Ex en zijn nieuwe vriendin... Help, mijn zoontje???

[strenzke]

Dat zijn vele intensieve gesprekken, dialogen die het meest helpen, liefst met 2 ouders samen die tot de beste resultaten kunnen komen.

Het is gewoon niet mogelijk, ik mag nu morgen bij de wissel tegen hem op een vriendelijk manier iets zeggen, hij gaat tegen mij habben en bijten. Als dit al bijna een jaar zo is, ik ga niet blijven proberen om de vergevingsgezinde en dergelijke te spelen. Hij speelt hard, dus ik nu ook. Hij wil niet praten, dan moet ik hem zowaar verplichten van maar te luisteren. Ik ga niet voor mijn plezier naar de advocaat, moet die ook betalen hoor. Maar als dat de enige oplossing, tja...

Korte schets voor Franciscus: Er wordt gebeld aan de deur, 2vrouwen stellen zich voor met hun badges, sociale dienst, Politie X.
Er zijn nog 2agenten bij. Ze vragen mij om mee te komen naar de bureau. Vraag waarom, ik krijg te horen dat ik verdacht wordt van drugsgebruik bij minderjarige.
Daar aangekomen, leggen ze die 2foto's voor mijn neus, moest eens goed lachen, ik wist natuurlijk wat dat was. U ex heeft klacht ingedient tegen u zeggen ze, wegens drugsgebruik bij u minderjarig zoontje. Dan is er een agente met mij naar toilet geweest, heb ik een urinetest gedaan, die was negatief. Ik mocht gaan.
2Dagen nadien staat daan een rechercheur met 2 agenten, huiszoekingsbevel in de hand.
Later op de dag werd ik ook nog gebeld door Mevr. Y van de sociale dienst, ik zou verplicht een bloedtest moeten laten afnemen. Moest formulier op bureau gaan halen de dag nadien, Daar mee moest ik bij de dokter, die test was ook namelijk negatief.
Dus is daar geen gevolg aangegeven

[Bijtje]

Blijf wel mijn vraag of een rechtbank dergelijke onderzoeken mag opleggen op basis van beweringen door een tegenpartij.

Ik denk daarbij aan een partij die niet beschikte over de kennis en financiële middelen om overspel te laten vaststellen, maar
waar dit mss wel zou kunnen bewezen worden op basis van; een medisch onderzoek naar sexueel overdraagbare ziekten.
En dergelijk onderzoek zou vorderen?

Luc, hierop kan ik je zeggen, dat mijn advocaat mij deze week gezegd heeft, dat men medische onderzoeken NIET kan afdwingen. Ook de rechter mag dat in principe alleen met toestemming van de persoon zelf. Hij kan wel iets proberen op te leggen, maar die persoon moet aan NIEMAND het resultaat tonen indien hij dat niet wil. 'k Zit zelf met een schitterende ex zoals ik al eens vermeld heb op het forum (sarcastisch) en ik heb alle info hieromtrent opgevraagd die bij me opkwam.

[Bijtje]

Hoe erg het ook mag klinken, zowel met de nieuwe partner, als met de huishoudelijke gewoonten van uw ex en zijn partner, heeft u in feite weinig zaken. Wat concreet wil zeggen : U moet het erbij nemen en het is echt raadzamer om aan de échte belangrijke dingen te denken en dat is het welzijn van uw zoon. Hij wordt niet ongelukkiger door stof in een hoek, enkel als iemand hem zegt dat die stof niet hoort ... iedereen kiest zelf hoe en hoevaak hij schoonmaakt. Als er kakkerlakken rondlopen is dat iets anders ! Ik hou ook niet van stof in huis maar smetvrees heb ik nu ook weer niet. Ieder z'n ding dus.

Als u écht denkt dat hij aan de drugs zit, vind ik ook dat men dat moet kunnen oplossen als ex zijnde met samen een kind, maar zoals ik net tegen Luc zei, mijn advocaat zegt dat dit met de toestemming van de persoon zelf moet. De gouden sleutel is en blijft goede communicatie. En vermits alle partijen bij zichzelf moeten beginnen kunt u misschien toch proberen (!) om zijn vriendin ofwel te negeren, ofwel erbij te nemen.

[strenzke]

Hoe erg het ook mag klinken, zowel met de nieuwe partner, als met de huishoudelijke gewoonten van uw ex en zijn partner, heeft u in feite weinig zaken

Het is wel mijn kind dat in die omstandigheden moet leven. En sorry, maar iedereen die dieren heeft weet dat ze haar verliezen, de stank die in zijn kleren hangt is ook niet om over te spreken, en hoelang duurt nu is stofzuigen op een dag op al die uren dat je thuis zit? Nog geen 5minuten.

De gouden sleutel is en blijft goede communicatie.

En wat als ze niet willen communiceren? Ik denk dat ik al in mijn vorige posts al vertelt heb wat ik al van communicatiemiddelen heb geprobeert... Denk dat anderen het al veel sneller hadden opgegeven, maar ik bleef steeds de goedheid zelve... Had altijd vertrouwen in mijn ex, maar week na week slinkt dat vertrouwen af.
Als mijn vertrouwen naar hem toe volledig weg zal zijn, weet ik niet of ik mijn zoontje nog elke wissel met een gerust hard zal meegeven.

[roderidder]

Hij speelt hard, dus ik nu ook. Hij wil niet praten, dan moet ik hem zowaar verplichten van maar te luisteren. Ik ga niet voor mijn plezier naar de advocaat, moet die ook betalen hoor. Maar als dat de enige oplossing, tja...

Zelf heb ik hier >> http://www.juridischforum.be/forum/view ... 03#p118003" onclick="window.open(this.href);return false; getracht je een zekere logica aan te reiken.
Je weerlegd die aangehaalde logica niet, ook niet hier >>> http://www.juridischforum.be/forum/view ... 11#p118011" onclick="window.open(this.href);return false;
Je zegt "dat is gewoon niet mogelijk", wat hier bedoeld werd zijn de dialogen met de hulperlening verder zetten en ja liefst met de papa erbij. Liefst betekend dat op dit moment dit geen noodzaak is, dat heeft zijn tijd nodig. (je kan een paard naar de rivier brengen maar je kan het niet dwingen om te drinken)

terug komend op die aangehaalde logica en schrik niet, je weerlegd die aangehaalde logica niet! Er stond nochtans ook...

...want dat is voor een kind heel erg en heeft vele nare gevolgen dat hij zal meedragen heel zijn verdere leven

Als dat voor U van ondergeschikt belang is, en als ik bovenstaande lees dan komt dat mij zo over, dan houd het voor mij op.

De methodiek die je omschrijft is nochtans goed, bij velen informeren en op basis daarvan handelen.

RR

[strenzke]

RR, ik handel niet uit eigen belang, maar handel uit belang naar mijn kind. Als zijn ouders niet kunnen communiceren ivm hem, hij ziet de ruzie, meningsverschillen eigenlijk niet, maar toch gaat hij dit meedragen, ik heb zelf bijna 10jaar tussen 2vuren gestaan.
EN heb ook gezegd als ik later kinderen heb en ik ga uiteen met mijn man, gaan ze dit zelf nooit moeten meemaken.
Tja, die gedachte van mij is ook al mooi van tafel geveegd...
Kijk nu, ik heb hiernet een vriendelijk telefoontje proberen maken om hem er toch nog is op te wijzen dat er geen koeken en of snoep mag worden meegegeven naar school, liefst fruit of "gezonde koekjes", het is morgen namelijk zijn eerste schooldag. Weet je wat ik voor antwoord kreeg? Ja, als ik hem nu chips meegeef geef ik hem chips mee. Trouwens zegt hij dat ons zoontje geen fruit mag, Terwijl hij hier elk soort fruit mag.

Sorry hoor...

[roderidder]

strenzke, je zou kunnen stellen dat ruzie tussen ouders niet in het belang van het kind zijn, ongeacht hun leeftijd. Op zich zijn die ruzies daar, bij ieder gezin of dit gezin nu gebroken (gescheiden dus) is of niet. Eigenlijk moet ik nog nuanceren, het kind beleefd die spanningen en ziet vaak ook die ruzies. Het kind leert ervan. Het krijgt een voorbeeld van zijn ouders hoe je met ruzies of conflicten moet omgaan. Goede ouders hebben ook conflicten maar leren het kind ook hoe je met die conflicten kan omgaan door het goede voorbeeld te geven. Hoe ze die conflicten een plaats kunnen geven en deze kan laten temperen in plaats van ze telkens maar te laten escaleren tot ruzie of nog erger.

Zowat iedere ouder gebruikt het argument "ik handel niet uit eigen belang, maar handel in belang van het kind". Toch worden 1 op 6 kinderen geconfronteerd met een echtscheiding van zijn ouders, toch zijn er zoveel gescheiden ouders die ruzie blijven maken. Meer nog de ruzie wordt groter omdat ze gescheiden zijn. De scheiding kan dus in die gevallen als het ware gezien worden als daar waar de ruzie pas echt maar dan echt begint. En dan komen we weer bij de advocaten, gerechtelijke procedures en dergelijke. Als je samen een gezin bent en je woont samen onder 1 dak en er is conflict, dan kan je elk afzonderlijk ook naar een advocaat stappen hoor, daar hoef je niet voor gescheiden te zijn.

Het voorbeeld van het fruit en de "gezonde koekjes" is een heel goed voorbeeld en stel voor dat we enkel dit voorbeeld hier bespreken zonder nieuwe voorbeelden er bij te halen tot dit goed besproken is en alle standpunten voor iedereen goed duidelijk zijn.

De enige uitzondering om nieuwe voorbeelden aan te halen is de "gevaarssituatie" kortom, als je meent dat er een gevaarssituatie voordoet dan meld je die metteen.

akkoord?

RR

[strenzke]

RR,
Ik ga niet voor mijn plezier naar alle diensten die mij kunnen helpen, in het begin konden wij zoals 2 volwassen mensen praten, meer zelfs toen deden we nog samen uitstapjes met ons zoontje... Nu kan dit gewoon niet meer, omdat hij het niet meer mag en nee ik ben niet jaloers op dat hij dat nu allemaal doet met haar ofzo. Zeker niet, maar wij vonden dat toen het beste voor ons kindje... Geen al te grote verwarring...

Ja kijk als hij ons zoontje liever chips geeft... Kan geen kwaad zeker? Ok, bij krijgt hij dat ook eens, maar 1 of 2maal op de week, woensdag en zaterdag. Er zijn veel gezondere dingen dan dat, hier eet hij supergraag fruit van appels tot de meest uitzonderlijke.
Maar dat is ieder zijn manier van opvoeding zeker?

[roderidder]

Ja, als één ouder voordoet hoe graag hij appels, peren.... (fruit) eet mede omdat er ook nog eens bij gezgd wordt dat het ook nog gezond is en omdat je daar van groeit dan wordt de kans m.i. groter dat het kind door die ouder beinvloed wordt. Ja, inderdaad ieder zijn manier van opvoeden. Iedere vogel zingt zoals hij gebekt is en nobody is perfect.

Kan je akkoord gaan? Die vraag die aan U gericht was heb je m.i. ontweken.
Antwoorden op de vraag of het al dan niet kwaad kan, zal ik bespreken als je je akkoord geeft.

RR

[Bijtje]

Op bijna geen enkele school worden chips toegelaten als dagelijks 10 uurtje ... dus ik zou me niet teveel zorgen maken. De school zal zelf ook wel de papa eens aanspreken als ze merken dat de voeding echt ongezond is.

Ik probeer nog iets uit te leggen en hopelijk wil u dat snappen. In de periode dat eender welk kindje, waarvan beide ouders gezag hebben (en dan nog) bij één ouder verblijft, is deze verantwoordelijk voor het welzijn van het kind. U bent dus verantwoordelijk voor uw periode, de papa voor zijn periode. En hoe met dat invult, moet elke ouder zelf een beetje inschatten. Ik moet niet naar mijn ex bellen om te zeggen dat hij dit of dat moet doen want hij zal mij vierkant uitlachen. Logisch ... omdat mensen nu eenmaal verschillend zijn.

En dat u wekelijks stofzuigt is super ! Maar u kan dat idd niet aan iemand anders opdringen zoals hierboven omschreven staat. Zo gaat het jammer genoeg ook met de communicatie. U kunt alleen uw deel proberen goed te doen en wat de papa doet is enkel en alleen zijn verantwoordelijkheid.

Stap naar een bemiddelaar ...

[roderidder]

Bijtje, juridisch gezien ben je als ouder verantwoordelijk voor je kind. Of je kind nu aan het spelen is bij de jeugdeweging, bij de andere ouder verblijft etc. Je blijft juridisch gezien de gedeelde verantwoordelijkheid van je kind dragen tot aan zijn meerderjargheid. Dit kan van belang zijn als door toedoen van het kind een derde schade heeft en die derde schadevergoeding eist. Een extreem voorbeeld: De kleine is razent op zijn speelkameraad en steekt met een kleurpotlood de ander in zijn oog.

Een bemiddelaar kan op dit moment allicht niets (gezamelijk) doen als de andere ouder daar onwillig tegen over staat. Dat verloop heeft trenzke al aangegeven.
Dat betekend niet dat het geen meerwaarde is of kan zijn om toch op consultatie te blijven gaan en de situatie zoals ze zich telkens voordoet te blijven bespreken. Zoals ik het begrepen heb praat strenzke gelukkig nog altijd met een hulpverlener waar ze vertrouwen in heeft en de situatie wat opvolgd. Dat is goed.

RR

[strenzke]

U kunt alleen uw deel proberen goed te doen en wat de papa doet is enkel en alleen zijn verantwoordelijkheid.

Bijtje, ik begrijp dat je dit allemaal met de beste bedoelingen zegt, maar ik probeer mijn deel van de opvoeding zo goed mogelijk te doen, maar zou de moed u niet in de schoenen zakken als je telkens weer ziet dat het allemaal voor niks geweest is?

Ik ga gewoon afwachten wat alles brengt, vanavond komt hij achter ons zoontje, ik zie wel weer dan hoe het gaat, want hij zal de brief van de advocaat ook ontvangen hebben.
Eigenlijk was ik eens van zin om ons zoontje niet meegegeven zolang hij is binnen komt om te praten...
Maar dat ga ik mij niet riskeren... Hij zou dan de Politie kunnen bellen en dan zit ik daar ook weer mee.

[Bijtje]

RR natuurlijk ben je ten alle tijde verantwoordelijk voor je kind maar je kan het welzijn op 'n ander niet controleren. Ik wil er dan ook maar mee zeggen dat elke ouder voor dat welzijn moet zorgen in zijn eigen periode. Je bent wel verantwoordelijk voor je kind, maar als het kind zich bij papa niet goed voelt, moet de papa dit in eerste instantie oplossen en omgekeerd. Dat is wat ik bedoel.

De argumenten dat er stof/haar ligt bij papa en een foto waar de papa niet opstaat zoals men het misschien gewend is ... ik vraag me af wat de poster daarmee juist wil bereiken. Mijn verstand zegt mij altijd dat alles begint bij jezelf. Als ik niet WIL opschieten met de nieuwe partner van mijn ex, dan werk ik het ZELF in de hand dat mijn ex niet meer communiceert. Dat is trouwens niet helemaal dom van ex in dat geval. Beter tijdelijk de communicatie stopzetten dan een zeer slechte communicatie voeren, wat dan houdt het niet meer op. Poster zegt zelf dat ze wel een goede communicatie hadden in het verleden ...

[strenzke]

Als ik niet WIL opschieten met de nieuwe partner van mijn ex, dan werk ik het ZELF in de hand dat mijn ex niet meer communiceert. Dat is trouwens niet helemaal dom van ex in dat geval.

Sorry hoor, maar ik heb NOOIT gezegd dat ik niet wil opschieten met de nieuwe vriendin. Zij is voor mij van geen belang geweest eigenlijk. Tot de moment dat ze mij begon smssen te sturen. Wat haar probleem met mij opeens is weet ik niet, heb ze nooit iets in de weggelegd.

Poster zegt zelf dat ze wel een goede communicatie hadden in het verleden ...

Ja tot de moment er was dat er belangrijke beslissingen moesten genomen worden... Waarom? Misschien omdat het op hun "zorgelose leventje" een serieuze impact zou hebben? Omdat het niet hun "volledige zin is", natuurlijk kan dat niet, het is namelijk co-ouderschap!
En dat kan zijn vriendin niet verkroppen, dat ik nog samen met mijn ex moet praten ivm ons zoontje!
Het kind weet niet beter natuurlijk

[roderidder]

Eigenlijk was ik eens van zin om ons zoontje niet meegegeven zolang hij is binnen komt om te praten...

Opvoeden is niet altijd even gemakkelijk en het duurd vele vele jaren.

Wat je hier omschrijft wat je eigenlijk van zin was... (noot: iedereen heeft zo gedachte die niet zo fris zijn, gelukkig verdwijnen deze meestal vanzelf.)

Wat je eigenlijk op een bepaald moment van zin was, is een schoolvoorbeeld hoe je je kind aanleert hoe je kinderen kan misbruiken en wel door je bloedeigen kind te gebruiken om je eigen wil op te leggen aan de andre ouder.

Dit is geen goede methode omdat het kind hier het slachtoffer zou zijn.

Graag had ik een antwoord of je akkoord kon gaan en verwijs naar de bijdragen van vandaag. Dat maakt dat dat gedeelte uitgeklaard zal zijn voor het volgende besproken wordt. Als je alle gebeurtenissen op een hoop werpt dan wordt het veel te complex en zal allicht leiden naar een haast oneindige welles nietes standpuntenoorlog of je ruzie al dan niet goed is voor je kind.

RR