Hoi, is er echt niemand die me antwoord kan geven op volgende vraag:
Mijn ex-vriend en ik starten binnenkort co-ouderschap. Ik wil erg graag de dommicilie van ons dochtertje bij mij houden (om emotionele reden). Hij is akkoord, op voorwaarde dat ik hem compenseer voor de verliezen die hij daardoor lijdt.
Wat hij dus wil als onze dochter bij mij gedommicilieerd staat, is bv:
Wanneer hij een studietoelage (voor zich zelf, hij studeert terug)) aanvraagt, zal hij ze niet krijgen omdat zijn inkomen te hoog is. Mét kind ten laste (en dommicilie dus) wél. Dus vraagt hij mij dat geld te compenseren.
Hij heeft hoge dokterskosten. Met kind ten laste krijgt hij een wigw statuut, zonder niet. Te compenseren
Hij zou in de nabije toekomst een sociale lening willen aangaan om te kopen. De hypotheek zal duurder zijn zonder kind ten laste...
Ik studeer niet, heb geen hoge dokterskosten, wil niet kopen...
Ik heb dus niet veel extra voordelen door die domicilie.
Maar ik moet wel dat geld (zal neerkomen op ongeveer 600-800 euro/jaar, mogelijk meer gezien hypotheek) aan hem betalen.
Is dat gebruikelijk? Zal een rechter hem dat toekennen?
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
-
coucoudemalines
- Berichten: 77
Deze koehandel met de domicilie van het kind heeft als enig doel maximaal van de sociale voorzieningen van de Staat te kunnen profiteren, en strekt u beiden weinig tot eer...
Het extra voordeel dat uw ex-vriend hieruit meent te kunnen puren, is m.i. vrijwel niet quantificeerbaar, en ik zou u dus adviseren niet over te gaan tot "compensatie" van wat dan ook.
Als u beiden uw eigenbelangen "maximaal profijt" en "emotionele redenen" niet kunt opzij zetten en aan het belang van het kind denken, zal de rechter moeten beslissen. Dan staan alle mogelijkheden open.
Cheers
CCDM
Het extra voordeel dat uw ex-vriend hieruit meent te kunnen puren, is m.i. vrijwel niet quantificeerbaar, en ik zou u dus adviseren niet over te gaan tot "compensatie" van wat dan ook.
Als u beiden uw eigenbelangen "maximaal profijt" en "emotionele redenen" niet kunt opzij zetten en aan het belang van het kind denken, zal de rechter moeten beslissen. Dan staan alle mogelijkheden open.
Cheers
CCDM
Bedankt voor je antwoord.
Ik wil er wel even op wijzen dat ik géén financiële voordelen heb aan het al dan niet hebben van de domicilie.
En ik ben er zeker niet op uit om maximaal van de voorzieningen van de sociale staat te kunnen profiteren, want dat druist in tegen mijn principes van gezond verstand.
Het is echter ook niet in het belang van haar dat hij dat wel doet, en alleen om die reden de domicil. wil die al 6 jaar bij mij alleen staat. Ze wordt dan ook officieel gescheiden van haar halfbroer die hier blijft.
Maar goed, ieder zijn mening, en bedankt voor je hulp!
Ik wil er wel even op wijzen dat ik géén financiële voordelen heb aan het al dan niet hebben van de domicilie.
En ik ben er zeker niet op uit om maximaal van de voorzieningen van de sociale staat te kunnen profiteren, want dat druist in tegen mijn principes van gezond verstand.
Het is echter ook niet in het belang van haar dat hij dat wel doet, en alleen om die reden de domicil. wil die al 6 jaar bij mij alleen staat. Ze wordt dan ook officieel gescheiden van haar halfbroer die hier blijft.
Maar goed, ieder zijn mening, en bedankt voor je hulp!
-
coucoudemalines
- Berichten: 77
Laat ik het zo zeggen: ik zie geen redenen om de domicilie na 6 jaar bij hem te plaatsen, behalve dan dat hij er profijt uit haalt.
Uw emotionele reden om ze koste wat het kost bij u te behouden vind ik (mijn eigen mening) irrationeel, vermits het kind in werkelijkheid 50% van de tijd niet bij haar halfbroer zal verblijven. Haar domicilie zal hieraan niets veranderen.
U kunt de fiscale voordelen overigens ook in onderling overleg verdelen, zonder aan de domicilie iets te wijzigen:
http://fiscus.fgov.be/interfaoifnl/Vrag ... pp22-1.htm
Uw emotionele reden om ze koste wat het kost bij u te behouden vind ik (mijn eigen mening) irrationeel, vermits het kind in werkelijkheid 50% van de tijd niet bij haar halfbroer zal verblijven. Haar domicilie zal hieraan niets veranderen.
U kunt de fiscale voordelen overigens ook in onderling overleg verdelen, zonder aan de domicilie iets te wijzigen:
http://fiscus.fgov.be/interfaoifnl/Vrag ... pp22-1.htm
Je hebt eigenlijk volledig gelijk dat mijn emotionele reden irrationeel is.
Oplossing zou dus zijn de domic. wel bij hem te zetten, maar dat is financieel ook wel in haar nadeel, vermits haar kinderbijslag dan van tweede rang (dankzij halfbroer) naar eerste gaat (ong. de helft).
En dat is geld dat voor haar bedoeld is, de andere voordelen die hij er van heeft zijn uitsluitend voordelen voor hem.
Daar kan je natuurlijk op argumenteren dat zij er van profiteert als hij het financieel breder heeft.
Dus misschien toch beter mijn emoties opzijzetten?
Ik ga er zeker nog eens over nadenken.
Oplossing zou dus zijn de domic. wel bij hem te zetten, maar dat is financieel ook wel in haar nadeel, vermits haar kinderbijslag dan van tweede rang (dankzij halfbroer) naar eerste gaat (ong. de helft).
En dat is geld dat voor haar bedoeld is, de andere voordelen die hij er van heeft zijn uitsluitend voordelen voor hem.
Daar kan je natuurlijk op argumenteren dat zij er van profiteert als hij het financieel breder heeft.
Dus misschien toch beter mijn emoties opzijzetten?
Ik ga er zeker nog eens over nadenken.
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Mocht ik rechter zijn dan lijkt me toch het een ernstig argument dat de andere ouder zich wel bijschoold, bovendien reeds al dubbel zoveel verdient.Ik studeer niet, heb geen hoge dokterskosten, wil niet kopen...
Ik heb dus niet veel extra voordelen door die domicilie.
Als één ouder die moeite wil doen dan mag dat toch beloond worden en waarom niet inzake het toekennen van de hoofdverblijfplaats.
Ik hoop dat we hier op het JF inmiddels overteugd zijn dat volgende regering werk moeten maken van het wegwerken van bronnen van frustratie als deze. Het wil ik niet zeggen dat niet eenvoudig is, maar de enigste juiste oplossing aan deze materie is dat een gescheiden kind automatisch twee hoofdverblijfplaatsen toegewezen krijgt met twee gezinshoofden. De minder inkomsten voor de Staat zal zeker een terugverdieneffect hebben daar er minder gescheiden ouders mede daardoor in conflict geraken.
RR
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
oeps mijn excuses.
Waarschijnlijk is iets blijven hangen van een andere draad.
RR
Waarschijnlijk is iets blijven hangen van een andere draad.
RR
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Dit lijkt me in ieder geval bewonderingswaardig te noemen.Mijn ex-vriend en ik starten binnenkort co-ouderschap
Een pluim voor je.
Uiteraard zal deze regeling wel nadelen kennen maar het is allesinds een goede basis om vanuit die regeling beide ouders maximaal betrokken te krijgen/houden bij de opvoeding van de kinderen.
Hou ons hier op de hoogte van de ervaringen zou ik zeggen.
RR
Toch is het zo. Per kind dat bij jou gedomicilieerd staat op 1 januari krijg je 100KWh gratis, voor water is dit 15 kubieke meter, ofte 15000 liter gratis per gedomicilieerde.Maar waterfactuur, electriciteit?? Nooit van gehoord dat dat goedkoper wordt als je meer kinderen ten laste hebt?
Ik wil ook niet meer olie op het vuur gooien dan nodig is, maar ook je te betalen onroerende voorheffing heeft baat bij des te meer gedomicilieerde kinderen.Toch is het zo. Per kind dat bij jou gedomicilieerd staat op 1 januari krijg je 100KWh gratis, voor water is dit 15 kubieke meter, ofte 15000 liter gratis per gedomicilieerde.Maar waterfactuur, electriciteit?? Nooit van gehoord dat dat goedkoper wordt als je meer kinderen ten laste hebt?
Waarom vermeld ik het dan toch, als ik geen olie op het vuur wil gooien? Omdat al te vaak mensen in goed vertrouwen dingen overeenkomen om dan achteraf te merken dat ze eigenlijk 'zichzelf int zak hebben gezet'. Dat merken zal de relatie ook niet bepaald bevorderen. Jezelf heel goed informeren en dan op basis van de juiste info beslissingen nemen, lijkt me erg belangrijk.
Ja, als dat allemaal klopt moet ik natuurlijk mijn visie herzien dat ik geen financiele voordelen heb bij het bij mij domicilieren.
Maar dat is niet mijn motivatie. Ik erger me gewoon aan het feit dat de "verdeling" niet kan gebeuren op basis van het beste voor mijn dochtertje, maar puur vanuit financiele beweegredenen.
Eigenlijk kan je stellen dat ik uit protest hiertegen de dom. bij mij wil houden. Ze is geen melkkoe die je inkomen aandikt he.
Deze regeling loopt nog maar een week, en er zijn al de nodige discussies.
Bijv: We wonen in dezelfde straat. Ik haal mijn zoontje na schooltijd op , en moet mijn dochterje daar laten in de opvang. Haar broer moet mee en zij moet daarblijven. Vader vindt dat ze niet genoeg structuur heeft als ze een uur en half bij mij zou blijven tot hij thuis is. In mijn ogen is het erger dat ze mij en haar broer ziet vertrekken en niet mee mag.
Wie heeft nu gelijk? Zijn therapeut geeft hem gelijk, structuur is het belangrijkst. Mijn moederinstict (en de vragen van mijn dochtertje) zeggen anders.
Maar ik wil ook geen ruzie maken, (op zich kan ik dat ook niet, het is zijn week) dat is ook niet in haar voordeel.
En zo zijn er nog dingen. Maar het staat nog in zijn kinderschoenen (overeenkomst staat nog niet volledig op papier), met de tijd zullen de plooien wel glad strijken denk ik.
Ik hou je zeker op de hoogte!
Maar dat is niet mijn motivatie. Ik erger me gewoon aan het feit dat de "verdeling" niet kan gebeuren op basis van het beste voor mijn dochtertje, maar puur vanuit financiele beweegredenen.
Eigenlijk kan je stellen dat ik uit protest hiertegen de dom. bij mij wil houden. Ze is geen melkkoe die je inkomen aandikt he.
Dat vind ik ook, daarom ben ik ook onmiddellijk akkoord gegaan met co-gezag en bilocatie. Maar makkelijk is het inderdaad niet.Uiteraard zal deze regeling wel nadelen kennen maar het is allesinds een goede basis om vanuit die regeling beide ouders maximaal betrokken te krijgen/houden bij de opvoeding van de kinderen.
Hou ons hier op de hoogte van de ervaringen zou ik zeggen.
Deze regeling loopt nog maar een week, en er zijn al de nodige discussies.
Bijv: We wonen in dezelfde straat. Ik haal mijn zoontje na schooltijd op , en moet mijn dochterje daar laten in de opvang. Haar broer moet mee en zij moet daarblijven. Vader vindt dat ze niet genoeg structuur heeft als ze een uur en half bij mij zou blijven tot hij thuis is. In mijn ogen is het erger dat ze mij en haar broer ziet vertrekken en niet mee mag.
Wie heeft nu gelijk? Zijn therapeut geeft hem gelijk, structuur is het belangrijkst. Mijn moederinstict (en de vragen van mijn dochtertje) zeggen anders.
Maar ik wil ook geen ruzie maken, (op zich kan ik dat ook niet, het is zijn week) dat is ook niet in haar voordeel.
En zo zijn er nog dingen. Maar het staat nog in zijn kinderschoenen (overeenkomst staat nog niet volledig op papier), met de tijd zullen de plooien wel glad strijken denk ik.
Ik hou je zeker op de hoogte!