Europees aanrijdingsformulier + andere partij franstalig

[alainsch]

Vorige week woensdag krijg ik een ongeval doordat de tegenpartij, in een poging om plotse file op zijn baanvak te ontwijken, uitwijkt naar mijn baanvak en we zo met elkaar in botsing komen (zijn zijkant tegen mijn zijkant). Ik kom daardoor ten val (ik rij met een moto)

Misschien niet onbelangrijk: 't gaat om een weg met 2 baanvakken in dezelfde richting, tegenpartij was op het linker baanvak aan het rijden, ik op het rechter baanvak.

Tegenpartij is franstalig en haalt een franstalig europees aanrijdingsformulier te voorschijn. We vullen het in (elk in onze moedertaal) en ik maak de schets: partij A (auto) op linker baanvak, partij B (moto) op rechter en bij het voertuig van partij A een pijl naar rechts om aan te geven dat hij op mijn baanvak kwam. In de omschrijving geef ik aan "Auto reed me op mijn baanvak omver".

Partij A zet in zijn omschrijving iets wat ik (toen) foutief begreep als zijnde een erkenning dat hij mij niet had gezien en mij had aangereden bij het uitwijken (naar het rechter baanvak dan). Achteraf blijkt nu dat hij heeft geschreven dat hij heeft gezien dat ik tussen de wagens door aan het rijden was en hem zo heb aangereden, ondanks dat hij nog uitweek (dichter naar de vangrail).

Beide partijen tekenen het europees aanrijdingsformulier.

Wat is de waarde van zijn tegenstrijdige verklaring, gezien zijn verklaring niet in overeenstemming is met de schets die duidelijk aangeeft dat hij van baanvak wisselde?


Alain

[Turaki]

Dat zijn verklaring niet overeenkomt met de schets zal eerder in zijn nadeel spelen, bij het tekenen van het formulier verklaart iedere partij zich enkel akkoord met zijn eigen verklaring en de schets. Voor de zekerheid, maak zelf nog een uitgebreide beschrijving van het ongeval, en geef deze mee af bij uw verzekering.

[ddanck]

Heel vaak wordt er gesteld dat een aanrijdingsformulier een bekentenis of een erkenning inhoudt van hetgeen daarin wordt vermeld. Dat is echter om verschillende redenen niet het geval.

Eerst en vooral is er het principe van de vrije bewijsvoering in strafzaken. Dat betekent dat de rechter vrij kiest of hij met bepaalde onderdelen van je verklaring rekening houdt of niet. Het volstaat dus niet te stellen dat de tegenpartij de feiten bekend heeft, want hij kan zijn bekentenis net zo goed intrekken zonder dat deze laatste verklaring minder waard is dan de eerste.

Bovendien kan een bekentenis enkel en alleen betrekking hebben op feiten, niet op de juridische elementen ervan. Je kan dus wel bekennen dat je van links kwam (dit is een feit), maar niet dat je sowieso aansprakelijk bent.

Ten derde gelden met betrekking tot het aanrijdingsformulier nogal wat bijzondere regels.

Dat blijkt ook uit de onderverdeling op het aanrijdingsformulier zelf. Die bevat steeds een witte zone,die de betrokkenen SAMEN moeten invullen en een gele en blauwe zone die de partijen apart invullen. Waar er slechts ruimte is voorzien voor één antwoord (de plaats, de schets, de getuigen, ...), zouden we kunnen spreken van een bekentenis, zij het dan met de hoger vermelde nuance. Wat daarentegen in de blauwe of de gele zone is ingevuld, bindt slechts de partij die die zone invulde. Wat de tegenpartij invulde in haar vak 14, bindt bijgevolg slechts de tegenpartij.

Wanneer deze vermelding dan ook nog eens wordt tegengesproken door de (gemeenschappelijke) schets, hoef je je dus inderdaad niet zo veel zorgen te maken.

[lohabra]

Heel vaak wordt er gesteld dat een aanrijdingsformulier een bekentenis of een erkenning inhoudt van hetgeen daarin wordt vermeld. Dat is echter om verschillende redenen niet het geval.

Eerst en vooral is er het principe van de vrije bewijsvoering in strafzaken. Dat betekent dat de rechter vrij kiest of hij met bepaalde onderdelen van je verklaring rekening houdt of niet. Het volstaat dus niet te stellen dat de tegenpartij de feiten bekend heeft, want hij kan zijn bekentenis net zo goed intrekken zonder dat deze laatste verklaring minder waard is dan de eerste.

Ik zal je wellicht ergens verkeerd begrijpen. Er is toch rechtspraak genoeg te vinden, die stelt dat door het ondertekenen van het EAF men zich ermee akkoord verklaart, en dat achteraf éénzijdig afgelegde verklaringen daaraan geen afbreuk meer kunnen doen?

[ddanck]

Wat je vermeldt in vak "14. Mijn opmerkingen" is net zo goed een volstrekt eenzijdige verklaring. Deze is - in theorie - niet meer waard dan een verklaring die je achteraf aflegt.

De rechter kiest in strafzaken - en bijgevolg ook wanneer de schade het gevolg is van een misdrijf - vrij welke waarde hij aan een verklaring toekent.

Een artikel omtrent deze problematiek, dat zeker de moeite van het lezen waard is: ARNOU, P., Het aanrijdingsformulier als bewijsmiddel bij de burgerlijke vordering uit verkeersmisdrijven, R.W. 1998-1999, 1167

[Konerak]

bij het tekenen van het formulier verklaart iedere partij zich enkel akkoord met zijn eigen verklaring en de schets

Dat is inderdaad de kern van de zaak. Hij kan in zijn opmerkingen invullen wat hij wil, jij hebt je daar niet akkoord mee verklaard.

[alainsch]

Om hier nog even op terug te komen: de verzekering van de tegenpartij erkende zonder problemen de fout van hun verzekerde en is ondertussen overgegaan tot vergoeding van de schade aan het voertuig.

Nu doet men enkel nog wat moeilijk over de schade aan kledij. Ik gaf op het aanrijdingsformulier aan dat ik naast de schade aan het voertuig ook schade had aan "kledij, schoenen". Men weigert nu de schade aan mijn helm te vergoeden, omdat ik enkel sprak van "kledij". Nochtans is volgens mij de helm een verplicht onderdeel van de "beschermende kledij"...

Stom eigenlijk dat men hier nu moeilijk over gaat doen: men erkend de scheuren in het motorpak als zijnde afkomstig van de valpartij, maar de schade aan de helm niet. Terwijl ik altijd van mening was dat je helm maar gemaakt was om u 1 keer te beschermen en dat je hem daarna moet vervangen...

We zien wel...

Alain