Beste,
momenteel zitten wij in een situatie waar er vlak na de scheiding een contract werd vastgelegd, waarbij de regeling voor de kinderen uitkwam op een verdeling 60% - 40%. Sinds een jaar of 4 wordt er van het contract afgeweken met onderlinge toestemming van beide partijen, maar deze aanpassingen werden nooit in een contract vastgelegd wegens weigering van de tegenpartij.
Welke regeling heeft nu juridisch de sterkste waarde? De regeling die op contract staat, maar niet meer in praktijk wordt toegepast, of de regeling die reeds 4 jaar in praktijk wordt toegepast?
Ik wens nu ook een nieuw contract op te maken en naar een volledig 50%-50% systeem over te gaan nu de kinderen ouder geworden zijn, maar de tegenpartij wil hier niet van horen. Kan dit blijven geweigerd worden? Moet dit dan via een bemiddelaar besproken worden of via advocaten? Ik had begrepen dat als één van beide ouders naar een volledig 50/50 systeem wil, dit niet zal geweigerd worden door de rechter, klopt dit?