dna test bij twijfel

Bita
Topic Starter
Berichten: 3

dna test bij twijfel

#1 , 31 jul 2007 16:22

Mijn echtgenoot betaalt elke maand aan zijn ex-vriendin alimentaitie.
Zij heeft in het verleden meermaals tegen hem gezegd dat het zijn kind niet is.
Mijn echtgenoot heeft ook geen vaderrechten, simpelweg omdat hij zeer sterke vermoedens had dat het zijn kind niet is.
Is er niets dat wij kunnen doen?
Zij krijgt elke maand alimentatiegeld, mijn echtgenoot weet niet eens of dat het zijn kind is.
Zij weigert dan ook elke vorm van dna-test.
We voelen ons echt machteloos.
Hij heeft geen vaderrechten, beiden weten ze dat hij niet de vader is.
Ze heeft nu wat dat ze altijd al wou, mijn echtgenoot weg uit haar leven en uit het leven van het kind, maar zijn geld blijft welkom.
Wat kunnen wij doen?

Winston
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
scorpioen
Berichten: 9383
Juridisch actief: Nee

#2 , 31 jul 2007 18:50

Waarom betaalt die man onderhoudsgeld?

Is er een overeenkomst of een vonnis dat hem daartoe verplicht?

scorpioen

Bita
Topic Starter
Berichten: 3

#3 , 06 aug 2007 18:37

Mijn echtgenoot moet alimentatie betalen, omdat hij bij de geboorte van het kind zich had opgegeven als vader in het gemeentehuis.
Pas achteraf, vernam hij dan van zijn ex-vriendin dat het zijn kind niet was.
Zijn reactie op dit was dan ok, ik stop met het betalen van alimentatie.
Haar reactie was totale loonbeslag op het loon van mijn echtgenoot.
Het is daarom dat wij niet weten wat we kunnen doen.

Reclame

scorpioen
Berichten: 9383
Juridisch actief: Nee

#4 , 07 aug 2007 13:03

B.W. Art. 330. <W> ? 1. Tenzij het kind bezit van staat heeft ten aanzien van degene die het heeft erkend, kan de erkenning van het moederschap worden betwist door de vader, het kind, de vrouw die het kind heeft erkend en de vrouw die het moederschap van het kind opeist. Tenzij het kind bezit van staat heeft ten aanzien van degene die het heeft erkend, kan de erkenning van het vaderschap worden betwist door de moeder, het kind, de man die het kind heeft erkend en de man die het vaderschap van het kind opeist.
De erkenner en zij die de voorafgaande, in artikel 329bis vereiste of bedoelde toestemmingen hebben gegeven, zijn echter alleen gerechtigd de erkenning te betwisten, indien zij bewijzen dat aan hun toestemming een gebrek kleefde.
De erkenning kan niet worden betwist door hen die partij zijn geweest bij de beslissing waarbij de erkenning is toegestaan overeenkomstig artikel 329bis, of bij de beslissing waarbij de krachtens dat artikel gevorderde vernietiging is afgewezen.
De vordering van de vader, de moeder of de persoon die het kind erkend heeft, moet worden ingesteld binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat de persoon die het kind erkend heeft, niet de vader of de moeder is; die van de persoon die de afstamming opeist moet worden ingesteld binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat hij of zij de vader of de moeder van het kind is; die van het kind moet op zijn vroegst worden ingesteld op de dag waarop het de leeftijd van twaalf jaar heeft bereikt en moet uiterlijk worden ingesteld op de dag waarop het de leeftijd van twee?ntwintig jaar heeft bereikt (of binnen een jaar na het ontdekken van het feit dat de persoon die het erkend heeft noch zijn vader, noch zijn moeder is). <W>
? 2. Onverminderd het bepaalde in ? 1, wordt de erkenning tenietgedaan, indien door alle wettelijke middelen is bewezen dat de betrokkene niet de vader of de moeder is.

Overgangsbepalingen van de Wet van 1 juli 2006 (in werking getreden op 1 juli 2007):
De verjaringstermijn van de vordering tot betwisting van de erkenning ingesteld door artikel 330, ? 1, vierde lid, zoals gewijzigd bij deze wet, begint te lopen de dag waarop deze wet in werking treedt, tenzij de vordering reeds was verjaard, en zonder dat de totale duur van de verjaringstermijn dertig jaar kan overschrijden.
De erkenning en het vermoeden van vaderschap van de echtgenoot betreffende een kind dat geboren werd voor de inwerkingtreding van deze wet, kunnen worden betwist door de echtgenoot of door degene die het kind erkent, binnen een termijn van ??n jaar vanaf de datum van de ontdekking van het feit dat hij niet de vader van het kind is, zelfs indien er meer dan een jaar zou zijn verstreken sedert de geboorte of het ontdekken van de geboorte van het kind.

Uw echtgenoot doet er best aan een (gespecialiseerd) advocaat te raadplegen om de nietigverklaring van de erkenning te vorderen.

scorpioen

coucoudemalines
Berichten: 77

#5 , 07 aug 2007 13:24

Los van de verjaringstermijn voor de erkenning bedraagt de verjaringstermijn voor de alimentatie 5 jaar (tenminste toen ik nog in Belgi? woonde, sla me niet dood als het inmiddels gewijzigd is).

Met andere woorden: alles wat uw partner langer dan 5 jaar geleden betaald heeft, krijg je niet terug.

PS: Het is een klassieker om in een echstcheiding tegen de ex-partner te zeggen dat de kinderen niet van hem zijn, en omgekeerd is dat ook vaak een verwijt van de ex-man in een poging om geen alimentatie te moeten betalen.
Ik zou me daar dan ook niet te veel aan optrekken...

Cheers,

CCDM

Terug naar “Andere”