Mijn vrouw en ik hebben eind 2011 de scheiding ingezet. Op zich niets speciaals: we waren op elkaar uitgekeken en onze relatie was uitgegroeid tot een soort van "best friends"-relatie, zonder dat er nog van liefde kon gesproken worden.
Dit was al een tijdje zo, we hadden ook al sinds een tijdje elk een nieuwe vriend/vriendin, maar na onderling overleg besloten om de kat nog uit de boom te kijken, en de scheiding uit te stellen tot 1 van ons echt ging verhuizen. Ik denk dat we beiden nog hoopten om vroeg of laat het nog eens te proberen, maar jah....
Eind 2011 was het dan zo ver. Mijn echtgenote haar nieuwe vriend vroeg haar om bij hem in te trekken, wat ze ook - na een paar maand diep nadenken - deed. De scheiding zelf verloopt vlot, we hebben dan ook meer dan genoeg tijd gehad om alles voor te bereiden, en we waren ook nog eens getrouwd met scheiding van goederen.
Mijn nieuwe vriendin dropte eind vorige maand dan een bom: ze wil een kind, en dit zo snel mogelijk. Ik heb geprobeerd haar te overtuigen om nog een te wachten, tot de scheiding rond is, maar ze wil van geen wijken weten. Ze is bijna 30, en vindt zich nu al een beetje oud om aan kinderen te beginnen.
Om verwikkelingen te vermijden heb ik contact opgenomen met mijn advocaat, en die drukte me op het hart om zo lang mogelijk te wachten... Als het niet kon, dan het kind pas NA de scheiding te erkennen.
Mijn vriendin heeft hier vrede mee, maar wil naar de notaris gaan om alles op contract te laten zetten. In ruil daarvoor wil ze wachten met het kind te laten erkennen.
Nu is mijn vraag, kan dit? En zo ja... wat kan je dan contractueel laten bepalen?