Re: stopzetten van psychotherapie in vechtscheiding
in Canada en Australie staan er ook al multidiciplinaire samenwerkingsverbanden op poten itvm ouderverstoting en de remediering daarvan. Daar werken de rechters in zulke dossiers samen met een psychologisch team om tot een vonnis te komen. het blijkt inderdaad dat als alle neuzen in één richting wijzen en samenwerken, een manipulerende ouder (PAS, HAP etc...) daadwerkelijk en zéér effectief wordt gediagnosticeerd én geremedieerd kan worden.
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Waar dit alles niet eens nodig zou zijn mochten rechters een co-ouderschapsplan (of whatever) eisen,
alvorens een echtscheidngsvonnis uit te spreken.
Waarmede de twisten omtrent voorlopige maatregelen alvast beperkt zouden blijven tot de ouders zelf.
Maar ja, bemiddelen levert de advocaten uiteraard minder op, dan de onmin tussen ouders te kunnen opdrijven( en daarmede rekken..)
alvorens een echtscheidngsvonnis uit te spreken.
Waarmede de twisten omtrent voorlopige maatregelen alvast beperkt zouden blijven tot de ouders zelf.
Maar ja, bemiddelen levert de advocaten uiteraard minder op, dan de onmin tussen ouders te kunnen opdrijven( en daarmede rekken..)
Handige documenten voor Personenrecht
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Laten we dat vooral koesteren en die wens of boodschap trachten uit te dragen of mee te helpen realiserenhet blijkt inderdaad dat als alle neuzen in één richting wijzen en samenwerken, een manipulerende ouder (PAS, HAP etc...) daadwerkelijk en zéér effectief wordt gediagnosticeerd én geremedieerd kan worden.
benieuwd of psytom er ook zo over denkt
RR
@luc, dat gaat op voor echtscheidingen "tout-court", maar niet in het geval van HAP en PAS.
HAP en PAs zijn overigens aantoonbare mechanismen die reeds lang voor een echtscheiding in werking treden door een effectief "plegende" ouder.
dit kan niet gestopt worden door een co-ouderschapsplan of een andee vorm van afsraken. Hier in europa wordt het enkel simptomatisch en gerechterlijk vervolgd met een strafrechterlijk vonnis.
Maar als je mijn postje leest zie je dat in Australie en Canada de rechter SAMENwerkt in een multidisciplinair team om vast te stellen en dan te remedieren;
en dat wordt uit de sfeer van het straffen gehaald.
HAP en PAs zijn overigens aantoonbare mechanismen die reeds lang voor een echtscheiding in werking treden door een effectief "plegende" ouder.
dit kan niet gestopt worden door een co-ouderschapsplan of een andee vorm van afsraken. Hier in europa wordt het enkel simptomatisch en gerechterlijk vervolgd met een strafrechterlijk vonnis.
Maar als je mijn postje leest zie je dat in Australie en Canada de rechter SAMENwerkt in een multidisciplinair team om vast te stellen en dan te remedieren;
en dat wordt uit de sfeer van het straffen gehaald.
“Art.1125.Minderjarigen...kunnen slechts in de bij de wet bepaalde gevallen tegen hun verbintenissen opkomen op grond van onbekwaamheid...”(Burgerlijk Wetboek=B.W.).
‘Afgezien van de uitzonderingsgevallen die door specifieke wetsbepalingen worden ingesteld, geldt als beginsel dat de minderjarige die de volle leeftijd van 18 jaar niet heeft bereikt, voor het stellen van rechtshandelingen behoort te worden vertegenwoordigd door diegene die het bewakingsrecht uitoefent over zijn persoon en het beheer over diens vermogen. De sanctieregeling bij miskenning van de handelingsonbekwaamheid is nochtans gedifferentieerd. Artikel 378 B.W. in samenlezing met de bepalingen inzake het vertegenwoordigend optreden van de voogd houdt in dat de onbekwaam gestelde rechtshandeling enkel zonder meer nietig is indien deze voor haar totstandkoming aan bijzondere formaliteiten (machtiging en homologatie) is onderworpen en dus niet enkel met gewone vertegenwoordiging geldig kan worden gesteld. In de andere gevallen is krachtens artikel 1305 B.W. de rechtshandeling slechts voor vernietiging vatbaar indien de benadeling van de minderjarige wordt bewezen. Nu de onbekwaamheid aldus niet verder reikt dan de beschermende werking ervan behoeft, komt het in beginsel toe aan diegene die zich hierop beroept zijn vertegenwoordigers, of na het bereiken van de meerderjarigheid aan hem of haarzelf te bewijzen dat de minderjarige werd benadeeld. De benadeling dient te worden begrepen in haar functionele betekenis :de aangegane verbintenis heeft een disproportionele omvang ten aanzien van het globale vermogen van de minderjarige of heeft geleid tot zijn verarming.’(Brussel 13 maart 2001,http://www.juridat.be/)
‘heb ik een meisje van 11 in behandeling’
Onder voornoemde voorwaarden kan dat meisje zelf die behandeling overeenkomen.
“Art.373...Ten opzichte van derden die te goeder trouw zijn, wordt elke ouder geacht te handelen met instemming van de andere ouder wanneer hij, alleen, een handeling stelt die met gezag verband houdt behouden de bij de wet bepaalde uitzonderingen...Art.374.§ 1.Wanneer de ouders niet samenleven, blijven zij het ouderlijk gezag gezamenlijk uitoefenen en geldt het in artikel 373, tweede lid, bepaalde vermoeden...”(Burgerlijk Wetboek).
‘De therapie is opgestart op initiatief van moeder. Nu is vader dit te weten gekomen en hij verkiest de therapie te stoppen’
Laat de moeder de therapie verder zetten dan geldt t.a.v. u als derde voornoemd vermoeden. Het is aan de ouders om hun geschil aanhangig te maken bij de jeugdrechter.
‘Afgezien van de uitzonderingsgevallen die door specifieke wetsbepalingen worden ingesteld, geldt als beginsel dat de minderjarige die de volle leeftijd van 18 jaar niet heeft bereikt, voor het stellen van rechtshandelingen behoort te worden vertegenwoordigd door diegene die het bewakingsrecht uitoefent over zijn persoon en het beheer over diens vermogen. De sanctieregeling bij miskenning van de handelingsonbekwaamheid is nochtans gedifferentieerd. Artikel 378 B.W. in samenlezing met de bepalingen inzake het vertegenwoordigend optreden van de voogd houdt in dat de onbekwaam gestelde rechtshandeling enkel zonder meer nietig is indien deze voor haar totstandkoming aan bijzondere formaliteiten (machtiging en homologatie) is onderworpen en dus niet enkel met gewone vertegenwoordiging geldig kan worden gesteld. In de andere gevallen is krachtens artikel 1305 B.W. de rechtshandeling slechts voor vernietiging vatbaar indien de benadeling van de minderjarige wordt bewezen. Nu de onbekwaamheid aldus niet verder reikt dan de beschermende werking ervan behoeft, komt het in beginsel toe aan diegene die zich hierop beroept zijn vertegenwoordigers, of na het bereiken van de meerderjarigheid aan hem of haarzelf te bewijzen dat de minderjarige werd benadeeld. De benadeling dient te worden begrepen in haar functionele betekenis :de aangegane verbintenis heeft een disproportionele omvang ten aanzien van het globale vermogen van de minderjarige of heeft geleid tot zijn verarming.’(Brussel 13 maart 2001,http://www.juridat.be/)
‘heb ik een meisje van 11 in behandeling’
Onder voornoemde voorwaarden kan dat meisje zelf die behandeling overeenkomen.
“Art.373...Ten opzichte van derden die te goeder trouw zijn, wordt elke ouder geacht te handelen met instemming van de andere ouder wanneer hij, alleen, een handeling stelt die met gezag verband houdt behouden de bij de wet bepaalde uitzonderingen...Art.374.§ 1.Wanneer de ouders niet samenleven, blijven zij het ouderlijk gezag gezamenlijk uitoefenen en geldt het in artikel 373, tweede lid, bepaalde vermoeden...”(Burgerlijk Wetboek).
‘De therapie is opgestart op initiatief van moeder. Nu is vader dit te weten gekomen en hij verkiest de therapie te stoppen’
Laat de moeder de therapie verder zetten dan geldt t.a.v. u als derde voornoemd vermoeden. Het is aan de ouders om hun geschil aanhangig te maken bij de jeugdrechter.
Ga naar Belgische wetgeving in JUSTEL-databanken van Belgisch Staatsblad. Klik voor WetBOEKEN achter ’Juridische aard’. Op afkondigingsdatum vindt u de overige akten. Inzake FEDERALE fiscale wetgeving zie http://www.fisconetplus.be/
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
eylis,
Indien rechters, vanaf de aanvang van een echtscheiding, van een gelijkheidsprincipe zouden vertrekken, waarbij
moeders en vaders standard een gelijk co-ouderschap krijgen toegewezen (lees: gelijke verblijfsregeling en gelijke fin. voordelen),
zal de praktische invulling beide ouders noodzaken om te communiceren.
Daar ze met een goede communicatie dan enkel kunnen winnen aan flexibiliteit in hun respectievelijk organiseren van hun eigen leven.
Ook de dwangmatige neigingen om voor de echtscheiding de kinderen reeds slachtoffer te maken van PAS,enz. zouden hierdoor al een pak verminderen.
Het gerechtelijk opleggen van een co-ouderschapsplan, kan voor de rechtbank dan een test vormen, om de bereidheid en de medewerking van beiden ouders te peilen, inzake een duurzame en goede regeling, ten voordele van de kinderen.
Alsook ten voordele van een verminderde onmin en ontevredenheid achteraf.
Het bijkomend inschakelen van dure multidisciplinaire teams zal enkel het kostenplaatsje van de echtscheiding de hoogte injagen.
Mits de welwillendheid van beide ouders tot de uitwerking van een co-ouderschapsplan, zou dit alvast kunnen vermeden worden.
Vergelijk het qua organisatie met de verdeling van de inboedel: ofwel laat u een dure deskundige een inventaris opstellen, ofwel komen beiden ouders overeen om dit onderling te verdelen, waarbij er gerechtelijk een gelijk verdeling wordt opgelegd.
Mijn inziens tevens de positieve, oorspronkelijke gedachte achter een EOT....
Indien rechters, vanaf de aanvang van een echtscheiding, van een gelijkheidsprincipe zouden vertrekken, waarbij
moeders en vaders standard een gelijk co-ouderschap krijgen toegewezen (lees: gelijke verblijfsregeling en gelijke fin. voordelen),
zal de praktische invulling beide ouders noodzaken om te communiceren.
Daar ze met een goede communicatie dan enkel kunnen winnen aan flexibiliteit in hun respectievelijk organiseren van hun eigen leven.
Ook de dwangmatige neigingen om voor de echtscheiding de kinderen reeds slachtoffer te maken van PAS,enz. zouden hierdoor al een pak verminderen.
Het gerechtelijk opleggen van een co-ouderschapsplan, kan voor de rechtbank dan een test vormen, om de bereidheid en de medewerking van beiden ouders te peilen, inzake een duurzame en goede regeling, ten voordele van de kinderen.
Alsook ten voordele van een verminderde onmin en ontevredenheid achteraf.
Het bijkomend inschakelen van dure multidisciplinaire teams zal enkel het kostenplaatsje van de echtscheiding de hoogte injagen.
Mits de welwillendheid van beide ouders tot de uitwerking van een co-ouderschapsplan, zou dit alvast kunnen vermeden worden.
Vergelijk het qua organisatie met de verdeling van de inboedel: ofwel laat u een dure deskundige een inventaris opstellen, ofwel komen beiden ouders overeen om dit onderling te verdelen, waarbij er gerechtelijk een gelijk verdeling wordt opgelegd.
Mijn inziens tevens de positieve, oorspronkelijke gedachte achter een EOT....
Handige documenten voor Personenrecht
beste luc,
De begintekenen van HAP en PAS worden in 60% van de gevallen gediagnosticeerd VOORdat er ook maar sprake is van een echtscheiding. (Men stelt vast dat het véél eerder begint)
De plegende ouder doet dit vaak al jaaaren voordat de boel omkantelt.
dus je redeniering gaat niet helemaal op.
De begintekenen van HAP en PAS worden in 60% van de gevallen gediagnosticeerd VOORdat er ook maar sprake is van een echtscheiding. (Men stelt vast dat het véél eerder begint)
De plegende ouder doet dit vaak al jaaaren voordat de boel omkantelt.
dus je redeniering gaat niet helemaal op.
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Wanneer de ene ouder de andere als vijand ziet, dit bovendien wenst over te dragen op de gemeenschappelijke kinderen,
wees er dan maar gerust van dat de gedachte aan echtscheiding eveneens reeds broeit.
Men jaagt geen gezin op tegen een partner, waar men nog jaren wil mee samen leven, tenzij men echt geestelijke problemen heeft.
In de meeste gevallen zal dit dus louter worden toegepast om de echtscheidingsprocedures naar hand te zetten.
M.a.w. wanneer de agressieve ouder zou beseffen dat dit gerechtelijk wordt afgestraft bij echtscheiding
(wat heden echt niet gebeurd zoals uit de vele verhalen op dit forum mag blijken),
zal het deze wel tweemaal tot nadenken zetten alvorens er mee te starten.
Hieruit vertrekkende zou; het kind, de moeder EN de psycholoog de vraag kunnen stellen: WAAROM de vader de begeleiding wilt afbreken.
Wat deze laatste mogelijk in nauwe schoentjes zou knellen
wees er dan maar gerust van dat de gedachte aan echtscheiding eveneens reeds broeit.
Men jaagt geen gezin op tegen een partner, waar men nog jaren wil mee samen leven, tenzij men echt geestelijke problemen heeft.
In de meeste gevallen zal dit dus louter worden toegepast om de echtscheidingsprocedures naar hand te zetten.
M.a.w. wanneer de agressieve ouder zou beseffen dat dit gerechtelijk wordt afgestraft bij echtscheiding
(wat heden echt niet gebeurd zoals uit de vele verhalen op dit forum mag blijken),
zal het deze wel tweemaal tot nadenken zetten alvorens er mee te starten.
Hieruit vertrekkende zou; het kind, de moeder EN de psycholoog de vraag kunnen stellen: WAAROM de vader de begeleiding wilt afbreken.
Wat deze laatste mogelijk in nauwe schoentjes zou knellen
Handige documenten voor Personenrecht
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
En daar begint de miserie uiteraard.
Waar het vonnis primeert en de onmin op zijn toppunt zit, dienen ouders het co-ouderschap nog in te vullen.
Dit zonder enige hulp, zonder enige proefperiode...
Blijkt dat niet haalbaar of onmenselijk, dan valt men terug op het vonnis en de onmin.
Rechters wassen hun handen in onschuld, en kinderen worden als koevoet misbruikt in pogingen om de vonnissen recht te trekken...
De toekomst van alle gezinsleden ligt daarmede aan dingelen, en de advocaten kopen zich een nieuwe slee, einde verhaal.
Waar het vonnis primeert en de onmin op zijn toppunt zit, dienen ouders het co-ouderschap nog in te vullen.
Dit zonder enige hulp, zonder enige proefperiode...
Blijkt dat niet haalbaar of onmenselijk, dan valt men terug op het vonnis en de onmin.
Rechters wassen hun handen in onschuld, en kinderen worden als koevoet misbruikt in pogingen om de vonnissen recht te trekken...
De toekomst van alle gezinsleden ligt daarmede aan dingelen, en de advocaten kopen zich een nieuwe slee, einde verhaal.
Handige documenten voor Personenrecht
Jah, maar ik zou het ook niet moeten weten dat mijn ex ons zoontje zomaar naar een psycholoog laat gaan...
Wel, zou de moeder in dit geval dat eerst hadden kunnen overleggen met de vader... Een kind stuur je niet zomaar naar de psycholoog he :s
Wel, zou de moeder in dit geval dat eerst hadden kunnen overleggen met de vader... Een kind stuur je niet zomaar naar de psycholoog he :s
I get my strenght out my Little Angel
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Deze psycholoog beweert het kind te kunnen begeleiden, om ongeschonden door de onmin van een vechtscheiding te raken.
Indien deze doelstelling wordt gehaald, dan is dit niet alleen ten voordele van het kind.
Het zou eveneens de ouderverstoting bij het kind dienen te weren, waardoor
ouders zich bewust kunnen worden, dat zij geen misbruik hoeven te maken van de aanwezige ouderliefde.
Ook u, lijkt mij, een beeld mee te dragen van de film-psychiater, die via drogering en electro-shocks de geest van het individu breekt en vervormd. Een beeld dat totaal afwijkt van de hedendaagse begeleiding door een psycholoog.
Mss is het net dit foutief beeld, dat Tom noodzakelijkerwijs zal dienen weg te nemen bij de vader?
Indien deze doelstelling wordt gehaald, dan is dit niet alleen ten voordele van het kind.
Het zou eveneens de ouderverstoting bij het kind dienen te weren, waardoor
ouders zich bewust kunnen worden, dat zij geen misbruik hoeven te maken van de aanwezige ouderliefde.
Ook u, lijkt mij, een beeld mee te dragen van de film-psychiater, die via drogering en electro-shocks de geest van het individu breekt en vervormd. Een beeld dat totaal afwijkt van de hedendaagse begeleiding door een psycholoog.
Mss is het net dit foutief beeld, dat Tom noodzakelijkerwijs zal dienen weg te nemen bij de vader?
Handige documenten voor Personenrecht
Neen mij lijkt dat NIET de kinderen , maar de OUDERS zelf in behandeling moeten bij een vechtscheiding, het zijn tenslotte zij die der fout aan doen niet de kinderen, eenmaal de ouders hun normaal gaan gedragen zullen de kinderen er zich ook beter bij voelen, dit kind mag nu nog zoveel bij die psycholoog gaan als de moeder wilt... Zolang de ouders niet stoppen met hun dom gedoe (vechtscheiding) en beginnen overeen te komen in BELANGE van het kind waren die kosten voor psychologen en toestanden zelfs helemaal niet nodig geweest 
I get my strenght out my Little Angel
-
lucgescheiden
- Berichten: 2810
Strenzke,
Een waarheid als een koe!
Echter, in een vechtscheiding zijn er steeds twee ouders.
Als één der ouders reeds niet akkoord kan gaan inzake een begeleiding van hun kind,
hoe wil jij deze ouder dan dwingen om zichzelf te laten begeleiden?
Bovendien blijkt in vele gevallen dat dit 'dom gedoe', voor één van de ouders broodnodig is, om na de echtscheiding nog een menswaardig leven te kunnen leiden.
Stel (en dit is heus niet zo ver gezocht):
Een ouder, die zich jaren naar best vermogen ingezet heeft voor het welzijn van het gezin.
En op een dag staat de politie voor de deur, waarmede deze verbaasde ouder de toegang tot de echtelijke woning wordt ontzegd.
Voor het oog van de kinderen wordt deze ouder verwijderd (wat de andere ouder uiteraad komt uitleggen als: schuldig!)
Dan volgt er een echtscheidingseis door de andere ouder.
Er wordt daarbij geen schuldvraag meer gesteld, toch wordt één van de ouders "gestraft" doordat deze de kinderen minder zal zien.
Ondanks geen schuld, en deze ouder nooit om een echtscheidng vroeg, dient deze straf te worden aanvaard!
Dient deze ouder niet alleen in te boeten op het ouderschap, maar tevens financiëel op te draaien voor de ontrouw van de andere ouder...
Wanneer deze onrechtvaardigheid louter te wijten is aan de oudervijandelijkheden van één van de ouders, die wordt gereflecteerd op de kinderen,
dan spreekt men over PAS.
De bedoeling van een goed psycholoog zal erin bestaan om het kind hiervoor te behoeden.
Van het kind via gesprekken duidelijk te maken dat beide ouders even belangrijk zijn.
Zodat het kind geen partij hoeft te kiezen in de onmin tussen beide ouders.
Maar u hebt gelijk indien er geen vechtscheidingen zouden bestaan, zou dit idd allemaal overbodig zijn.
Ik wil daar best aan toevoegen: indien er geen mensen zouden bestaan, zouden er ook geen problemen bestaan.
Maar... ze bestaan nu éénmaal wel, je ogen ervoor sluiten biedt dan ook geen oplossingen.
Een waarheid als een koe!
Echter, in een vechtscheiding zijn er steeds twee ouders.
Als één der ouders reeds niet akkoord kan gaan inzake een begeleiding van hun kind,
hoe wil jij deze ouder dan dwingen om zichzelf te laten begeleiden?
Bovendien blijkt in vele gevallen dat dit 'dom gedoe', voor één van de ouders broodnodig is, om na de echtscheiding nog een menswaardig leven te kunnen leiden.
Stel (en dit is heus niet zo ver gezocht):
Een ouder, die zich jaren naar best vermogen ingezet heeft voor het welzijn van het gezin.
En op een dag staat de politie voor de deur, waarmede deze verbaasde ouder de toegang tot de echtelijke woning wordt ontzegd.
Voor het oog van de kinderen wordt deze ouder verwijderd (wat de andere ouder uiteraad komt uitleggen als: schuldig!)
Dan volgt er een echtscheidingseis door de andere ouder.
Er wordt daarbij geen schuldvraag meer gesteld, toch wordt één van de ouders "gestraft" doordat deze de kinderen minder zal zien.
Ondanks geen schuld, en deze ouder nooit om een echtscheidng vroeg, dient deze straf te worden aanvaard!
Dient deze ouder niet alleen in te boeten op het ouderschap, maar tevens financiëel op te draaien voor de ontrouw van de andere ouder...
Wanneer deze onrechtvaardigheid louter te wijten is aan de oudervijandelijkheden van één van de ouders, die wordt gereflecteerd op de kinderen,
dan spreekt men over PAS.
De bedoeling van een goed psycholoog zal erin bestaan om het kind hiervoor te behoeden.
Van het kind via gesprekken duidelijk te maken dat beide ouders even belangrijk zijn.
Zodat het kind geen partij hoeft te kiezen in de onmin tussen beide ouders.
Maar u hebt gelijk indien er geen vechtscheidingen zouden bestaan, zou dit idd allemaal overbodig zijn.
Ik wil daar best aan toevoegen: indien er geen mensen zouden bestaan, zouden er ook geen problemen bestaan.
Maar... ze bestaan nu éénmaal wel, je ogen ervoor sluiten biedt dan ook geen oplossingen.
Handige documenten voor Personenrecht
en even terug naar de basis van HAP en PAS: dat zijn aantoonbare psychische stoornissen Luc...dus je veralgemeent je opinie en goedbedoelde oplossingen mbt relaties en communicatie in echtscheidingsproblematiek naar een specifieke gedragstoornis die om een specifieke een behandeling vraagt. Dat we er in onze maatschappij nog niet helemaal uit zijn hoe we dit het beste doen is één ding. Maar laten we vooral leren en kijken hoe het ergens anders wél werkt. (cfr. de projecten in buitenland)
PAS en HAP liggen echt wel in de pathologische sfeer....dat is geen mening, maar een algemene aanvaarde vaststelling door specialisten. De problematiek ligt 'm ook wel in he feit dat we hier geen metrix en standaard methode hebben om deze stoornissen te meten en vast te stellen. (cfr buitenlandse projecten: die hebben dat wetenschappelijk onderzoeksmodel wél en het is héél genuanceerd en effectief om de stoornis op te sporen)
dus chapeau voor je pleidooi voor communicatie in echtscheidingsproblematiek, maar we moeten weten wanneer het gaat over puur menselijke interactie of pathologische situaties die om specialistische aanpak vragen...
PAS en HAP liggen echt wel in de pathologische sfeer....dat is geen mening, maar een algemene aanvaarde vaststelling door specialisten. De problematiek ligt 'm ook wel in he feit dat we hier geen metrix en standaard methode hebben om deze stoornissen te meten en vast te stellen. (cfr buitenlandse projecten: die hebben dat wetenschappelijk onderzoeksmodel wél en het is héél genuanceerd en effectief om de stoornis op te sporen)
dus chapeau voor je pleidooi voor communicatie in echtscheidingsproblematiek, maar we moeten weten wanneer het gaat over puur menselijke interactie of pathologische situaties die om specialistische aanpak vragen...