Tja, in Wallonië in het Frans, in Nederland en in het Nederlandstalig gedeelte van België in het Nederlands, in Duitsland (en het Duits...) in het Duits, in Rusland in het Russisch, in China in het Chinees, .... maar u vindt dat niemand verplicht is die talen te leren, dus iedereen moet uw taaltje maar kennen. Goed bezig.
Ik spreek niet over bekuiringen in het buitenland, ik spreek over bekeuringen in DIT land. Zoals ik al zei: we hebben drie officiële landstalen, het is dus een kleine moeite om op een document dat in het Frans is opgesteld, ook in het Nederlands en Duits te vermelden hoe je aan een vertaalde versie kan geraken. Idem voor documenten in het Nederlands die naar Wallonië gestuurd worden.
Ik vermoed trouwens ook dat men perfect kon inschatten dat de persoon aan wie de brief gericht was, Nederlandstalig zou zijn (tenzij hij in de taalgrensstreek zou wonen).
Ik vind het een beetje vreemd dat er op iemand die het normaal zou vinden in zijn eigen land een brief in zijn eigen taal te krijgen (of op zijn minst in zijn eigen taal instructies hoe een vertaling te krijgen), gereageerd wordt met "goe bezig". In de andere kant van het land zou gereageerd worden met "groot gelijk!". Het is door dit verschil in mentaliteit dat Vlamingen steeds aan het kortste einde trekken in communautaire kwesties. Vlamingen geven veel te snel toe en vinden dit ook normaal, terwijl Walen steeds voet bij stuk houden: als het er op aankomt staan CDH, MR, PS, ... schouder aan schouder, terwijl de Vlaamse partijen onderling ruzie maken. Inderdaad: goe bezig!