Vriendin zwanger "stiekem" zwanger geraakt

[Mariette]

Oude Belg:
We zijn een tijd terug naar een fertiloog gegaan, die heeft haar een aantal pillen voorgeschreven die ze dient te nemen vlak nadat ze haar regels gehad heeft. Als die uitgenomen zijn moeten we normaal gedurende een week dagelijks omgang hebben.
Zoals in elke relatie heeft de "omgangsfrequentie" ook bij ons ups en downs, maar dagelijks omgang hebben gedurende 1 of 2 weken is niet zo ongewoon bij ons op dit moment. Ik trof 1 van die voorschriften een paar dagen terug in haar tas aan. Gezien ze nogal gesteld is op haar privacy heb ik haar daarover nog niet durven aanspreken. Ik heb voor het overige geen controle over de situatie, als ze - bijvoorbeeld - besluit om die pillen in te pakken, en me dan gedurende een week elke dag mijn pleziertjes gunnen...

Sterilisatie lijkt een goed idee, maar is niet altijd omkeerbaar dacht ik... Ik zou bovendien ook niet weten dat geregeld te krijgen.

Mariette:
Ik ben het niet volledig eens met je redenering, maar ik volg ze wel... Bij mijn echtgenote is het vooral omgevingsgebonden. Op korte tijd zijn zowel haar broer als mijn zus ouders geworden, en een kleine 2 maand terug vertelde haar beste vriend binnen afzienbare tijd vader te worden...

De kinderwens is er altijd al geweest, maar we hadden stilzwijgend afgesproken nog te wachten tot de financiële problemen voorbij waren. Die afspraak lijkt nu verleden tijd.

een beetje warrig:

uw vriendin is uw vrouw, de plotselinge kinderwens is er al jaren, en je gaat sàmen naar de "fertiloog" (nooit van gehoord, in mijn tijd moest je daarvoor bij de gynaecoloog zijn).

Uw vraag was wat de consequenties waren - voor u als vader neem ik aan - als jouw VROUW zwanger werd "zonder uw toestemming", terwijl je samen naar de fertiloog gaat, en je gedurende de vruchtbare periode dagelijks samen in de luster hangt ?
Heb ik dat nu correct begrepen?

[roharro]

Ik vind heel deze discussie genant. Kinderen of niet, dat heeft niets met wetgeving te maken. Het is, ingeval van huwelijk, een gegeven dat NOOIT tot de huwelijkse voorwaarden kan behoren (huwelijkskontrakt).
Bijgevolg is het enkel een zaak van onderlinge verstandhouding tussen de huwelijkspartners. Geen juridich gegeven.
Net zo min als de wetgever heeft bepaald of een gehuwde man nu wel of niet alleen op café kan gaan, wanneer hij een niewe auto mag kopen, enz. enz.

[Braafmens]

Mariette:
Een fertiloog is een gynaecoloog, maar 1 die zich specialiseert in vruchtbaarheidsproblemen.

En neen, je hebt het niet correct begrepen. :p
We zijn een hele tijd terug naar de fertiloog gegaan, die heeft ze toen een aantal medicamenten aangeraden die ze als ze zo ver is bij de huisdokter kon gaan halen.

We spreken al een hele tijd van kinderen te krijgen, alleen is het laatste 1.5 jaar die wens wat op de achtergrond geraakt. Met al die financiële problemen waren er al genoeg spanningen.
Sinds kort heeft mijn vrouw het in haar hoofd gekregen snel zwanger te willen geraken. Ik zie dat op dit moment totaal niet zitten, ik vrees al een tijdje voor ons huwelijk zelfs.

roharro:
Vandaar ook mijn oorspronkelijke vraag. Ik hou een mogelijke scheiding altijd in het achterhoofd, in dit opzicht vroeg ik me af of er bij alimentatiekwesties al dan niet werd rekening gehouden met dergelijke kwesties.

Een scheiding is tenslotte nooit snel geregeld, dus de een eventueel kind zal altijd ten mijne laste komen.

[eylis]

en in de kantlijn: een "fertiloog" die pillen voorschrijft waarna je dagelijks omgang moet hebben, is overigens een vreemde therapie...
dat wordt door elke dokter gewoon afgeraden omdat bij zo een hoge frekwentie de zaadcellen snel afnemen in kwantiteit en kwaliteit.
Een androloog zal je vertellen dat je beter om de 2 dagen, zelfs om de 3 dagen, betrekkingen hebt. Vermits zaadcellen sowieso al zéker 2 dagen overleven in een "vruchtbare" omgeving.

[Mariette]

Vandaar ook mijn oorspronkelijke vraag. Ik hou een mogelijke scheiding altijd in het achterhoofd, in dit opzicht vroeg ik me af of er bij alimentatiekwesties al dan niet werd rekening gehouden met dergelijke kwesties.

Een scheiding is tenslotte nooit snel geregeld, dus de een eventueel kind zal altijd ten mijne laste komen.

ha, u bedoelt: als ik nu "per ongeluk" mijn vrouw bezwanger, bestaat er dan een mogelijkheid dat ik bij een nakende scheiding er van onderuit kan muizen zonder verantwoordelijk te zijn voor eventuele nakomelingen van me?

Ik denk het niet vrees ik. Volgens mij past hier enkel volledige onthouding. Dan ben je tenminste zeker.

[Braafmens]

ha, u bedoelt: als ik nu "per ongeluk" mijn vrouw bezwanger, bestaat er dan een mogelijkheid dat ik bij een nakende scheiding er van onderuit kan muizen zonder verantwoordelijk te zijn voor eventuele nakomelingen van me?

Ik denk het niet vrees ik. Volgens mij past hier enkel volledige onthouding. Dan ben je tenminste zeker.

Zo bedoel ik het nu ook weer niet

Ik vroeg mij voornamelijk af of de rechter met dergelijke omstandigheden rekening houdt.

Verantwoordelijkheid dragen voor mijn nakomelingen mag dan een "normaal" gegeven zijn, maar als mijn echtgenote bijvoorbeeld buiten mijn medeweten stopt met de pil te pakken, en daardoor zwanger geraakt...

De situatie is niet volledig hetzelfde uiteraard, het gaat hem enkel over het principe.

[roharro]

Een rechter houdt enkel rekening met het belang van het kind. Het "principe" is dat men zich verantwoord gedraagt tov zijn kind en niet zelfzuchtig en dat eender hoe het is verwekt. Het is voldoende dat het kind bestaat om er verantwoordelijk voor te zijn.

[Oude Belg]

maar als mijn echtgenote bijvoorbeeld buiten mijn medeweten stopt met de pil te pakken, en daardoor zwanger geraakt...

De rechter zal denken : "It takes two to tango...."

Het kind blijft steeds de verantwoordelijkheid van beide ouders. Van je vrouw kan je scheiden, van je kind nooit.

[Braafmens]

Het is nogal moeilijk om mijn bedoeling kenbaar te maken blijkbaar.

Het is niet mijn bedoeling om te ontsnappen aan mijn verantwoordelijkheid, ik vraag me gewoon af of de rechter bij het maken van beslissingen ivm. hoederecht, alimentatie e.d. rekening houdt met de omstandigheden.

In mijn geval zou ik dan bijvoorbeeld een lagere alimentatie en meer bezoekrecht verwachten vanwege de omstandigheden... Nu droom ik wel een beetje luidop, maar het illustreert mijn bedoeling...

[duma]

Zoals al gezegd: Neen.

[eylis]

en hoederecht BESTAAT NIET meer......
en het is ook geen bezoekrecht, maar omgangsrecht.
en alimentatie is niet gekoppeld aan omgangsfrekwentie .
enkel misschien aan verblijf: omdat bij 50/50 verblijf en ongeveer gelijke lonen er geen alimentatie betaald wordt.

[JohnD]

Een rechter houdt enkel rekening met het belang van het kind. Het "principe" is dat men zich verantwoord gedraagt tov zijn kind en niet zelfzuchtig en dat eender hoe het is verwekt. Het is voldoende dat het kind bestaat om er verantwoordelijk voor te zijn.

Dat is het hem juist en zoals iemand hier ook beweerde. Er zijn mensen die kinderen verwekken alsof het een bezigheid is zoals elke andere, zonder ook maar even aan de consequenties van hun daad te denken. De reden is dus zelfzuchtigheid (de soort zelfzuchtigheid van voor de conceptie wel te verstaan): bvb. om "hun" huwelijk te redden of een boost te geven, omdat "zij" toch zo graag kinderen zien (zoals men een huisdier aanschaft en later tot de vaststelling komt dat het niet mag van de huisbaas of dat men het niet kan onderhouden). Het verwekken van een kind is in de eerste plaats een daad van egoisme, het kind is er immers nog niet. En dat is wel een doordenkertje natuurlijk. Ik denk wel niet dat roharro het over dat soort zelfzuchtigeid had en geef hem gelijk dat je na de conceptie dan ook de verdomde plicht hebt je verantwoord te gedragen.

[roharro]

Een rechter houdt enkel rekening met het belang van het kind. Het "principe" is dat men zich verantwoord gedraagt tov zijn kind en niet zelfzuchtig en dat eender hoe het is verwekt. Het is voldoende dat het kind bestaat om er verantwoordelijk voor te zijn.

Dat is het hem juist en zoals iemand hier ook beweerde. Er zijn mensen die kinderen verwekken alsof het een bezigheid is zoals elke andere, zonder ook maar even aan de consequenties van hun daad te denken. De reden is dus zelfzuchtigheid (de soort zelfzuchtigheid van voor de conceptie wel te verstaan): bvb. om "hun" huwelijk te redden of een boost te geven, omdat "zij" toch zo graag kinderen zien (zoals men een huisdier aanschaft en later tot de vaststelling komt dat het niet mag van de huisbaas of dat men het niet kan onderhouden). Het verwekken van een kind is in de eerste plaats een daad van egoisme, het kind is er immers nog niet. En dat is wel een doordenkertje natuurlijk. Ik denk wel niet dat roharro het over dat soort zelfzuchtigeid had en geef hem gelijk dat je na de conceptie dan ook de verdomde plicht hebt je verantwoord te gedragen.

Om auto te rijen moet je examen afleggen om een rijbewijs te behalen.
Maar om te vrijen........en kinderen op te voeden........

[JohnD]

Een rechter houdt enkel rekening met het belang van het kind. Het "principe" is dat men zich verantwoord gedraagt tov zijn kind en niet zelfzuchtig en dat eender hoe het is verwekt. Het is voldoende dat het kind bestaat om er verantwoordelijk voor te zijn.

Inderdaad want dat zou de zaak voor de rechter te moeilijk maken natuurlijk. Dat die rechter er nog moet over nadenken dat er zoiets als een mogelijkheid bestaat dat de vrouw de man erbij gelapt heeft, wat meer gebeurd natuurlijk, en door poster M hier in deze thread zelfs toegegeven word dat zij hem er bij gelapt heeft. Mogelijk weet die arme dat zelfs niet of heeft het nooit geweten. Was het niet dat zo'n 20% van alle kinderen die binnen een huwelijk verwekt zijn, niet door de wettelijke man zijn verwekt ? Wij pantoffelhelden zullen daarvoor dan wel opdraaien. Dank u wel heren rechters, want thuis hebben jullie waarschijnlijk ook niets te zeggen.

[Mariette]

Een rechter houdt enkel rekening met het belang van het kind. Het "principe" is dat men zich verantwoord gedraagt tov zijn kind en niet zelfzuchtig en dat eender hoe het is verwekt. Het is voldoende dat het kind bestaat om er verantwoordelijk voor te zijn.

Inderdaad want dat zou de zaak voor de rechter te moeilijk maken natuurlijk. Dat die rechter er nog moet over nadenken dat er zoiets als een mogelijkheid bestaat dat de vrouw de man erbij gelapt heeft, wat meer gebeurd natuurlijk, en door poster M hier in deze thread zelfs toegegeven word dat zij hem er bij gelapt heeft. Mogelijk weet die arme dat zelfs niet of heeft het nooit geweten. Was het niet dat zo'n 20% van alle kinderen die binnen een huwelijk verwekt zijn, niet door de wettelijke man zijn verwekt ? Wij pantoffelhelden zullen daarvoor dan wel opdraaien. Dank u wel heren rechters, want thuis hebben jullie waarschijnlijk ook niets te zeggen.

Altijd een DNA test uitvoeren kan hier soelaas brengen.

Maar verder: ik neem aan dat u dit onderscheid wil maken voor àlle kinderen die "per ongeluk" verwekt werden? Ik bedoel maar: als ik deze redenering wil voorttrekken:

indien mannen zichzelf niet hoeven te beveiligen en zo "korting op alimentatie" wensen, wat houdt vrouwen dan tegen om zelf ook geen voorbehoedsmiddel te gebruiken om zo maar half verantwoordelijk te worden voor de daaruit voortspruitende kinderen?