Contract van bepaalde duur?

[alainsch]

Stel (reële situatie, maar ik kan niet te ver in detail gaan...),

- 2 partijen komen jaren geleden tot een overeenkomst voor het betalen van een bepaalde bedrag (maandelijks) door de partij A aan partij B;

- deze overenkomst heeft een vaste startdatum (datum ondertekening) en loopt af bij een gebeurtenis in de toekomst. Die gebeurtenis is er nu op vandaag nog niet geweest;

- jaren later laten diezelfde partijen in een minnelijke schikking noteren dat ze voor een welbepaalde periode (met vaste en onbetwistbare start- en einddatum) af te wijken van dat maandbedrag (het te verlagen).

- in die minnelijke schikking staat (min of meer) het volgende: "partij A betaald vanaf <startdatum> het bedrag <nieuw bedrag> per maand aan partij B ipv <oud bedrag> uit de vorige overeenkomst en dit tot <einddatum>, waarna een aanpassing gevraagd kan worden."

- zowel start- als einddatum van die minnelijke schikking zijn ondertussen in het verleden;

Nu is er discussie...

Partij A stelt dat
- de nieuwe regeling uit de minnelijke schikking definitief is en de voorgaande (originele overeenkomst) integraal vervangt

- er enkel een 'mogelijkheid' voorzien is om een aanpassing van het bedrag te vragen.

Partij B (ik ) stelt dat
- de minnelijke schikking eigenlijk een soort "contract van bepaalde duur" is om gedurende de termijn van die minnelijke schikking de afspraken van de originele overeenkomst op te schorten en te vervangen door nieuwe bepalingen;

- gelet op het feit dat de einddatum van die minnelijke schikking voorbij is, terug de bepalingen uit de originele overeenkomst van kracht zijn;

- de vermelding "waarna een aanpassing gevraagd kan worden" slaat op het feit dat partijen de mogelijkheid voorzien om opnieuw af te wijken van de originele bepalingen, mist akkoord van beide partijen natuurlijk.

Klopt mijn stelling en maak ik daar kans mee bij de rechter? Hoe argumenteer ik dit best?

Ik heb nu voorzien in de conclusies De overeenkomst van <startdatum> dient dan ook aanzien te worden als een contract van bepaalde duur tussen beide partijen, om voor de duur van dat contract de bepalingen van een eerdere overeenkomst op te schorten en te vervangen door de nieuwe bepalingen.

Enige argumentatie of verwijzing naar een wettekst die zegt dat door het opnemen van start- en einddatum in de overeenkomst dit ondubbelzinnig als een contract van bepaalde duur moet aanzien worden zou handig zijn, maar ik kan niet direct iets vinden...

[Xastheron]

De wijze van formulering speelt in het voordeel van Partij A. U stelt, volgens mij toch, vrij duidelijk dat na de "vervaldatum" van de tijdelijke regeling niet automatisch teruggegrepen wordt naar de oude regeling, maar dat ze open is voor herziening. Dit betekent dat u dus de herziening had moeten voorleggen, en bij discussie is bijgevolg de vrederechter bevoegd.

Als de reden voor de tijdelijke verlaging van het bedrag voor een goed argumenteerbare reden was (bvb onvermogen om het hogere bedrag te blijven betalen) die na verloop van tijd niet meer bestaat, kan je nog hopen jouw gelijk te krijgen voor het gerecht.

Wees niet verbaasd dat de rechter oordeelt om het bedrag aan te passen naar een nieuwe waarde tussen de twee bedragen waar nu sprake van is, als een soort "gulden middenweg".

[alainsch]

De wijze van formulering speelt in het voordeel van Partij A.

Ook als Partij A stelt dat de nieuwe regeling definitief is en dus geen rekening wil houden met de einddatum?

Dit betekent dat u dus de herziening had moeten voorleggen, en bij discussie is bijgevolg de vrederechter bevoegd.

wat ook gebeurde maar tegenpartij weigerde. Vrederechter gaf mij gelijk. Tegenpartij gaat nu in beroep omdat die van mening is dat de vrederechter in de fout ging door de aanpassing toe te laten. Voor alle duidelijkheid: ik vroeg idd een wijziging, niet het originele bedrag.

Als de reden voor de tijdelijke verlaging van het bedrag voor een goed argumenteerbare reden was (bvb onvermogen om het hogere bedrag te blijven betalen)

je bent er bonk op... Dat was idd de reden (faillisement van partij A) en die is er nu niet meer

Wees niet verbaasd dat de rechter oordeelt om het bedrag aan te passen naar een nieuwe waarde tussen de twee bedragen waar nu sprake van is, als een soort "gulden middenweg".

Wel, da's uiteindelijk de bedoeling... Partij A wil geen wijziging en ik wel. Alleen is het een interpretatieverschil of ik een wijziging wil van de nieuwe overeenkomst (en dus een hoger bedrag wil) of een wijziging van de oude overeenkomst wil "toestaan" en dus akkoord ben met een lager bedrag dan uit die originele overeenkomst.

Eindresultaat is hetzelfde, maar de druk op de tegenpartij ligt anders: als de rechter akkoord is met de stelling dat we door het vervallen van de wijziging terug op de originele overeenkomst zitten en tegenpartij blijft aanpassing weigeren...

Alain

[Xastheron]

Gezien de uitspraak en de motivering is de kans reëel dat de tegenpartij bot zal vangen bij verdere procedures en bijkomstig nog eens mooie gerechtskosten zal mogen betalen...