#2 , 28 mar 2011 09:05
Wanneer een partij de andere overdondert met een scheidingseis, dan zijn daar redenen voor (veronderstelling)
Schuld wordt niet langer in aanmerking genomen, aldus wordt de eigenlijke scheiding al een pak gemakkelijker en sneller gemaakt voor de eiser.
De redenen doen daar niets aan af, de overdonderde partij dient zich daar zowiezo bij neer te leggen.
Als deze redenen van financiële aard zijn, dan krijgt de tegenpartij slechts 10 maanden de tijd om een verdediging op te bouwen...
Emotoneel zit je als gedaagde nog vol ongeloof over de scheidingseis, en ben je niet klaar om de redenen te doorgronden.
De discussie werd nu reeds verschoven van de rechtbank naar de boedel-notaris, gerechterlijke ambtenaren die
veel liever hun kost verdienen met het opstellen van verkoopaktes.
Aldus lijkt me dat hiermee een stress wordt gecreërd, die ten nadele speelt van zowel de verdedigende partij, als
van de boedel-notaris. Dewelke nu al niet tot een gedegen onderzoek komt wegens beperkte bevoegdheid.
Dus deze laatste zal deze zwimbolo, bij betwistingen, steeds sneller terug gaan geven aan de rechtbank... welke periode gaat er dan beschouwd worden als boedelverdeling?
De tijd die een boedelverdeling effectief in beslag neemt, of de tijd dat het telkenmale tussen notaris en rechtbank wordt versast (en weer terug...) ?
Misschien eerder een pleidooi voor een familie-rechtbank, die als tijdsbesparing in een lijdensweg: een leefbare totaal-oplossing kan opleggen aan de ontwrichting.
Waarbij alle facetten van een echtscheiding door dezelfde rechtbank kunnen beschouwd worden.
Laatst omhoog gehaald door armschaap op 28 mar 2011 09:05.