Begin deze maand gebeurde er met mijn voertuig een ongeval. Onderaan dit bericht voeg ik een schets, gelijkend op de schets gevoegd bij het EAF.
Wat er toen gebeurde is het volgende, ik (A) draai met mijn voertuig uit een parkeerplaats en wil terugdraaien dus ik zet me dwars over de rijbaan.
Aangezien ik mijn draaicirkel niet in 1 keer kon nemen stop ik en sta ik stil om andere voertuigen voorrang te verlenen. Wanneer ik reeds een
tijdje stil sta komt voertuig B aangereden. Deze slaat rechtsaf en rijdt in op mijn reeds stilstaande voertuig.
EAF wordt ingevuld. Bij de keuzevakken duid voertuig A aan 'stond stil' en voertuig B 'sloeg rechtsaf'.
Bijkomende inlichtingen van voertuig A: stond stil om voorrang te verlenen aan voertuig B.
Bijkomende inlichtingen van voertuig B: Ik reed door, ik dacht dat voertuig A door ging rijden, maar stopte.
Beide partijen ondertekenen het aanrijdingenformulier voor akkoord, bijgevolg lijkt het mij duidelijk dat bestuurder B akkoord
gaat dat deze op een stilstaand voertuig in is gereden.
De verbazing was dan ook groot wanneer ik schriftelijk door mijn verzekering aansprakelijk werd gesteld. Dit omwille van het feit
dat ze niet kunnen aantonen dat ik reeds geruime tijd stilstond, en omdat ik een onvoorzienbare hindernis was.
Hier kan ik helemaal niet meer volgen. Beide partijen ondertekenen voor akkoord dat voertuig A stilstond. Bij deze dient dit toch niet meer bewezen te worden?
Wanneer men in twijfel trekt of ik een voorzienbare hindernis was lijkt met dit ook nogal onwaarschijnlijk. Ik sta stil, op een rijbaan gelegen naast een open plein.
Men kan van de overzijde van het plein mijn wagen al opmerken dus zeggen dat een stilstaand voertuig hier een onvoorzienbare hindernis is lijkt mij zeer sterk.
Zoals de uitspraak nu is gedaan, lijkt het wel alsof je op een stilstaand voertuig altijd in mag rijden, je zal altijd in je recht zijn. Dit is uiteraard niet mogelijk.
En zelfs wanneer met voet bij stuk houdt dat ik een manoeuvre aan het uitvoeren was en niet stilstond, zijn we beiden een manoeuvre aan het uitvoeren.
Ik kom volgens hen uit een parkeerplaats, en bestuurder B slaat rechtsaf.
Nu zijn er in België reeds verschillende uitspraken geweest op justitieel niveau dat wanneer beide voertuigen gelijktijdig een manoeuvre uitvoeren, men terug
dient te vallen op de regel voorrang aan rechts. Bij deze kom ik duidelijk van rechts voor de andere bestuurder. Indien iemand deze uitspraken wil opzoeken kan ik
data, rolnummer, etc. posten. Twee uitspraken hiervan gaan zelfs tot Cassatieniveau.
Mij lijkt dat ik in beide gevallen in mijn recht ben.
Wanneer ik geacht wordt stil te staan, rijdt bestuurder B in op een stilstaand voertuig.
Wanneer ik geacht wordt een manoeuvre uit te voeren, negeert bestuurder B de voorrang van rechts voortvloeiend uit rechtspraak.
In hoeverre volgen jullie mijn verhaal, en welk advies geven jullie mee?
Ik heb reeds contact opgenomen met mijn verzekeringsmaatschappij, deze zal de zaak naar de juridische dienst doorsturen.
Ik heb hier sterk het gevoel dat het EAF hier totaal niet in acht genomen wordt en men zelfs een loopje neemt met de rechtspraak.
Alvast bedankt.
Schets:
