#11 , 23 mei 2011 16:49
dank je tattie, toch iemand dat het begrijpt. wij geven ons 'zoontje' (ik beschouw hem als mijn eigen kind aangezien ik hem mee opvoed sinds hij 6maand is) ook al die spullen niet, wij geloven nog steeds in tijd spenderen in elkaar, spelletjes spelen, fantasie gebruiken...
de schade dat ons zoontje zou oplopen is dat hij een direct een stempel krijgt, dit heeft de leerkracht ook bevestigd. speciale behandeling, extra in het oog gehouden worden, terwijl hij nog maar 4j is. wat tegenwoordig gemakkelijk gebeurt. waarom kan hij niet gewoon een kind zijn?
waarom geef de kleuterleidsters gewoon dan niet toe dat ze de job niet aankunnen? vroeger stonden ze alleen voor de klas van meer dan 30 kindjes en nu hebben ze al hulp nodig bij 15 kinderen.
het feit is inderdaad niet dat wij een probleem hebben met het CLB zelf( buiten het feit dat ze NU al kunnen zeggen over een kind van 4jaar dat hij achter staat op zijn leeftijd), maar inderdaad enkel dat de moeder EN de school niet het recht hadden om zo'n beslissing te maken. PAPA'S HEBBEN EVENVEEL RECHT OM TE BESLISSEN OVER HUN EIGEN KIND!
wilt de moeder naar een psycholoog dan is dat voor haar rekening, wij houden haar daar niet in tegen, maar aangezien wij de moeder maar al te best kennen..., heeft het ABSOLUUT niks te maken met het welzijn van ons zoontje.
na een lang gesprek met onze advocaat en een paar aangetekende brieven, hebben wij trouwens bevestiging gekregen dat de moeder de school heeft voorgelogen EN bovendien inderdaad het recht niet had omdat elke beslissing omtrent een kind in co-ouderschap moet een gezamelijke beslissing zijn tussen de beide ouders. maw de moeder heeft zelfs het recht niet ons zoontje naar een andere school te sturen zonder onze beslissing.