Ik heb dan ook een verhuurder die blijkbaar veel van de huurders nog niet zijn tegengekomen. Als ik het zo hoor zouden de meeste verhuurders absoluut niet bereid zijn voor 2 verdiepen kwaliteitslaminaat te betalen, omdat de huurder dit wenst. Wel, in mijn geval was de verhuurder dit wel bereid te betalen.
Laminaat, tapijt, vinyl, e.d. zijn allemaal mooie zaken, maar het is strikt genomen niet noodzakelijk. Als u had getekend voor een betonnen vloer, dan huurde u een pand met een betonnen vloer. Tenzij wat de wet oplegt van minimumeisen, zijn er hopen, maar dan ook HOPEN huiseigenaars die er absoluut geen probleem zouden mee hebben om een pand op de rand van ongeschiktheid/onbewoonbaarheid, bv. met schimmel en vocht, een lik verf te geven om dit te verbergen, een minimum aan leefbaarheid, en afhankelijk van de regio aan een zo hoog mogelijke prijs te kunnen slijten.
Als je in een stad als Brussel over een periode van tien jaar een heel kleine flat huurt aan, kosten erbij, 500 euro, om dan zelf geld te kunnen opzij zetten voor je eigen huis e.d., sta dan misschien even stil dat de meeste eigenaars niet alleen niet zullen willen plots laminaat te zetten, maar even goed broodnodige reparaties weigeren te doen, maar ze over een periode van 10 jaar ze bruto wel bijna de eigenlijke waarde van het pand hebben verdiend (minus belastingen). Hou dan nog rekening dat er 101 eigenaars hun panden hebben geregistreerd als bv. eigen woning (ik bevind me in zo een geval, verhuur blijkt nooit aangegeven, gemeente valt uit de lucht, de man verhuurt al 7 jaar...) of, in het geval van als je boven de eigenaar huurt, in vele gevallen dit ook niet wordt aangegeven. Daarom dat ook in elke grote stad de dienst urbanisme en controles volledig gesatureerd is. De wijkagenten zien irregulariteiten, maar melden deze niet en MOGEN zelfs niet noteren dat iemand er niet woont, wat dus paradoxale situaties oplevert in dit land van 27 mensen op 85m² in de meest schrijnende gevallen zonder dat de agent bij de laatste inschrijving de wenkbrauwen fronst.
Ik hoor verhalen van beide kanten. Potentiële huurders die opdagen in maatpak, intrekken, en blijken huur niet te betalen, verhuurder vindt zijn volledig pand helemaal leeggeroofd; Keerzijde vind je, sorry om het te zeggen voor mensen als VDB, veel en veel meer, irregulariteiten bij de verhuurders die ofwel de wetgeving niet (willen) kennen ofwel gewoon weten hoe laks het in België is. In mijn specifiek geval bevind ik mij momenteel in een appartement waar de eigenaar geen vergunning heeft om er een opbrengstwoning van te maken, m.a.w. ik heb de keuze om mij in samenwoning met de andere huurders te zetten met alle risico's, of er zoals nu een volledige maand zonder feitelijk adres te verblijven (laat staan dat ik een VZW moet vestigen!). Urbanisme, bevolking, en politie is op de hoogte, maar iedereen schuift zich de hete aardappel door. Resultaat, advocaat en naar vrederechter, maar dat zal zo te horen maanden duren (Brussel...) dus wij dienen te vertrekken, mét het risico dat die eigenaar je probeert 3 maanden opzeg in de schoenen te schuiven, en dan gewoon de volgende huurder laat tekenen voor dat pand. Je zou verwachten dat een gemeente daar een slot op steekt, maar neen hoor.
Dat soort absurditeiten zorgt nu eenmaal van een alles kan, alles mag klimaat m.b.t. de huur in België. De wetgeving is er, en heel duidelijk, maar de gemeentelijke diensten hebben gewoon tijd noch interesse om ze toe te passen. Zodoende blijven mensen weken of maanden zitten met hun problemen en krijg je het gevoel dat er niemand naar je luistert (buiten de huurdersbond, die je geld vraagt en dan enkel wil je hand vasthouden om een brief te schrijven naar de eigenaar)