eisen schoonmoeder

[meesje]

Sedert enige tijd verblijft mijn schoonmoeder in een rusthuis.
Er is slechts één kind, mijn echtgenoot. Ze eist dat ik als schoondochter haar persoonlijke was doe, niettegenstaande die service deel uitmaakt van het dienstenpakket van het rusthuis (tegen betaling weliswaar). Om een aantal persoonlijke redenen wens ik dat niet te doen.
Schoonmoeder is uit eigen wil naar rusthuis getrokken, ze heeft geen financiële problemen, ze is prima bij haar verstand.
Ze beweert dat ik wettelijk verplicht ben haar was te doen. Ze geeft de was niet mee met de wasservice van het rusthuis.
Nu krijgt mijn echtgenoot klachten van het rusthuis omdat er geen propere kleding meer is.
Wat zijn hier de respectievelijke plichten? Hoe best handelen?

[eylis]

Als je schoonmoeder geen financiele problemen heeft en deze wasservice van het tehuis kan betalen, zijn de kinderen niet verplicht de was te doen voor hun (schoon)ouders. Als schoondochter ben je zelfs helemaal niets verplicht. Indien ze financiele problemen zou hebben, zou haar zoon financiele bijstand moeten verlenen en dus bijvoorbeeld de betaling van de wasservice op zich nemen. Niet jij.
Laat je man dit regelen met zijn moeder. Trek je (terefcht) terug uit deze discussie, want het is jouw zorg niet en het kan de relatie enkel bemoeilijken.l
Zeg je echtgenoot dat hij dit regelt met zijn moeder en haar duidelijk maakt dat ze dit met hem moet bespreken en niet met jou. Jij hebt als schoondochter geen verplichtingen van die aard tov haar. Hij wel als zoon. Laat hem haar uitleggen dat dit de juiste wettelijke gang van zaken is.

[meesje]

Dank voor dit duidelijke antwoord.

Probleem is dat -hoeveel moeite hij zich ook getroost- hij geen enkele vat heeft op zijn moeder. Als hij haar iets zegt dat haar niet aanstaat dan antwoordt ze niet meer, staart nog enkel in stilte voor zich uit en gaat zelfs uren (als protest?) in haar bed liggen.
Toen mijn echtgenoot met pensioen ging (wij zijn intussen ook niet meer zo jong!) eiste ze min of meer dat hij continu voor haar ter beschikking zou staan met als uitleg dat hij nu eindelijk voor haar kan terugdoen wat zij voor hem heeft gedaan tijdens zijn kinderjaren. Als ze spreekt gaat het altijd over "plichten" en voorbeelden van hoe anderen toch zo goed voor hun ouder zorgen (gewoonlijk voorbeelden van mensen met veel kinderen waaronder enkele alleenstaande dochters; toestanden dus die mijn echtgenoot als enig kind nooit zou kunnen waarmaken).
Nochtans mankeert ze niets. Geen enkele ziekte , geen enkel gebrek, mentaal uitzondelijk goed voor haar (intussen) 88 jaar.
Heeft zich ook al eens in ziekenhuis laten opnemen onder voorwendsel van "zich niet goed voelen". Achteraf zei huisarts tegen mijn echtgenoot dat ze simuleert, malcontent is, egocentrisch, wil opvallen....en zich prerogatieven toeeigent enkel gebaseerd op haar ouderdom.

Ikzelf lijdt aan een chronische ziekte en mijn dokter raadt me dringend aan om tijdens de winter een drietal maanden te overwinteren in een zacht klimaat.
Onmogelijk om dit aan verstand van schoonmoeder te brengen. Spreekt dan van oudermoord, enz. omdat mijn echtgenoot haar enige familielid is (broers en zusters van haar zijn allen overleden, geen enkele andere familie). Nu dat ze toch in een rusthuis is hoopten we eventueel gespreid toch telkens voor een maand of zo afwezig te kunnen zijn. Maar neen dus, bij een eerst poging moest mijn echtgenoot reeds na anderhalve week ijlings terugkeren (schoonmoeder simuleerde aan de telefoon een totale geestelijke verwarring).

Nu vroeg ik me af of er juridische (of andere) mogelijkheden zijn om deze voor ons uitzichtloze situatie te remediëren.

[Franciscus]

Zou een gesprek met een dokter /psycholoog kunnen helpen?
Ook voor uzelf ... kan nuttig zijn om strategieën te leren om tegen uw schoonmoeder in te gaan.
Beschikt het rusthuis niet over een therapeut.

[meesje]

Zou een gesprek met een dokter /psycholoog kunnen helpen?
Ook voor uzelf ... kan nuttig zijn om strategieën te leren om tegen uw schoonmoeder in te gaan.
Beschikt het rusthuis niet over een therapeut.

Haar huisarts heeft vier maanden geleden een psycholoog ingeschakeld. Ook het ziekenhuis waar ze enige tijd verbleef deed dat. Mijn echtgenoot werd er uiteindelijk telkens bijgeroepen en kreeg te horen dat ze haar niet meer wilden behandelen aangezien ze toch op niets wil antwoorden. Dat spoor zal dus niets uithalen..

Mijn echtgenoot en ikzelf hebben wel pillen voorgeschreven gekregen tegen depressie en stress....

[Franciscus]

Dan uw strategieën uitwerken met een psycholoog hoe je zo iemand moet moet counteren.

[roharro]

Een tijd geleden was er een artikel in de pers waarin een parochiepriester dergelijke terreur door ouderen naar voren bracht.
Blijkbaar komt het geregeld voor dat personen van hoge leeftijd zich onmenselijk gedragen tegenover hun kind(eren).
Zijn meestal mensen die altijd al moeilijk deden en met de ouderdom vallen de remmen volledig weg.

[Turaki]

Tja, in sommige situaties moet je soms (tijdelijk) alle banden doorsnijden. Misschien een stap om te overwegen (naar mijn mening zelfs al lang geleden genomen moeten worden), waaruit ze dan hopelijk leert dat de aandacht van uw man niet vanzelfsprekend is.

[eylis]

Aanvullend bij de andere adviezen, om momenteel de situatie te déblokkeren het volgende: misschien is het ook mogelijk een "neutrale" derde persoon te vragen dit item "de was en de plas" bij de schoonmoeder aan te kaarten. Iemand "met gezag": iemand van de directie bijvoorbeeld. Die haar zeer formeel uitlegt wat de wettelijke plichten én rechten zijn van kinderen tov hun ouders én omgekeerd. Dat deze persoon haar uitlegt dat ze best gebruik kan maken van de wasservice van de instelling, gezien het feit dat ze financieel solvabel én bij haar volle verstand is én haar schoondochter gezondheidsproblemen heeft. De directie kan haar er ook wijzen dat ze zelf gekozen om in de instelling te resideren en dat ze zelf verantwoordelijk is om de gangbare regels mbt hygiene te respecteren en dat dit een reden kan zijn om het contract te beeindigen.
In dergelijke situaties (met karakteriele ouders die de naaste familie mentaal onder druk zetten) willen de "daders" nogal eens flink schrikken en inbinden als een derde persoon "met gezag" hun de les leest.
De directie zal hier vermoedelijk wel aan willen meewerken: gezien het hun ook overlast bezorgt dat er geen propere kleren meer beschikbaar zijn.
Ik zou aan de zoon ook aanraden dat hij haar rustig duidelijk maakt dat hij graag op bezoek komt en aan haar wensen tegemoet komt als deze bezoeken ook rustig, voorkomend en aangenaam verlopen. Hij kan zeggen dat als dit telkens moet uitmonden in insinuaties, onaangename opmerkingen en tirades er ook geen reden is om op bezoek te komen. Hij kan vragen of ze akkoord is dat ze tijdens een bezoek ontspannen en rustig blijft én eventuele vragen, grieven, opmerkingen heel formeel in een lijstje meegeeft, zodat hij en zijn echtgenote na het bezoek kunnen bekijken hoe ze aan deze vragen tegemoet kunnen komen.
Hij sluit af met te vertellen dat als blijkt dat deze bezoeken zo negatief blijven, ze enkel nog 1 maal per maand een kort bezoek afleggen en voor de rest alles met de directie regelen.
Ik vermoed dat ze zich een hoedje zal schrikken en eerst koppig in haar bed zal blijven liggen. Maar dat houdt ze géén week vol.
Het is belangrijk dat ze inziet dat jullie NIET meer gemanipuleerd kunnen worden.Dat dit een relatie is met twee evenwichtige partijen.
Enne: vertrek voor een deugddoende verblijf naar het buitenland.en spreek met iemand af dar als er problemen zouden zijn deze persoon dat voor jullie opneemt.Courage

[wanton]

Als je schoonmoeder geen financiele problemen heeft en deze wasservice van het tehuis kan betalen, zijn de kinderen niet verplicht de was te doen voor hun (schoon)ouders. Als schoondochter ben je zelfs helemaal niets verplicht. Indien ze financiele problemen zou hebben, zou haar zoon financiele bijstand moeten verlenen en dus bijvoorbeeld de betaling van de wasservice op zich nemen. Niet jij.

Mag ik er even aan herinneren dat een schoonkind wel aangesproken kan worden om een bijdrage te betalen in het kader van de onderhoudsplicht. Als deze vrouw weduwe zou zijn , wordt bij behoeftigheid van de moeder , toch nagegaan of zij op basis van de barema's in aanmerking komt om een soms als bijdrage te betalen voor de schoonmoeder.

[eylis]

ja wanton, maar daar gaat het in deze post écht helemaal niet over.

[mava105]

en Wanton, schoonmoeder heeft blijkbaar voldoende financiele middelen, zodat er geen bijdrage nodig is.

[WP002]

en Wanton, schoonmoeder heeft blijkbaar voldoende financiële middelen, zodat er geen bijdrage nodig is.

Wellicht kunnen ook schoonkinderen verplicht worden om bij te springen bij behoeftige schoonouders. Maar ik kan met de beste wil van de wereld geen enkele wet bedenken die de OP verplicht om persoonlijk de was en de plas van schoonmama te doen. Ik zie hier maar twee oplossingen die verandering in de situatie kunnen brengen: (1) kop tegen kei, kinderen blijven weg bij de ouder, ouder gaat een potje zitten mokken, de winnaar is diegene die het langst volhoudt, of (2) een open gesprek tussen ouder, twee kinderen én een neutraal persoon (directielid lijkt me een goede keus) om voor eens en altijd vast te leggen wat de "spelregels" zijn. Alleen nietsdoen is geen optie want als de OP inderdaad intussen al aan de kalmeerpillen zit, zoals ze in één van bovenstaande posts suggereert, gaat deze vicieuze cirkel alleen nog maar escaleren.

[meesje]

De zaken escaleren verder. Het rusthuis heeft meegedeeld dat schoonmoeder binnen anderhalve maand het rusthuis zal moeten verlaten (het was een tijdelijke opname in afwachting van een definitieve). De reden is dat ze geen enkele ziekte, gebrek of beperking heeft en nog probleemloos zelfstandig kan wonen. Dat betekent dat ze terug moet naar haar appartement. Zijzelf beweert dat ze niets meer kan en weldra zal sterven....
Voor ze naar rusthuis ging had ze zich laten opnemen in ziekenhuis maar daar werd ze ontslagen omdat ze niets mankeert. Mijn echtgenoot werd door het ziekenhuis verzocht in het vervolg te voorkomen dat zijn moeder zich nodeloos laat opnemen (ze had ziektebeelden gesimuleerd).
Bijgevolg zet ze mij en mijn echtgenoot voor een voldongen feit want ze weigert nog terug te keren naar haar appartement. Tenzij we daar alle werkjes (letterlijk alles) voor haar zouden doen. Zo EIST(!!) ze dat mijn echtgenoot bij haar komt wonen en zich omschoolt tot huisman.....en dat tot haar overlijden (binnen 10, 15 jaar?) waarna hij dan ons huwelijk MAG verderzetten (als we zelf nog leven, wij zijn zelf op pensioenleeftijd).
Intussen hebben bijna al haar vriendinnen haar de rug toegekeerd wegens haar excessieve (en onnodige) eisen tegenover mijn echtgenoot en tegenover mij.
In het verleden toen mijn schoonvader nog leefde gedroeg ze zich ook onhebbelijk door bijv. wekenlang in bed te gaan liggen indien iets haar niet meer zinde...
Waar we nu voor bevreesd zijn is dat schoonmoeder weer dergelijke "stakingen" gaat uitvoeren. Wat als we niet op haar eisen ingaan en haar "acties" falikant dreigen af te lopen? Want het is duidelijk dat ze een spelletje gaat spelen waarbij ze laat uitschijnen dat we geen bijstand verlenen aan een "persoon in nood".
De diagnose die door 2 psychologen is gesteld: "zuivere aandachttrekkerij en in de belangstelling willen staan" en "malcontente, dominante persoon".

De raad die ik krijg komt er op neer om haar totaal te negeren, maar loop ik (of mijn echtgenoot) dan juridisch geen verantwoordelijkheidsrisico (wegens niet verlenen van hulp en bijstand bv.) als er iets misloopt?

[Turaki]

Als er iets misloopt, zal dit het gevolg zijn van haar eigen acties, niet van het uitblijven van acties van jullie kant. In het ergste geval hebben jullie de diagnoses van 2 psychologen, die jullie gelijk blijven (zorg dat u deze op papier heeft). Misschien kent u wel het volgende (Engelse) verhaal: "The boy who cried wolf".

Uw enige verplichting is financieel, indien dit nodig is (en dit is niet). U hoeft niet elk telefoontje op te nemen, ze kan evengoed in geval van nood een ziekenwagen bellen. U bent niet verplicht om regelmatig te gaan kijken, er zijn diensten die dit doen als dit nodig is (bv wit-geel kruis). U moet niet haar huis onderhouden, klusjesmannen en kuisvrouwen kunnen dit ook. Eten kan geleverd worden (bv OCMW).

U bent op pensioen? Begin van het leven te genieten, desnoods ergens anders. Verhuis naar Benidorm, en kom enkele keren per jaar op bezoek.
Maar ga niet in op haar emotionele chantage. Belt ze dag en nacht, laat uw nr veranderen. Maakt ze elk bezoek van jullie een nachtmerrie, kom enkel nog op de feestdagen. Neemt iemand contact op over de problemen met je schoonmoeder (vb van ziekenhuis), meldt hen dat u daar niet over beslist (desnoods officieel, met AS), en dat u het niet op prijs stelt dat men u daar mee lastigvalt.
Belangrijkste is dat u nu de touwtjes in handen neemt, en enig contact op uw voorwaarden gebeurt, niet de hare. Begint ze weer, ga weg of hang op. Belt ze daarna onophoudelijk terug, leg de hoorn van de haak.
Laat u niet doen.