Hallo Tom ,
inderdaad , de partners die ongehuwd samenwonen erven niets van mekaar. Bij wettelijk samenwonen erft de overlevende partner het vruchtgebruik van de gezinswoning , dat is alles. Maar U bent huurder , dus dat speelt niet mee. Als U niets doet , en één van u beiden komt te overlijden is het jullie kind dat alles erft , niet de partner.
Zoals gezegd , is het best dat u zich op het gemeentehuis laat registreren als wettelijk samenwonenden. Daar zijn voordelen aan , zowel juridisch als fiscaal. Bijvoorbeeld wat betreft het verder huren van de woning.
Indien u wenst dat de partners van elkaar iets erven , zal u een wederzijds testament moeten (laten) maken waarbij de partner het maximum beschikbaar deel krijgt. Want het kind of kinderen moeten een bepaald deel ontvangen.
In situaties als deze , zeg ik steeds : het is aan te raden te trouwen! Dus , enkele dagen energie in steken.
Hier heb ik tenminste iets aan. Bedankt.
Het niet trouwen is bij ons ook voor een deel een principekwestie: het huwelijk vandaag de dag stelt echt niets meer voor. Het is hypocriet om te verklaren dat je elkaar voor eeuwig en altijd graag zal zien (hoeveel procent van de getrouwde koppels gaat na een aantal jaren scheiden?). Wij zien elkaar op dit moment graag en de kans is héél erg groot dat we elkaar binnen zoveel jaar nog steeds graag zullen zien, maar met zekerheid weet je dit nooit. Waarom zouden we voor de wet het tegendeel gaan verklaren en een hypocriete belofte gaan afleggen die je ook zonder veel moeite achteraf weer kan verbreken, enkel en alleen voor enkele "administratieve voordelen"?
Dat we langs het gemeentehuis zouden langsgaan om ons wettelijk te laten samenwonen, staat min of meer wel vast. Ik las in verband daarmee het volgende: "Bij een huurwoning: de langstlevende wettelijke samenwonende partner behoudt huurrecht en het vruchtgebruik van de huisraad in de huurwoning."
Als ik het dus goed begrijp gaat mijn erfenis of die van mijn partner (of in het slechtste geval van beiden) bij overlijden sowieso naar het kind, als we niets bijkomend regelen?
Op zich was dat dus mijn vraag, met die bedenking: zolang mijn partner leeft, wil ik dat zij ook een (groot) deel van de erfenis kan krijgen. Als we niet getrouwd zijn, gaat er sowieso een deel naar het kind, als ik mij niet vergis? Via een testament zou ik dan het overige kunnen nalaten aan mijn partner? Is dit correct?
Bijkomende vragen hierbij:
1. Op welk deel heeft het kind sowieso recht?
2. Wat zijn de successierechten die mijn partner zou moeten betalen bij een erfenis van iemand waarmee ze wettelijk samenwoont? (en wat is dit bij huwelijk)
3. Men is volop bezig met wettelijk samenwonenden gelijkdelijk aan gelijk te stellen met gehuwden. Is het niet goed mogelijk dat er binnenkort geen nadeel meer is aan wettelijk samenwonen?