tegemoetkoming gehandicapten - hoe discriminatie aanvechten

[JPV]

En een advokaat die me hierover iets zinnigs zegt, heb ik nog niet gevonden. Noch de mutualiteit, noch de vakbond steunen me in mijn zoektocht naar een antwoord op deze vraag.

er is een groot verschil tussen een advocaat die iets zinnigs zegt en een advocaat die je gelijk geeft in wat je wil bereiken.

* De last niet zwaar? En relatief eenvoudig op te lossen?

ja, gezien het OCMW helpt in de zoektocht naar een eigen woning bij gehandicapten.

Als je het dan hebt over de effectieve mantelzorg (fysieke verzorging), bedenk dan dat het gaat om triviale dingen als boodschappen doen, trein of bus nemen, trappen die toch nooit weg zijn, niet meer zelfstandig in het kapsalon geraken etc. Niets spectaculairs maar wel levensnoodzakelijk. Ook je suggestie om eventueel alleen te gaan wonen is daarom - zelfs los van financiële beperkingen - onhaalbaar.

voor deze zaken bestaan er o.a. mindermobielencentrales. In welke categorie op het vlak van integratietegemoetkoming val je trouwens?

Wat ik met de analogie van de kapitaalvergaring eigenlijk bedoelde, is dat het verschil in behandeling in geen enkel verband staat met het doel van de wet. De wet wil zoals gezegd de negatieve impact van handicap (in het algemeen) milderen. Maar maakt daarbij een onderscheid naar samenwonen met verwanten od niet-verwanten. Met wie men samenwoont heeft toch geen invloed op de impact van de handicap.

wel op de kostprijs van de handicap. En daar dient een tegemoetkoming nu eenmaal voor.

* Analogie met de kapper:

Een kapper is geen wetgever. Niet alle kappers zullen een dergelijk verschil in prijs hanteren. De vraag hier is die naar de horizontale werking van het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel. Mijn probleem betreft de verticale werking.

een fod sociale zekerheid is ook geen wetgever. En of alle kappers nu een verschil in prijs hanteren, maakt niet uit. het is die ene die eventueel discriminatoir zou kunnen zijn. Je wint ook geen rechtzaak als discotheek door te beweren dat niet alle discotheken allochtonen weigeren.

[ecvcaute]

De discussie gaat stilaan weg van de oorspronkelijke vraag of het toekennen van Tegemoetkomingen en de verschillen die daarin gehanteerd worden op basis van bloed- of aanverwantschap louter op grond daarvan kunnen gerechtvaardigd worden. Voor JPV klaarblijkelijk wel. Voor mezelf is het allemaal niet zo duidelijk. En ik ben niet de enige die vragen stelt bij de regeling zoals ze geldt tav. verwanten. Ik verwijs naar de hoofding 'Mijn dochter krijgt niks van de FOD' op dit forum.

1. Het verhaal van de advokaat. In heel deze affaire heb ik met slechts één advokaat contact gehad. Het was die waar de vakbond mij naar verwees. Hij gaf mijn zaak weinig kans. Redenen hiervoor gaf hij niet. Wel sloot hij zijn mail af met de mededeling dat zijn competenties eerder op het vlak van het Arbeidsrecht lagen dan op die van het Sociaal recht.

2. Ik krijg de indruk dat ik eigenlijk blij zou moeten zijn met mijn fysieke beperkingen. Voor elk probleem is er wel een organisatie die het oplost. Ik heb de mindermobielencentrale bv. gecontacteerd ivm. inkopen doen. Er werd me ongevraagd op gewezen dat de dienstverlening beperkt was tot vervoer van en naar de winkel. Met de boodschappen sjouwen moest ik zelf maar doen. Dat vind ik zelf ook normaal. Maar de centrale lost uiteindelijk niet alles op.

En hulp van het OCMW om een woning te zoeken. Ik heb er eerder al op gewezen dat alleen wonen niet altijd meer mogelijk is. En waarom verhuizen zolang problemen met aanpassingen aan de bestaande infrastructuur kunnen opgelost worden? Maar hiervoor is uiteraard geld nodig en bij de bank gaan lenen hiervoor. Vergeet het maar.

3. Met mijn fysieke beperkingen valt het voorlopig gelukkig nog mee. Ik heb 7 punten en val dus in de laagste categorie. Maar ook al val ik in de hoogste categorie mijn inkomen blijft als hakbijl dienen voor mijn recht op Tegemoetkomingen. En dat alleen omdat ik met mijn moeder samenwoon. Maar de graad van zelfredzaamheid is in het licht van de discussie irrelevant. De graad bepaalt wel op hoeveel Integratietegemoetkoming je recht hebt. Of je dat bedrag effectief krijgt, hangt af van het inkomen. Op zich niet logisch aangezien de Integratietegemoetkoming bedoeld is om extra kosten van de handicap op te vangen. Onbegrijpbaar waarom er gegeven dit doel onderscheiden criteria naar inkomen gehanteerd worden louter afhankelijk van verwantschap.

4 'wel op de kostprijs van de handicap. En daar dient een tegemoetkoming nu eenmaal voor.' Dit snap ik niet. Het lijkt me eerder dat een handicap een negatieve impact heeft op het inkomen dat niet moet aangewend worden om de handicap te milderen. En de Tegemoetkoming zou die extra kost inderdaad moeten helpen milderen. Voor iedere gehandicapte op dezelfde wijze en onder dezelfde voorwaarden.

5. De FOD behandelt de aanvragen en neemt een beslissing ogv. de in de wet vastgestelde criteria. En de kapper blijft een ander aspect, nl. de horizontale werking. Die ene kapper zou inderdaad discriminatoir kunnen zijn, maar hij wordt het pas als de daartoe bevoegde instantie vaststelt dat hij inderdaad discrimineert. Vandaar dat ik vind dat uiteindelijk het Grondwettelijk Hof zich over mijn vraag zou moeten uitspreken. Maar daartoe dienen eerst een aantal hindernissen genomen.

[JPV]

1. Je hebt dan blijkbaar niet echt goed gezocht. Iemand met expertise op sociaal recht vind je in 1-2-3.
2. Ik zeg niet dat je blij moet zijn. Ik zeg dat er oplossingen bestaan. Zie ook later.
3. zie later
4. Een tegemoetkoming dient nu eenmaal in de kostprijs van de handicap tussen te komen indien er geen ander inkomen is.
5. De kapper neemt ook een beslissing ivm de prijzen op basis van de toegelaten wetten.

En wat betreft "zie later":
Je zegt dat je fysieke beperkingen gelukkig nog mee vallen. Dan lijkt het me in je geval geen enkel probleem om alleen te wonen, zeker met je 7 punten. Dat is nu net wat de overheid wil met die maatregel.

[ecvcaute]

1. Ik heb van in 't begin gezegd dat ik me geen advokaten kan permitteren. En heb dus ook niet echt gezocht. En ik ga zeker niet beweren dat geen enkele advokaat thuis is in de materie. Het was niet de bedoeling om te generaliseren ogv. 1 ervaring.

2. Er zijn inderdaad altijd oplossingen maar in de praktijk durft dat wel eens tegenvallen. En die tegenvallen zitten vaak in details als enkele treden van een trap in het station waar geen leuning is (en dus ook niet de steun waar ik niet zonder kan). In de meeste stations is er dan wel een NMBS-personeelslid dat je helpt. Je moet wel 24 u op voorhand reserveren. Geen probleem wat de reservatie betreft. Maar van de drie keer dat ik van die service gebruik gemaakt heb, is het toch één keer misgelopen. Nu is de leuning hersteld. Maar dat heeft wel 6 maand geduurd.

3. Wat heb je toch met alleen wonen? Een eigen huis heb ik niet. En om te huren is mijn inkomen te laag. Het gaat me alleen om de vraag waarom er voor samenwoners een onderscheid gemaakt wordt ogv. verwantschap met nogal drastische verschillen tot gevolg qua recht op Tegemoetkomingen. Terwijl de feitelijke omstandigheden niet noodzakelijk (drastisch) verschillen.

Voor iemand die alleen woont, gaat het basisbedrag slechts met 50% omhoog (categorie B). Als er dan toch veranderd moet worden, ga ik direct voor de 'grote pot' van categorie C. Hiervoor is er overigens een betere oplossing: één of meer kinderen maken. (art. 4, KB 6 juli 1987). Maar stel dat ze op hun vader lijken, het zou mij minder uniek maken en ik ben nogal een ijdeltuit.

De paragraaf hiervoor is uiteraard gezever. Maar mijn vraag naar vermeende discriminatie is oprecht. En ik blijf met vragen zitten. Hierboven is in het lang en het breed uiteengezet welke en waarom.

Ondertussen heb ik ook een aantal andere reacties gekregen. Enkele vinden dat mijn kritiek terecht is. Geen enkele geeft mij veel kans op succes bij de rechter. Daarom heb ik besloten op die weg niet verder te gaan.

Dank voor het discussieplezier en misschien tot later.

[ecvcaute]

Ik ben zinnens de kwestie van vermeende discriminatie na nieuwe aanvraag opnieuw aan te kaarten. Dit keer op grond van het EVRM (art 8 en 14 juncto art. 1 Eerste Aanvullend Protocol bij EVRM).

Worden de criteria inzake pertinentie en proportionaliteit om discriminatie te beoordelen voor het EVRM anders ingevuld dan voor het Grondwettelijk Gelijkheidsbeginsel?