Scheiding

Eline 1
Topic Starter
Berichten: 1

Scheiding

#1 , 13 okt 2010 13:18

Hallo, ik ben iemand van 15 jaar en mijn ouders zijn gescheiden maar mijn probleem is dat ik niet meer naar mijn vader wil gaan omdat ik er helemaal geen goede band mee heb en mij er helemaal niet goed voel maar mijn vraag is nu of ik kan beslissen dat ik minder kan gaan of niet meer moet want ik weet dat als je 16 bent dat je dat wel kan.

Winston
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
lucgescheiden
Berichten: 2810

#2 , 13 okt 2010 13:56

Eline,
U hebt de mogelijkheid om zelf een brief te schrijven aan de jeugdrechter.
Een rechter is wettelijk echter niet verplicht om daar rekening mee te houden.
De wet voorziet in de meeste gevallen ook een co-ouderschap, waardoor u nog steeds onder het oudergezag zal staan van u vader.
U bent daarmede aan beide ouders evenveel respect en gehoorzaamheid verschuldigd tot uw meerderjarigheid.

Noch uw: ' niet goed voelen', noch 'de band' met u vader, kan verbeteren door minder naar hem te gaan.
Scheidingen hebben nare gevolgen voor alle partijen, ook voor een vader-dochter relatie en het vertrouwen tussen beiden.
Maar vaders zien hun kinderen daarom niet minder graag, en
kinderen worden vlugger volwassen; net doordat zij dit trachten te begrijpen en een positieve bereidheid tonen om hieraan te werken.
Probeer dit, ten voordele van jullie relatie, met hem te bespreken.
Wellicht zit ook hij met een slecht gevoel, en u hebt nog steeds recht op een goede relatie met je vader!
Handige documenten voor Personenrecht

Rebel-with-a-cause
Berichten: 1216

#3 , 14 okt 2010 21:01

Hallo, ik ben iemand van 15 jaar en mijn ouders zijn gescheiden maar mijn probleem is dat ik niet meer naar mijn vader wil gaan omdat ik er helemaal geen goede band mee heb en mij er helemaal niet goed voel maar mijn vraag is nu of ik kan beslissen dat ik minder kan gaan of niet meer moet want ik weet dat als je 16 bent dat je dat wel kan.
Je kan vóórdat je meerderjarig bent (18 jaar) niet zelf beslissen om minder of niet meer te gaan.
Wel kan je zoals hierboven al staat beschreven een brief schrijven naar de rechter met het verzoek om gehoord te worden.

Reclame

eylis
Berichten: 8991

#4 , 15 okt 2010 15:39

en bovendien Eline... je vader is geen "zomaar famillielid" waar je verplicht op bezoek moet gaan. En waar je geen zin in hebt. Je bent 15 en je bent nog in volle ontwikkeling. Zowel je moeder als je vader zijn twee belangrijke personen die een belangrijke rol spelen in je mentale ontwikkeling. Tijdens je puberteit zijn je hersenen nog volop in ontwikkeling (wetenschappelijke feiten: je frontale voorkwab controleert nog niet je impulsieve humeuren tov je obkectoieve inschattingsvermogen) én spelen je hormonen je parten door plotse hevige pieken mbt je gevoelens en relaties.

Zolang je je beide ouders nog hebt en ze zijn niet veroordeeld voor ongeoorloofd wapengedrag, bendevorming en kindermishandeling 8_) , zijn ze beiden belangrijke personen in je ontwikkeling. Je leert ook om te gaan met gegeven situaties.

Je voelt je niet goed bij je vader? Deze situatie kan voor jou aanleiding zijn om te onderzoeken waarom. Weet dat later in je volwassen - lees onafhankelijke - leven, je voortdurend zal moeten leren omgaan met situaties waar je te maken krijgt met mensen waar je "je niet goed bij voelt", maar om één of andere reden zult MOETEN mee omgaan. Weet dat we nooit vrij zijn. Ook niet als volwassene.

Je werkegever die een heel goedloon uitbetaalt, maar een klier van een vent blijkt te zijn of een fantastische werkgever die een mager loontje uitbetaalt. het is interessant om zien hoe we om bepaalde redenen ineens wél onze principes een flink eindje opzij duwen...

Dus weet dat deze fase in je opvoeding misschien wel eens een ongelofelijke leerschool voor je kan betekenen.
En je pa is een man... Je leert alvast de denkwijze en psychologie van een man kennen voordat je later de man van je leven ontmoet.
En ik verzeker je, dat wordt ook gigantisch aanpassen als het op samenleven aankomt ipv daten op een rozeverliefde wolk :mrgreen: ...

Niet zo collega-forumleden? 8_)

Terug naar “Echtscheiding”