Ik denk dat ik met deze voorstellen toch wel duidelijk blijk geef van zeer flexibel te zijn en dat de tegenpartij net het tegendeel bewijst door hierop zelfs niet te reageren...
mijn voorspelling = rechtbank
uit nieuwsgierigheid: Hoe zou U reageren mocht hij Uw voorstel naar U sturen alleen hij eist nu geld, de hoofdverblijfplaats ?
Het wordt dringend tijd dat jullie beiden wat meer gaan denken aan het jonge kind en bedoel daarmee dat je moet ophouden met ruzies als
Hij moet maar met de bus komen want ik vertik het om de kleine te brengen.
Nu pin U niet vast om mij hier aan het kruis te nagelen door trachten aan te tonen dat U gelijk hebt in het auto-bus verhaal.
Wat in het belang is van jullie kleine spruit is dat het een veilige hechtingsband met TWEE ouderS kan opbouwen.
Wat op dit moment gebeurt is juist het tegenovergestelde. Jarenlange ervaringen leert mij dat dit soort conflicten een kweekvijver voor langdurig ongenoegen en ongeluk is.
Mijn advies: Je stuurt een sms met de vraag of hij volgende week kan instaan voor het kind.
RR
Ik heb tot nu toe alles gedaan om de zaken te regelen "in het belang van ons kind", zodat hij, zoals U zei, een veilige hechtingsband met ons beiden zou kunnen opbouwen.
Wat heb ik gedaan: daar de papa uit zichzelf niks voorstelde wat betreft wanneer het voor hem paste om onze zoon te zien, heb ik zelf een voorstel opgemaakt in zijn plaats, hem dit laten lezen en gevraagd of hij zich daarin kon vinden.
Het voorstel was dat hij onze zoon 2 namiddagen in de week, nl op woensdag en op zondag, kon ophalen om 13u, ik ging hem terug afhalen om 19u.
Dat vond hij goed en dat voorstel hebben we beiden voor akkoord ondertekend en aan de advocaat bezorgd, die het verzoekschrift ook zo ging opmaken.
Ontwerp van het verzoekschrift dit weekend ontvangen, papa gevraagd of hij wilde komen, zo zag hij nog eens onze zoon, zo kon hij het ontwerp van het verzoekschrift ook nog eens nalezen, en ik had terwijl gezorgd voor het avondmaal zodat hij gegeten had voordat hij "in het zwart" ging gaan werken.
Ontwerp verzoekschrift ook getekend voor akkoord, dit allemaal zonder enige discussie want we waren beiden akkoord.
Tot daar alles goed.
Dan begint het. Aangezien de papa akkoord was voor die 2 namiddagen, was ik bereid om dit vanaf nu dan ook al zo uit te voeren en niet te wachten tot het vonnis er was. Ook weer zodat het contact tussen de papa en zijn zoon tussen nu en het effectieve vonnis niet stil zou vallen.
Zodus spreken we af dat onze zoon vorige zondagnamiddag ging gaan naar papa (ik had de zaterdag alleen een bedje uit elkaar gehaald en klaargezet om mee te nemen, wipper, deken, laken, slaapzak, pampers tot aan het fruit toe voor zijn fruitpap...) Papa hoefde het enkel in te laden en thuis op te stellen voor 's anderendaags.
Het is zondag, volgens de overeenkomst is het papa die komt halen, maar aangezien die nog met een L rijdt, ben ik de kleinen gaan brengen (ipv te zeggen dat hij maar het openbaar vervoer moest gebruiken...) Ook daar denk ik dat ik doe wat ik kan om het hem niet te moeilijk te maken... (ik weet echter dat ik, door dit te doen, hem elke moeite bespaar en dat hij daar misbruik van zal maken, maar goed, ik deed het in hoofdzaak voor mijn zoontje)
Daar toegekomen: papa lag nog in zijn bed... kwam verdwaasd naar beneden en was boos want "het was laat geworden, het bed had hij niet opgezet, etc".
Ik ben met een klein hartje naar huis vertrokken. Twee uur laten 5 oproepen op een half uur tijd. Grote paniek, de fruitpap lukte niet want (rara) zijn mixer had het begeven (ondertussen hoorde ik mijn kind schruwelen in de achtergrond), pletten met een vork ging ook niet, "wat moet ik doen, ik sla tilt, ik zal hem een fles melk geven! Waar zit die fles, hoeveel moet daarin? " en klak, gsm dicht...
Ben mijn zoon gaan halen, dat kind zag er afgeleefd uit, oogjes dik van te huilen, doodmoe want had niet geslapen (logisch, zijn bed stond er niet...)
Volgende afspraak was vandaag. Uit voorzorgen stuur ik een bericht vanmorgen met de vraag of hij deze keer vers fruit in huis had gehaald én een mixer die werkte. Krijg ik als antwoord:" NEE! En vermits mij geen rust gegund wordt zal ik maar opstaan en een mixer gaan kopen zeker!" Het was toen negen uur...
Na zo'n antwoord was het duidelijk dat onze zoon verre van welkom was, heb dan laten weten dat hij maar verder moest rusten en dat ik onze zoon naar de opvang ging doen. Zonder er ruzie over te maken.
Om 14 u krijg ik opeens weer bericht:"Ik ben aan het wachten! Wanneer kom je met X? Zal anders van die Olvarit potjes halen dak dat ook in huis heb"
Ik heb daar niet meer op gereageerd...
Ik weet niet of U begrijpt waar ik hiermee naartoe wil, wat ik hiermee wil aantonen...
Ik denk dat ik niet meer kan doen als wat ik nu geprobeerd heb qua toegevingen in het belang van onze zoon en de "hechtingsband"...
Als ik echter zie op welke manier de papa berichten stuurt, om daarna te vragen waar we blijven, terwijl hij heel goed wist dat onze zoon naar de opvang was, aangezien de papa verweet dat we hem zelfs zijn rust niet gunden, dan stel ik de vraag of het nu duidelijk genoeg is op welke manier de papa te werk gaat en ook of het duidelijk genoeg is dat ik van mijn kant zoveel mogelijk alles zelf doe ipv mijn been stijf te houden en te zeggen: jij komt halen, punt. Het is me gelijk hoe, en kom je niet, dan..."
Ik zie dat het gedrag van mijn zoontje al veranderd is, hij huilt veel meer dan anders, is vanavond al schreeuwend wakker geworden en was ontroostbaar, ook de onthaalmoeder zei dat hij zich vreemd gedragen had vandaag, veel huilen, angstig zijn,...
RR, wat is uw mening of raad nu na het lezen van bovenstaande?