen in een blok app. waarvan zij het beheer in handen hebben. Moet er nog zand zijn ?
(*) Een kredietkaart met VISA mogelijkheden en een kredietlijn van 4000 € had ik binnen de 10 minuten na het voorleggen van slechts 1 inkomstenbewijs dat veel lager lag dan wat jullie samen verdienen. En dan nog van een instelling die mij niet kent.
Heel erg bedankt voor de antwoorden.
De stap die we nu gezet hebben is open kaart spelen over onze situatie bij het immokantoor. Indien zij ons niet wensen als kandidaat-huurder, moeten wij ook niet meer onverricht ter plaatste komen. Wij mogen volgens de onuitgesproken regel slechts 1/3 van ons officieel inkomen besteden aan de huurprijs, dwz we moeten op zoek gaan naar een huis tot 450 euro huur. De zoektocht zal langer duren als verwacht, maar we geven de moed niet op.
Wij moeten eerst gedomicilieerd staan in een bepaalde woonplaats alvorens aanspraak te kunnen maken op een sociale woning in die woonplaats. Aangezien we van Oost- naar West-Vlaanderen willen trekken, kunnen we ons dus niet inschrijven. De wachtlijsten zijn ook lang, koppels met kinderen hebben sowieso voorrang.Waarom proberen jullie het niet bij een sociale huisvestingsmaatschappij?
Wij zoeken onze woning uitsluitend via internet. (Natuurlijk hebben we al mensen aangesproken in West-Vlaanderen zelf om uit te kijken naar een huurwoonst, maar er komt weinig uit de bus) De zoekertjes van privé-personen zijn schaars, de reacties op deze zoekertjes zijn daarentegen talrijk. Als je met 10 personen naar de eerste bezichtigingsdag moet en ze vragen dan naar je loon, maak je natuurlijk ook weinig kans.Een goede raad huur bij een prive persoon.
Deze evolutie is jammer genoeg een gevolg van de almaar meer groeiende drang naar veiligheidsmaatschappij. Of is het meer schijnheiligheidsmaatschappij...de documenten die tegenwoordig gevraagd worden door die immobilienkantoren de spuigaten uitlopen en met de dag erger worden.
De stap die we nu gezet hebben is open kaart spelen over onze situatie bij het immokantoor. Indien zij ons niet wensen als kandidaat-huurder, moeten wij ook niet meer onverricht ter plaatste komen. Wij mogen volgens de onuitgesproken regel slechts 1/3 van ons officieel inkomen besteden aan de huurprijs, dwz we moeten op zoek gaan naar een huis tot 450 euro huur. De zoektocht zal langer duren als verwacht, maar we geven de moed niet op.
Even off-topic: Weet ik, probeer maar eens als alleenstaande iets redelijks te vinden met die regel. Ik heb de laatste jaren altijd aan ongeveer 1/2 als alleenstaande gezeten en kan daar ruimschoots mee leven. Als je wat rommel hebt en een garagebox en kelder wil en bvb 2 slaapkamers (een woning met 2 slpk. voor een allenstaande is dat nu zo'n overbodige luxe ?) kom je al gauw aan minimum 500€. Dat zou dus willen zeggen dat men 1000€ inkalkuleert voor wat die persoon nodig zou hebben wat betreft de andere kosten van levensonderhoud. Dat is toch belachelijk. Het is toch niet omdat iemand een woning van 500€ huurt, hij 1000€ nodig heeft voor de rest. Ik zou gemakkelijk met de helft (500€) toekomen exclusief huishuur. Die 1/3 regel is gewoon niet haalbaar voor een allenstaande. Die 1/3 regel word trouwens ook toegepast indien men een lening vraagt.Wij mogen volgens de onuitgesproken regel slechts 1/3 van ons officieel inkomen besteden aan de huurprijs, dwz we moeten op zoek gaan naar een huis tot 450 euro huur.
-
mapleleiah
- Berichten: 1047
- Locatie: Izegem
Ik vind de 1/3 regel bij gemiddelde inkomens nochtans niet zo slecht berekend. Elektriciteit, gas, voeding, auto, verzekeringen, kledij, medische kosten, eens een onverwachte kost ... en je komt rap aan 1000 euro per maand, zeker als er kinderen zijn ... want ik bekijk het nog maar vanuit het standputn van iemand zonder kinderen. Bij hogere inkomens is de 1/3 regel inderdaad niet juist.Even off-topic: Weet ik, probeer maar eens als alleenstaande iets redelijks te vinden met die regel. Ik heb de laatste jaren altijd aan ongeveer 1/2 als alleenstaande gezeten en kan daar ruimschoots mee leven. Als je wat rommel hebt en een garagebox en kelder wil en bvb 2 slaapkamers (een woning met 2 slpk. voor een allenstaande is dat nu zo'n overbodige luxe ?) kom je al gauw aan minimum 500€. Dat zou dus willen zeggen dat men 1000€ inkalkuleert voor wat die persoon nodig zou hebben wat betreft de andere kosten van levensonderhoud. Dat is toch belachelijk. Het is toch niet omdat iemand een woning van 500€ huurt, hij 1000€ nodig heeft voor de rest. Ik zou gemakkelijk met de helft (500€) toekomen exclusief huishuur. Die 1/3 regel is gewoon niet haalbaar voor een allenstaande. Die 1/3 regel word trouwens ook toegepast indien men een lening vraagt.Wij mogen volgens de onuitgesproken regel slechts 1/3 van ons officieel inkomen besteden aan de huurprijs, dwz we moeten op zoek gaan naar een huis tot 450 euro huur.
Het klopt trouwens niet dat banken nooit een lening geven hoger dan 1/3 ... er wordt wel degelijk gekeken naar het loon en naar eventuele andere kosten of inkomsten.
Lenny
"I can resist everything except temptation" (Oscar Wilde)
Dat laatste kan ik beamen; dat had ik in een van mijn vorige posts laten uitblijken.
Maar als alleenstaande heb ik toch geen 1000 euro per maand nodig als totaal van alle andere kosten buiten de huur om normaal te leven.
Dus klopt het wat je zegt dat de 1/3 regel vanaf een bepaald inkomen niet meer opgaat en te hoog is.
Naarmate de huurprijzen, verhoudingsgewijs natuurlijk, snel hoger worden als al de andere kosten van levensonderhoud en volgens huurdersbonden steeds een groter deel in ons budget beginnen in te nemen klopt die 1/3 regel niet meer en is hij nog moeillijk haalbaar..
Maar als alleenstaande heb ik toch geen 1000 euro per maand nodig als totaal van alle andere kosten buiten de huur om normaal te leven.
Dus klopt het wat je zegt dat de 1/3 regel vanaf een bepaald inkomen niet meer opgaat en te hoog is.
Naarmate de huurprijzen, verhoudingsgewijs natuurlijk, snel hoger worden als al de andere kosten van levensonderhoud en volgens huurdersbonden steeds een groter deel in ons budget beginnen in te nemen klopt die 1/3 regel niet meer en is hij nog moeillijk haalbaar..