#27 , 15 dec 2012 20:37
Beetje ernstig blijven . Als TS reeds laten weten heeft dat huurder 2 X kelder heeft leeggepompt , en verder vermoedt dat het water via keldergat in de riool gepompt is ;
dan is speculeren of het opgedronken is , zo niet er een zwembad mee opgevuld pure fantasie en off topic.
De vraag was : of huurder de verhuurder aansprakelijk kan stellen voor het weggelopen water / het betalen van de waterfactuur.
Hoever staan we daarin ?
* Concreet hebben we tot hiertoe Art. 1384 B.W. waarbij één partij ( demoor ) de verantwoordelijkheid legt bij verhuurder
* en een andere partij ( roharro ) krek dezelfde tekst gebruikt om de verhuurder te ontlasten van die verantwoordelijkheid.
* Verder een melding van octopus over criteria die een verzekering zou gebruiken , maar blijkbaar nogal arbitrair zijn .
Laten we dan eens volgende proberen : Burgerlijk wetboek :
"Art. 1731. <W 29-12-1983, art. 5> § 1. Indien geen omstandige plaatsbeschrijving is opgemaakt, wordt vermoed dat de huurder het gehuurde goed ontvangen heeft in dezelfde staat als waarin het zich bevindt op het einde van de huurovereenkomst, behoudens tegenbewijs, dat door alle middelen kan worden geleverd.
§ 2. Indien tussen verhuurder en huurder een omstandige plaatsbeschrijving is opgemaakt, moet de huurder het goed teruggeven zoals hij het, volgens die beschrijving, ontvangen heeft, met uitzondering van hetgeen door ouderdom of overmacht is teniet gegaan of beschadigd.
Art. 1732. Hij is aansprakelijk voor de beschadigingen of de verliezen die gedurende zijn huurtijd ontstaan, tenzij hij bewijst dat die buiten zijn schuld hebben plaatsgehad.
Het lijkt mij evident te zijn dat een huurder geen schuld kan hebben aan een waterlek in een ondergrondse leiding , die gecorrodeerd was .
Blijkbaar bestaat er in de rechtspraak ook zoiets als " De Pluraliteit Van Oorzaken En De Equivalentieleer " ( uiteraard weer met dank aan E. de Neve )
Voorbeeld van rechtspraak :
"Pol. Gent (10e k.) 23 februari 2006, T.G.R. - T.W.V.R. 2006, afl. 3, 197; , De Verz. 2006, afl. 4, 448, noot.
De equivalentietheorie houdt in dat een fout tot aansprakelijkheid aanleiding kan geven indien deze fout een in concreto noodzakelijke voorwaarde uitmaakt voor het schadegebeuren. Maar, zodra dit inderdaad het geval is, is de fout steeds, onvermijdelijk, de oorzaak van het schadegebeuren, hoe onwaarschijnlijk, onrechtstreeks of uitzonderlijk de feitelijke gang van zaken die tot het schadegebeuren en tot de eruit voortvloeiende schadelijke gevolgen leidde, ook moge zijn.
Een voetganger die de rechts in de gevolgde richting liggende rand van de rijbaan volgt en bij geringe zichtbaarheid door een in zelfde richting rijdend voertuig, dat uitwijkt voor een tegenligger, wordt aangereden (inbreuk op artikel 42.2.2.2° Wegcode) is uitsluitend aansprakelijk voor het ongeval (equivalentieleer)."
In concreto kan er gesteld worden : het lek is een fout die aanleiding kan geven tot aansprakelijkheid , want het lek is de onvermijdelijke oorzaak van het hoge waterverbruik. ( indien geen andere oorzaken kunnen aangetoond worden , zoals bvb. het vullen van een gigantisch zwembad ) .
Wat een wet interessant maakt ,
is wat er in die wet , niet in staat .