Hallo,
Ik weet niet goed hoe te beginnen. Ik hoop dat het een beetje overzichtelijk wordt mijn hersenspinsels. Stel gerust vragen als iets niet duidelijk is.
Het zit als volgt: 20 maanden geleden ben ik van m'n ex weggegaan. We waren pas enkele maanden getrouwd. Hij heeft me geslaan. Ik vluchtte naar het buitenland, want hoe minder ik hem zag hoe beter. Mijn ex had geen inkomen en ik kreeg nog mijn werkloosheidsuitkering, dus ik betaalde alle kosten (huur, internet en kabeltv, water, elecktriciteit, eten, etC... ) Toen hij een 9tal maanden later een inkomen (invaliditeit) kreeg, stopte ik met betalen. Nog een aantal maanden later liet ik alles op zijn naam overzetten, zodat niks meer op mijn naam stond. In oktober vorig jaar (we waren toen al 13 maanden uit elkaar), ben ik es langs geweest, samen met m'n moeder, om nog de laatste zaken op te halen. Weer vlogen, zoals gewoonlijk de beledigingen naar m'n hoofd. Toen had hij gezegd dat ik van zijn part wel 10 jaar op m'n scheiding mocht wachten.
Ondertussen had ik ook al een nieuwe relatie, nog steeds in het buitenland. (BEn ondertussen al 13 maanden met m'n nieuwe vriend). Mijn ex kwam me vorige zomer daar opzoeken en heeft me enkele klappen gegeven in het bijzijn van m'n vriend en het kwam bijna tot rake klappen tussen die 2, maar ik ben er tussen gekomen. Waar ik woon is het strafbaar van een relatie buiten het huwelijk te hebben en al helemaal als ??n van de partners gehuwd is. Mijn ex heeft in m'n woonplaats natuurlijk op het politiebureau enzo, weesten zwaaien met de trouwakte. Hij ging zelf zo ver dat hij naar de plaatselijke bar ging en me de toegang liet ontzeggen. (eens hij weg was, mocht ik wel weer binnen). Hij weet dus dat hij me in de klem heeft. Wat er nog bijkomt is dat ook mijn vriend door onze relatie 3 maanden gevangenis kan krijgen. Onlangs wilden ze me het land (waar ik woon, maar officieel sta ik nog in Belgi? gedomicilieerd) uitzetten, maar een hoge piet uit de familie hield hen tegen. Ondertussen ben ik zelf terug naar belgi? gekomen om mijn zaken op orde te stellen. Nu had ik vorige week voor het eerst sinds oktober 2006 weer contact met mijn ex. Hij zei van: OK voor de scheiding, maar ik heb geen geld. Dus ik zei dat ik alles zou betalen. Nu had ik vandaag naar juridische bijstand gebeld en bleek mijn ex recht te hebben om volledige pro deo. Ik was opgelucht dat te horen en belde hem om het hem te vertellen en nu blijkt dat hij eigenlijk niet meer wil scheiden, omdat hij er psychisch niet klaar voor is. Ik krijg een hele preek dat ik ego?stisch ben, en een preek van... "Ik heb jou nooit iets misdaan", etc... Ik werd er gewoon ziek van... Kei-hypocriet... Ik kon m'n woedetranen niet bedwingen en heb de telefoon neergesmeten.
Wat kan ik doen als hij niet wil scheiden? Ik ben bereid tot alles, aangezien ik graag voort wil met m'n leven.
Ik had vandaag zelf enkele ide?en in m'n hoofd. Wraak gevoelens eigenlijk... Ik weet dat het niet echt "proper" is, maar ik wil hem zo graag laten betalen voor al m'n leed van de laatste 20 maanden. Ik heb hem in 3 jaar relatie volledig alleen onderhouden, hij had geen inkomen... En sinds hij een inkomen heeft (hij kreeg met achteruittredende werking, kreeg meteen een ?10.000 en krijgt nu maandelijks ?1100), heb ik nog nooit een frank gezien van hem. Het doet zo pijn. Ik heb maanden zonder inkomen gezeten. Zat in het buitenland en had recht op niks. Kon natuurlijk op steun van vriend en diens familie rekenen, maar was toch enorm kwaad. IS hij me niks verschuldigd?? Alimentatiegeld ofzo?? (Ik werk sinds mijn aankomst in Belgi?, 3 weken geleden, nu wel weer). Is het zo verkeerd dat ik hem "wil pijn" doen... Ik had zo graag een EOT gehad, maar het is dus niet mogelijk. Wat kan ik doen?? Ik ben ten einde raad...
Sorry voor het lange verhaal-. Als er iets niet duidelijk is, geef dan gerust een schreeuw, kan ik het even verduidelijken.