Wat de overheid door middel van zijn ambtenaren zou schenden ( o.a. ! ) dat is het rechtsbeginsel Interpretatio optima (uitgebreid werd dit Ex antecendentibus et consequentibus fit optima interpretatio) : de interpretatie is diegene die de wil van de wetgever weerspiegelt - deze interpretatie kan zowel beperkend als ruim genomen worden.Voorwaarde voor forfaitaire aftrek van 0.15 €/km: (tekst in wetgeving)
Het type auto
Het gebruikte voertuig moet een personenwagen, een auto voor dubbel gebruik of een minibus zijn. Bestelwagens, lichte vrachtauto's, vrachtauto's, tractoren, aanhangwagens, opleggers, autobussen, autocars enz. vallen niet onder deze aftrekregeling.
Minimalistische interpretatie : lichte vrachtauto's , tractoren , opleggers en autobussen , daarvoor mag men de volledige toepassing van kosten inbrengen voor woon-werkverkeer van een particulier , volgens aantal km to totaal
Maximalistische interpretatie : deze voertuigen worden niet aanvaard als transport voor woon-werkverkeer van een particulier
Ik vrees dat de administratie van de belastingen de tweede interpretatie steeds zal toepassen. Ook de rechter.
Als de wetgever niet wil dat een belastingplichtige een interpretatie gebruikt dan kan toch eenvoudig de Wet aangepast worden (en wel degelijk de Wet, omzendbrieven, circulaires en commentaar zijn geen Wet en kunnen nooit weerhouden worden door een rechter!). We hebben hier in België toch nog zoiets als een Grondwet?
Discriminatie in de toepassing van rechten en vrijheden is verboden. (art. 11)
Inzake belastingen kunnen geen voorrechten worden ingevoerd. (art. 172) dit kan ook niet in de richting van de Staat
§ 1. Geen belasting ten behoeve van de Staat kan worden ingevoerd dan door een wet. (art. 170) taxatie die geen rekening houdt met de mogelijkheden voorzien in de Wet zou gelijk staan met het toepassen van een belasting die niet ingevoerd werd door een wet!
Voor zover de Wet zelf geen beperking voorziet, kan de belastingplichtige de minst belaste weg kiezen.