Mij werd volgende stelling voorgelegd: 'Een verzoekende partij kan niet voor het eerst voor de Raad van State een middel aanvoeren, zonder het bestuur daarmee vooraf- in het kader van een administratief beroep te hebben geconfronteerd.'
Zouden jullie mij kunnen helpen met het vinden van contra argumenten bij deze stelling?
Alvast bedankt!
-
Franciscus
- Berichten: 39720
- Juridisch actief: Nee
Algemeen kan toch stellen dat men eerst alle rechtsmiddelen in een vb(tucht)procedure moet uitgeput hebben.
zoals Tmespreu schrijft
zoals Tmespreu schrijft
-
Jonathan LS
- Berichten: 56
- Locatie: Destelbergen
@Tmespreu: dat was ook mijn eerste reactie 
Bij nader inzien vrees ik echter dat er daar toch niet zo veel (uitgebreide) rechtsleer over bestaat.
Welke argumenten heb je al ?
Mogelijk nadeel is dat juridisch valable argumenten niet (meer) ingeroepen kunnen worden, en dat de uitspraak daarom niet de best mogelijke uitspraak is. Je kan dan wel zeggen dat de eiser zijn zaak maar goed moet onderzoeken en alle argumenten moet verzamelen, maar wie maakt er nooit een fout en moet een vergetelheid werkelijk zo drastisch gesanctioneerd worden ?
Bij nader inzien vrees ik echter dat er daar toch niet zo veel (uitgebreide) rechtsleer over bestaat.
Welke argumenten heb je al ?
Mogelijk nadeel is dat juridisch valable argumenten niet (meer) ingeroepen kunnen worden, en dat de uitspraak daarom niet de best mogelijke uitspraak is. Je kan dan wel zeggen dat de eiser zijn zaak maar goed moet onderzoeken en alle argumenten moet verzamelen, maar wie maakt er nooit een fout en moet een vergetelheid werkelijk zo drastisch gesanctioneerd worden ?
dit heb ik al:
Vooreerst klopt deze stelling niet volledig. Ten eerste gaat het niet om alle administratieve beroepen, maar enkel om de georganiseerde, de niet-georganiseerde administratieve beroepen zijn niet verplicht en derhalve kan men dan ook steeds rechtstreeks naar de Raad stappen en daar voor het eerst een middel aanvoeren. Ook zijn er steeds 2 uitzonderingen waarin men wel een middel voor het eerst voor de Raad mag aanvoeren zonder eerst een administratief beroep te moeten uitputten, namelijk wanneer het een middel betreft dat de openbare orde aanbelangt of wanneer het een middel is dat pas kan worden ingeroepen na inzage van het administratief dossier en waar de verzoeker ten tijde van het indienen van het verzoekschrift dus geen kennis van kon hebben.
Ikzelf ben hier tegen omdat dit systeem er volgens mij voor zorgt dat veel mensen zo hun kans verliezen om een zaak aanhangig te maken bij de Raad van State. Zo kan, voor zover het niet om een bij wet of reglement georganiseerd beroep gaat, het betrokken bestuursorgaan het ingestelde beroep onbeantwoord laten , met alle kwalijke gevolgen vandien voor de burger die door het wachten op een beslissing van het beroepsorgaan dreigt buiten de termijn te vallen voor het indienen van een beroep bij de Raad, aangezien die termijn reeds zal lopen vanaf de betekening van de initiële beslissing. Veel mensen zijn niet op de hoogte van alle huidige regelgeving, waardoor er een zeer grote kans is dat zij ook niet altijd weten welke beroepen zij voorafgaandelijk moeten uitputten om op een ontvankelijke wijze een zaak bij de Raad aanhangig te maken. Wanneer zij dit dus niet op een correcte manier doen, kan het zijn dat de verjaringstermijn reeds verlopen is en zij zo geen proces meer zullen kunnen voeren.
Ook het feit dat men in het geval van een georganiseerd administratief beroep alle interne beroepsmiddelen moet uitgeput hebben, is voor vele mensen een rem om een zaak op te starten. Vele mensen gaan het de moeite niet vinden om zo veel tijd in dit alles te steken, waardoor rechtvaardigheid dus niet steeds meer gegarandeerd kan worden.
Gerechtskosten kunnen al snel heel hoog oplopen en door dit systeem worden ze alleen nog maar duurder. De rechtszoekende is hier natuurlijk niet mee gediend en door het systeem van het verplicht administratief beroep af te schaffen zou men deze, in mijn ogen, onnodige kosten kunnen vermijden.
Het administratief beroep is een beroep dat ingesteld wordt bij het actief bestuur zelf. Het is dus zeker niet uit te sluiten dat het beroepsorgaan een zekere schroom aan de dag zal leggen om terug te komen op een door hem of door een ondergeschikte genomen beslissing, zeker wanneer men rekening houdt met het feit dat die ondergeschikte meestal zal gehandeld hebben op bevel van de beroepsinstantie. Deze kans wordt nog groter naarmate de beroepsinstantie een groter opportuniteitsoordeel heeft. Dit komt de burger natuurlijk allemaal niet ten goede en moest het administratief beroep niet verplicht zijn, kon de burger rechtstreeks naar de Raad stappen die een onpartijdig oordeel kan vellen.
Vooreerst klopt deze stelling niet volledig. Ten eerste gaat het niet om alle administratieve beroepen, maar enkel om de georganiseerde, de niet-georganiseerde administratieve beroepen zijn niet verplicht en derhalve kan men dan ook steeds rechtstreeks naar de Raad stappen en daar voor het eerst een middel aanvoeren. Ook zijn er steeds 2 uitzonderingen waarin men wel een middel voor het eerst voor de Raad mag aanvoeren zonder eerst een administratief beroep te moeten uitputten, namelijk wanneer het een middel betreft dat de openbare orde aanbelangt of wanneer het een middel is dat pas kan worden ingeroepen na inzage van het administratief dossier en waar de verzoeker ten tijde van het indienen van het verzoekschrift dus geen kennis van kon hebben.
Ikzelf ben hier tegen omdat dit systeem er volgens mij voor zorgt dat veel mensen zo hun kans verliezen om een zaak aanhangig te maken bij de Raad van State. Zo kan, voor zover het niet om een bij wet of reglement georganiseerd beroep gaat, het betrokken bestuursorgaan het ingestelde beroep onbeantwoord laten , met alle kwalijke gevolgen vandien voor de burger die door het wachten op een beslissing van het beroepsorgaan dreigt buiten de termijn te vallen voor het indienen van een beroep bij de Raad, aangezien die termijn reeds zal lopen vanaf de betekening van de initiële beslissing. Veel mensen zijn niet op de hoogte van alle huidige regelgeving, waardoor er een zeer grote kans is dat zij ook niet altijd weten welke beroepen zij voorafgaandelijk moeten uitputten om op een ontvankelijke wijze een zaak bij de Raad aanhangig te maken. Wanneer zij dit dus niet op een correcte manier doen, kan het zijn dat de verjaringstermijn reeds verlopen is en zij zo geen proces meer zullen kunnen voeren.
Ook het feit dat men in het geval van een georganiseerd administratief beroep alle interne beroepsmiddelen moet uitgeput hebben, is voor vele mensen een rem om een zaak op te starten. Vele mensen gaan het de moeite niet vinden om zo veel tijd in dit alles te steken, waardoor rechtvaardigheid dus niet steeds meer gegarandeerd kan worden.
Gerechtskosten kunnen al snel heel hoog oplopen en door dit systeem worden ze alleen nog maar duurder. De rechtszoekende is hier natuurlijk niet mee gediend en door het systeem van het verplicht administratief beroep af te schaffen zou men deze, in mijn ogen, onnodige kosten kunnen vermijden.
Het administratief beroep is een beroep dat ingesteld wordt bij het actief bestuur zelf. Het is dus zeker niet uit te sluiten dat het beroepsorgaan een zekere schroom aan de dag zal leggen om terug te komen op een door hem of door een ondergeschikte genomen beslissing, zeker wanneer men rekening houdt met het feit dat die ondergeschikte meestal zal gehandeld hebben op bevel van de beroepsinstantie. Deze kans wordt nog groter naarmate de beroepsinstantie een groter opportuniteitsoordeel heeft. Dit komt de burger natuurlijk allemaal niet ten goede en moest het administratief beroep niet verplicht zijn, kon de burger rechtstreeks naar de Raad stappen die een onpartijdig oordeel kan vellen.