16 Jarige gaat niet meer naar school (waarsch thuisonderwijs

[Fabi]

Beste,
schets: vader komt te weten dat zijn 16 jarige zoon, (die zijn vader niet meer wil zien) reeds 2 jaar niet naar school gaat, weet ook niet of hij thuisstudie krijgt!
Vader krijgt enkel reeds 2 jaar rekeningen van moeder van psychiaters en dokterskosten, geen uitleg wat er met hem is!
Vader probeert iedere maand te bellen en aan de deur te staan zonder resultaat (wil ook geen scéne maken).
Kan hij stappen ondernemen en welke, de politie werkt niet mee, enkel pv's opmaken en niks anders.
Zou vader kans maken, en is het nog de moeite(straks is hij 18) om de zoon bij de vader te krijgen?
Heeft iemand ervaring met kinderen die niet mer naar school gaan? Wat later met diploma's?
Als hij zichzelf in de maatschappij niet kan behelpen, moet vader hem financieel onderhouden tot zijn 21? Ik vernam zelfs 26 jaar?
Hartelijk dank!

[eylis]

vader en moeder hebben sowieso co-ouderschap. Dat betenekt dat vader minstens op de hoogte moet gehouden worden van wat er met de zoon gaande is.
Vader kan bij Psychiater en dokter verslag opvragen van de toestand van zijn zoon: omdat hij wettelijk ouderlijk gezag heeft en het kind nog niet meerderjarig én de moeder wiegert informatie te verschaffen.
.
als de psychiater zich beroept op zijn beroepsgeheim (en dus verklaart niets te kunnen zeggen) kan men daar op antwoorden dat het beroepsgeheim gaat over de vetrouwelijkheid van WAT de zoon aan de psychiater vertelt. Maar dat de psychiater de plicht heeft de vader te informeren over de gezondheidstoestand van zijn zoon.
Vader kan ook de instanties verwittigen dat hij zich zorgen maakt dat zijn zoon geen onderwijs ontvangt en NIET weet hoe dat opgelost wordt.
Neem een advocaat: vraag kopieen op van de pv's: en Advocaat kan zaak aanhangig maken bij de jeugdrechtbank:
eis:
- verzuim/weigering overleg/informatie en contact vanwege de moeder mbt. school, opvoeding en medische toestand zoon.
- herstel contact zoon/vader via begeleide omgangsregeling

[Rebel-with-a-cause]

Kinderen van 16 jaar kunnen/mogen niet zelf beslissen waar ze verblijven, maar ze op die leeftijd 'verhuizen' van de ene ouder naar de andere, stuit evenzeer op veel tegenstand en is zelfs onmogelijk als de jongeren niet meewerkt.
Ze zijn leerplichtig tot 18 jaar en als ze na hun meerderjarigheid niet meer leren of niet werken zijn ze zelf verantwoordelijk voor hun daden.
Als ouder wordt je verondersteld je kinderen te onderhouden tot ze meerderjarig (18 jaar) zijn en langer indien ze nog studies bezig zijn.

Andere leeftijden zijn (hardnekkige) fabeltjes.

[Franciscus]

Wat zou de politie volgens de vader dan moeten doen??

[j.demoor]

“Art.372.Een kind blijft onder het gezag van zijn ouders tot aan zijn meerderjarigheid of zijn ontvoogding.Art.388.De minderjarige is de persoon...die de volle leeftijd van achttien jaren nog niet bereikt heeft.”(B.W.=Burgerlijk Wetboek).

Ik ga ervan uit dat een omgangsregeling vastgelegd is in een vonnis. ‘16 jarige zoon, (die zijn vader niet meer wil zien)’ houdt in dat minstens de zoon die omgangsregeling schendt.

“Art.37.§1.De jeugdrechtbank kan de voor haar gebrachte personen maatregelen van bewaring,behoeding en opvoeding opleggen...“(Jeugdbeschermingswet 8 april 1965).

Ook u kan uw zoon voor de jeugdrechtbank brengen wegens diens volgehouden schending van uw omgangsrecht.

“Art.374. § 1...De ouder die niet het ouderlijk gezag uitoefent, behoudt het recht om toezicht te houden op de opvoeding van het kind. Hij kan bij de andere ouder of bij derden alle nuttige informatie hieromtrent inwinnen en zich in het belang van het kind tot de jeugdrechtbank wenden....”(B.W.).

Vraag vooraf aan de school schriftelijke bevestiging van de niet-inschrijving van uw zoon. Vraag tevens aangetekend aan de moeder de informatie die u nuttig acht.

“Art.203.§ 1. De ouders dienen naar evenredigheid van hun middelen te zorgen voor de huisvesting, het levensonderhoud, het toezicht, de opvoeding en de opleiding van hun kinderen. Indien de opleiding niet voltooid is, loopt de verplichting door na de meerderjarigheid van het kind....“Art.205.De kinderen zijn levensonderhoud verschuldigd aan hun ouders en hun andere bloedverwanten in de opgaande lijn die BEHOEFTIG zijn...Art.207.De verplichtingen die uit deze bepalingen voortvloeien, zijn WEDERKERIG...”(B.W.).

[Fabi]

Heel hartelijk bedankt voor de steunende antwoorden!

[lucgescheiden]

De hamvragen blijven;

Komt het een de ouder-kind relatie ten goede komt, om als ouder je kind voor de rechtbank te dagen.
Wanneer het kind zelf reeds weerwillig is inzake de omgangsregeling... lijkt me meer dat je je kind twee jaren lang verder tegen je in het harnas jaagt.
Jeugdrechters weten dat ook, en zullen je daar dus weinig of niet in steunen, de vraag is dan groot of dergelijke daging ooit enige kans op slagen maakt....

Wat heet 'behoeftig- zijn' ? Hoe kan je dat aantonen, als u reeds twee jaren lang bewees, dat u psychiaters- en dokterskosten kan betalen?
Moet je eerst al je bezittingen verkopen alvorens je wordt herkend als behoeftigde?

Elke school kan u een bevestiging geven dat het kind niet ingeschreven is... en dan? heeft het kind schoolplicht?
Zoja; getuigen de dokters-rekeningen niet voldoende dat de moeder met het kind bezig is?

Aangetekend schrijven naar de moeder? Zij negeert het doodéénvoudig... staat u dan niet even machteloos dan voorheen?
U kan nog wat PV'kes laten opmaken, die u voorts niets opleveren, dan wat wrevel op het politie-bureau.

Kinderen hebben verplichtingen tegenover hun ouders. Zoonlief zal voor de jeugdrechter verklaren dat hij de omgangsregeling niet wenst na te leven,
net uit respect voor de ouder, omdat hij de onmin niet wil laten escaleren... wat nu éénmaal ook in het BELANG VAN HET KIND is.

Hoeveel pijn het ook doet als vader, en hoe hard je de situatie ook poogt te veranderen, je trekt als vader steeds aan het kortste eind, ik heb althans nog geen positief verhaal gehoord tot dus ver.

Ik heb hierbij eerder het vertrouwen in het advies van Eylis; waarbij de moeder wordt aangepakt voor het niet naleven van de omgangsregeling.
Maar gaat dit op de ouder-kind relatie niet dezelfde weerslag hebben dan het kind zelf te dagvaarden?
Het is duidelijk dat kinderen eerder de ouder, en diens groot gelijk, geloven waar zij bij wonen.