Teruggeven van cadeaus

[Konijntje32]

Beste,


Een collega van mij heeft sinds kort haar relatie van 10 jaar beëindigd. Zij wil aan haar toekomst bouwen (lees: trouwen, kindjes, huisje, ...) maar hij blijft liever thuis wonen en ziet dit allemaal niet zitten. De laatste jaren was de relatie een knipperlichtrelatie en kreeg die man meerdere keren een nieuwe kans. Om het kort te maken: ze zijn dus uit elkaar. Ze waren niet gehuwd, hebben niet samengewoond en dergelijke.

Nu is die man nogal kwaad omwille van de break up. Hij eist zijn cadeaus die hij haar ooit schonk terug. Zo bijvoorbeeld de juwelen (ring, horloge, armband) die ze voor verjaardag, 5 jaar samen en dergelijke kreeg. Hij heeft van de ring en de armband thuis het certificaat liggen.

Die man wil de teruggave afdwingen via de politie en is van plan iemand te sturen. Kan hij deze zaken terugeisen aangezien het toch om een cadeau (zij het wel een duur) gaat?


Alvast dank voor de info.

[eylis]

neen hij kan dat niet. Of toch niet op de manier die hij voorstelt.
Via de politie iemand sturen? Daar houdt de politie zich niet mee bezig, dach ik.
Ten eerste hebben ze zelfs nooit samengewoond, dus er moet niets verdeeld worden. Als hij de goederen terug wil kunnen eisen, zal hij moeten bewijzen dat ze van hem zijn. Dat kan hij proberen met het aankoopbewijs. Wat bedoel je met het certificaat? Een soort van bewijs dat het een echte diamant van X karaat is? Dat is volgens mij geen aankoopbewijs. Het bewijst alleszins niet dat hij het aangekocht heeft, dacht ik zo.
Even laten uitrazen zonder er op in te gaan.soep koelt wel zonder blazen.

[Turaki]

Burgerlijke zaak, politie is niet bevoegd. Hij kan wel een deurwaarder inschakelen, maar zonder vonnis heeft deze geen enkele macht (buiten "vragen", dan).

Enige manier om ze terug te eisen is via de rechtbank, en enkel indien onder de voorwaarden zoals beschreven in het Burgerlijk Wetboek:

Artikel 953: Een schenking onder de levenden kan niet worden herroepen dan wegens niet-vervulling van de voorwaarden waaronder zij gedaan is, wegens ondankbaarheid en wegens geboorte van kinderen.

Artikel 955: Een schenking onder de levenden kan alleen in de volgende gevallen wegens ondankbaarheid herroepen worden :
1° Indien de begiftigde een aanslag op het leven van de schenker heeft gepleegd;
2° Indien hij zich tegenover hem heeft schuldig gemaakt aan mishandelingen, misdrijven of grove beledigingen;
3° Indien hij weigert hem levensonderhoud te verschaffen.

[Franciscus]

Politie zal daar geen tijd in steken.
Bezit is bewijs van eigendom
Voor de rest zie Turaki.

[lucgescheiden]

"Een collega van mij heeft sinds kort haar relatie van 10 jaar beëindigd. Zij wil aan haar toekomst bouwen (lees: trouwen, kindjes, huisje, ...) maar hij blijft liever thuis wonen en ziet dit allemaal niet zitten. De laatste jaren was de relatie een knipperlichtrelatie en kreeg die man meerdere keren een nieuwe kans. Om het kort te maken: ze zijn dus uit elkaar. Ze waren niet gehuwd, hebben niet samengewoond en dergelijke."

Als gescheiden man kan ik me niet ontdoen van de sexistisch indruk die ik van uw inleiding kreeg:
Bij mij rijzen dan volgende vragen:
Waarom koos deze dame 10 jaren geleden niet 'om aan haar toekomst te werken, in plaats van een relatie aan te gaan met iemand die er niet wilt voor gaan?
Bleef ze dan enkel bij de man om die ring, dat horloge en/of de armband?

Nu, laat me toe te vermoeden dat: wanneer u de man zou horen er wellicht nog honderden andere zaken waren.
Kleine zaken die haar het leven gedurende de voorbije tien jaren zo deed bevallen, dat ze maar bij hem bleef...
Ik raad maar; maar indien u in eigen boezem zou kijken,....
Maar inderdaad er bestaan geen wetten die de andere partij daar iets voor zouden vergoeden.
Noch voor de ondankbaarheid die hiervan uitstraalt, noch voor de zware belediging van verlating.

Maar als u uw menslievende collega toch een hart onder de riem wenst te steken: neen de man krijgt juridisch geen poot om op te staan.

[Konijntje32]

Als gescheiden man kan ik me niet ontdoen van de sexistisch indruk die ik van uw inleiding kreeg:
Bij mij rijzen dan volgende vragen:
Waarom koos deze dame 10 jaren geleden niet 'om aan haar toekomst te werken, in plaats van een relatie aan te gaan met iemand die er niet wilt voor gaan?
Bleef ze dan enkel bij de man om die ring, dat horloge en/of de armband?

Nu, laat me toe te vermoeden dat: wanneer u de man zou horen er wellicht nog honderden andere zaken waren.
Kleine zaken die haar het leven gedurende de voorbije tien jaren zo deed bevallen, dat ze maar bij hem bleef...
Ik raad maar; maar indien u in eigen boezem zou kijken,....
Maar inderdaad er bestaan geen wetten die de andere partij daar iets voor zouden vergoeden.
Noch voor de ondankbaarheid die hiervan uitstraalt, noch voor de zware belediging van verlating.

Maar als u uw menslievende collega toch een hart onder de riem wenst te steken: neen de man krijgt juridisch geen poot om op te staan.

Ik ben zelf ook een gescheiden man en ik snap niet meteen waar ik seksistisch ben?

Deze collega koos toen voor die man omdat ze verliefd was, of beter gesteld, ze waren beide verliefd. Zo gaat dat toch? Ze waren toen beide rond de 18 jaar en wilden samen wat opbouwen. Zij studeerde verder, hij ging werken. Alleen, hij bleef steken in dat stramien van makkelijk thuis zijn bij mama onder de vleugels. De laatste paar jaren heeft ze geprobeerd om samen met hem de toekomst op te bouwen. Maar dat lukte niet. Hij wou niet onder die vleugels vandaan. Zij bleef bij hem omwille van haar liefde. Meerdere malen maakte ze het uit omdat de relatie geen toekomst had. Evenveel malen kwamen ze weer samen omdat ze elkaar zo graag zien. Althans, zij wel want ze is er kapot van dat ze dit doet maar samenblijven wil zeggen: LAT-relatie, geen kids en dergelijke. Niet het sprookje dat de meeste vrouwen (en mannen) zo graag willen... Dus was haar zwaar besluit: kappen ermee...

Wij als collega's zijn ook van mening dat ze er veel te lang is bij gebleven. Maar het was alvast niet voor de centen want zij is 'rijker' dan hij. Ze kocht onlangs haar eigen appartement in een stad, zonder dat hij iets bijdroeg. Dus uw vermoeden omtrent welvaart en zo, klopt niet.

Maar eigenlijk doet dit er niet echt toe. Het lijkt wat alsof je haar veroordeeld of zo, maar ik zal het fout voorhebben. Geschreven tekst is moelijk...

Anyway, dank jullie voor de uitleg en raad. Ze slaapt al een stukje beter...

[Vandebos]

Gelieve de reacties te beperken tot bet juridische aspect van de vraag TS. Deze heeft niet verzocht om een moraliteitsonderzoek.