Even kort de situatie schetsen.
Mijn man en zijn ex leven ong 4j gescheiden van mekaar.
De kinderen zijn altijd in co-ouderschap verbleven(2).
Beide ouders beoefenen het ouderlijk gezag,moeder heeft kinderen ten laste.
Gedurende de eerste 2j kreeg moeder integraal de alimentatie en vader betaalde
bovenop nog de helft van alles.
Klopte toen al niet volledig,maar we hebben lang gezwegen om de bom niet te doen barsten.
Toen had moeder nog het lef om daarbovenop nog alimentatie te eisen.
Hierop hebben we,in samenspraak met onze raadsman,een iets defensievere houding aangenomen
en geopteerd voor een kindrekening.
Moeder wou dit niet,tot onze raadsman naar haar loonfiches vroeg(in co-ouderschap betaalt de ouder die het meest verdient alimentatie aan de andere ouder).
Toen zal haar frank(euro?) gevallen zijn dat ze netto destijds meer verdiende en werd er akkoord gegaan met
de kindrekening.
Hierop wordt de kinderbijslag gestort en beide ouders voegen maandelijk 100euro toe(daar het inkomensverschil al
van bij opstart door carriereswitch nihil is).
Dit is uitgesproken via vonnis.
Hierin staat exact omschreven dat beide ouders de plicht hebben om elk fonds dat toekomt aan hun kinderen onmiddellijk over te maken op hun kindrekening.
Daar knelt het schoentje.
Moeder hield vorig jaar reeds hun schooltoelage achter,diverse teruggaves van de mutualiteit liet zij moedwillig op eigen rekening storten en haar bijdrage bleef ook al eens 4 maanden achter.
Na diverse aanmaningen van onszelf,onze raadsman naar haar raadsman en uiteindelijk onze raadsman naar haar persoonlijk werd er een deurwaarder ingeschakeld waarna zij onmiddellijk tot storting overging(dezelfde dag nog).
Dat maakte voor ons meer dan duidelijk dat het dus niet van niet kunnen was,maar puur van niet willen.
We zaten toen nog volop in de echtscheidingsprocedure,dus die deurwaarder werd geregeld door onze raadsman,en
de kost daarvan(die wij moesten voorschieten) werd op moment dat mijn man de uiteindelijke cheque moest overhandigen(hij kocht haar uit hun huis) in vermindering gebracht.
Momenteel is de echtscheidingsprocedure rond.
Nu zijn wij tot de vaststelling gekomen dat de moeder voor de kinderen een studietoelage heeft ontvangen op 22 november voor een bedrag van ong 196euro.
Dit kregen we zwart op wit van het studietoelagenfonds.
Mijn man heeft nog gewacht tot vorige week(om te zien of ze toch niet alsnog vrijwillig zou storten,gezien het vonnis),
maar zoals we al verwacht hadden gebeurde dit niet.
We hebben haar dan een aangetekend schrijven gericht om haar aan te manen dit te storten binnen de 10 werkdagen,ze heeft het immers zelf al 3maanden geleden ontvangen.
Die zijn intussen verstreken,maar het bedrag werd nog steeds niet gestort.
Nu is mijn vraag,kunnen wij zelf een deurwaarder sturen of dient dit opnieuw via onze advocaat te gaan?
Wat er eigenlijk op neerkomt dat het ons weer geld kost om haar haar plicht te doen nakomen(avocaten werken verrevan voorniet
),zo ja,wat is hiervoor vereist?En wat met de deurwaarderskosten?
Want ik zie gebeuren dat ze net zoals de vorige keer na aanmaning deurwaarder de studietoelage zal storten op de kindrekening,maar dan blijven wij wel met de kosten zitten.
Of zorgt de deurwaarder ervoor dat alles geïnd wordt(achterstal+kosten deurwaarder)?
Alvast bedankt
