Dus, de verhuurder mag in feite zeker zijn dat hij zijn huurgeld gaat ontvangen
Met de huurgelden, boetes en gerechtskosten die ik de laatste tien jaar niet heb ontvangen (ondanks vonnissen) kan je 2/3de van een flinke rijwoning aanschaffen. Ik vermoed dat uw realiteit en de mijne niet dezelfde zijn.
Voor mij is een woning een investering, een investering op twee niveaus, namelijk enerzijds de stijging van de waarde van het pand op middellange termijn en anderzijds de huurgelden die het pand in kwestie middels de bezetting door een huurder opbrengt. Om de huurprijs te bepalen hanteer ik een zeer eenvoudig principe, de jaarlijkse huuropbrengst dient 5.5% van de verkoopswaarde van het pand op het ogenblik van verhuur te vertegenwoordigen. Dit houdt in dat ik na alle voorziene kosten en een provisie van € 1000 voor onverwachte kosten, een goede 2%-3% per jaar als nettowinst, zeg maar dividend, mag beschouwen op de totaalinvestering.
Dit houdt dan ook in dat ik om mijn rendement te garanderen alle mogelijke middelen zal gebruiken om een huurder screenen vooraleer ik besluit aan hem te verhuren. geeft dit een garantie? Neen, maar net als met andere beleggingen heb ik het recht om mijn risico maximaal te minimaliseren.
U wenst een waarborg van de verhuurder? Elke verhuurder geeft u reeds als waarborg de waarde van het pand verdorie.... dat is heel wat meer dan die armzalige 3 maand waarborg die in mijn geval 1.375% van de waarde van de woning zal vertegenwoordigen.
Een loonfiche is effectief geen garantie, net zoals een knoert van een wagen of meer goud en steentjes aan de vingers dan er nog in Zuid-Afrika in de grond steken. Ze vormt echter wel een onderdeel dat me helpt bepalen of iemand betrouwbaar is of niet. Eerlijk gezegd hoef ik fiche zelfs bijna niet te zien; de reactie op de vraag ervoor is vaak veelzeggender dan de cijfertjes op dat stukje papier. Na tien jaar verhuren (iets meer) van een veelvoud van panden krijg je als het ware een neus voor een goede of minder goede kandidaat en weet je binnen een paar minuten of deze koosjer is of niet. (iedereen zou eens een cursusje ondervragingstechnieken en observatie moeten volgen, de meesten zouden nooit meer durven liegen als ze beseften wat voor een open boek ze in realiteit zijn)
Het is de verhuurder die beslist aan wie hij verhuurt, of dat nu de eerste is of de 7de die langskomt. Veel mensen nemen tegenwoordig maar al te snel de term discriminatie in de mond als ze niet het antwoord te horen krijgen dat ze wensen. Het feit dat de wereld niet om hun persoontje heen draait lijkt nooit te zijn doorgedrongen.
De gegevensdatabanken die verkocht worden zijn wel van een beduidend andere grootorde dan deze die een succesvol immokantoor in zijn geheel zal bezitten, enige jaren geleden, toen spamming in zijn kinderschoenen stond kon je voor 1.000 e-mailadressen zo'n $50 krijgen indien je de doelgroepen waar je deze best op kon marketen correct bepaalde, je moest dus een goede en vertrouwde verkoper zijn om deze prijs te krijgen. De huurder in kwestie heeft 100 maal meer kans dat zijn adres in kwestie door onachtzaam gebruik op het net bekend raakt en wordt misbruikt.
Wat gebeurt er met de gegevens als u wordt afgewezen? Wel daar ben ik deels mee akkoord dat de makelaar dan verplicht zou moeten worden u uw documenten terug te geven, maar dat houdt aan de andere kant dan wel in dat deze steeds in staat moet zijn snel uw dossier te kunnen produceren en al deze paperassen gedurende een vastgelegde periode moet bijhouden vooraleer ze vernietigd dienen te worden. Ik ben wel benieuwd wat kandidaat-huurders gaan vinden van dossierkosten om zelfs maar in overweging genomen te worden voor een pand; opslagruimte, klassement en gegarandeerde vernietiging zijn immers niet iets dat zomaar door de goede fee wordt verricht voor dagelijks wat frisse lucht en zonneschijn.