Allen,
Zoals velen die dit forum bezoeken zit ik met een toch wel ernstig probleem.
Ik ben sinds 4 jaar uit mekaar met mijn ex, we hebben samen een dochtertje die nu 5,5 jaar jong is. Waren niet getrouwd, enkel samenwonend.
Hebben sinds die 4 jaar een co-ouderschap (week/week) die echter niet gehomologeerd is aangezien alles vlot verloopt. Aangezien zij afkomstig is uit Limburg en ik in de provincie Antwerpen woon hebben we destijds afgesproken dat ik haar financieel zou helpen als zij naar mijn buurt zou verhuizen. Hierdoor zou onze dochter in één omgeving kunnen opgroeien met haar ouders op slechts 3km van mekaar. Ik stort haar maandelijks 250€, draag alle kosten, heb het kindergeld aan haar gelaten én heb een autolening uitbetaald voor een bedrag van 10.000€ zodat ze in een veilige auto kan rijden (en dus vooral mijn dochter veiliger vervoerd kan worden).
Laute, zo noemt onze dochter, heeft haar leefwereld hier opgebouwd en ondervind relatief weinig last van de gevolgen van deze regeling.
Vandaag kreeg ik te horen, net op de dag dat mijn advocaat een verzoek tot homologatie van co-ouderschap naar haar heeft opgesteld, dat ze gaat verhuizen naar Limburg en Laute meeneemt. Meenemen in die zin, dat Laute de weekdagen bij haar zal verblijven en de weekends bij mij. Deze regeling is voor mij absoluut niet haalbaar gezien ik mijn dochter dan nog minder ga zien dan nu het geval is en ik haar vooral goed wil kunnen bijstaan van zodra het echte schoolwerk begint. Een omgekeerde regeling, waarbij ze alle werkdagen bij mij is is ook verre van ideaal omwille van verschillende redenen.
Ik breng mijn dochter in mijn week élke dag van en naar school en kan gerust zeggen dat ik een goede papa ben. Laute hangt ook harder aan mij dan aan haar moeder, al zeg ik dat niet graag want ik zag hier liever geen verschil in. Ik ben ook een pak rustiger en stabieler van karakter en levensstijl dan mijn ex, misschien dat Laute daarom bij mij meer rust vind. Ook al weet ik dat deze zaken niet echt relevant zijn voor een rechter, denk ik althans.
Mijn vraag aan jullie;
Wat kan/moet ik ondernemen en kan zij dit zomaar? Is iemand van ons beide bevoordeeld door het ontbreken van een homologatie van het co-ouderschap?
Ik besef dat ik een verhuis niet kan tegenhouden, ook al doet ze dit volgens mij om haar relatie te redden (haar partner wil niet naar hier verhuizen). Maar ik wil absoluut niet afstappen van de regeling zoals ze nu is. En wat ik vooral niet wil is dat Laute van school moet veranderen. Ze is heel fel gehecht aan haar omgeving.
Bedankt voor alle tips en hulp!!